«Η κατάστασις έφθασεν εις το σημείον να υποβάλλωνται οι κάτοικοι εις έγερσιν, δια να εύρουν ευκαιρίας κατά τας νύκτας, ίνα πάρουν λίγο νερό…»

Η Κάτω Βρύση στην πόλη της Λευκάδας

Μας το θύμισε πάλι χθες το βράδυ η γυναίκα, το διαχρονικό, σχεδόν, πρόβλημα έλλειψης νερού, λέγοντας «πρέπει να ξυπνήσω νωρίς γιατί δεν θα έχει πάλι νερό…». Δεν είναι μόνο οι συχνές βλάβες στο απαρχαιωμένο πλέον και άναρχο δίκτυο ύδρευσης του νησιού μας, αλλά το γεγονός ότι το νερό απλά δεν φτάνει για να εξυπηρετήσει τις αυξημένες σήμερα ανάγκες, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό είναι μία πραγματικότητα, άσχετα από το τι λέγεται, με αποτέλεσμα οι συχνές, σε καθημερινή πια βάση, πολύωρες διακοπές υδροδότησης.

Θυμηθήκαμε, λοιπόν, με την αφορμή αυτή το πιο κάτω ρεπορτάζ τοπικής εφημερίδας, όταν η κατάσταση είχε φθάσει σε σημείο «να υποβάλλωνται οι κάτοικοι εις έγερσιν, δια να εύρουν ευκαιρίας κατά τας νύκτας, ίνα πάρουν λίγο νερό» και όταν ακόμη οργανώνονταν «εκστρατείαι και μεγάλαι συγκεντρώσεις ημέραν και νύκτα», γύρω από τις λιγοστές βρύσες που είχαν λίγο νερό στην πόλη της Λευκάδας, ενώ εκτυλίσσονταν σκηνές και δίνονταν ομηρικές μάχες με θύματα τα πήλινα δοχεία, όπως ομολογεί ο συντάκτης της εφημερίδας. Όλα αυτά βέβαια την εποχή εκείνη, το 1934. Σήμερα όμως, μετά από 94 ολόκληρα χρόνια;

Αντιγράφουμε διατηρώντας την ορθογραφία:

«Το σπουδαιότατον ζήτημα της υδρεύσεως της της πόλεώς μας, δια το οποίον πολλάκις ησχολήθημεν διανύει ήδη το τρίτον έτος και εισήλθεν εις την κρισιμωτέραν φάσιν η οποία ταλαιπωρεί και βασανίζει τους κατοίκους δια την προμήθειαν του νερού των.

Το ζήτημα δεν είναι ασήμαντον κατήντησε μάστιξ ανυπόφορος, διότι εκ των δέκα και πλέον βρύσεων της πόλεώς μας, μόνον δύο εις το άκρον αυτής «Άγιον Μηνάν» και μία εις του «Μαλακάση» αποδίδουσιν ελαχίστην ποσότητα νερού.

Από αυτάς τας τρεις κατεδικάσθησαν οι κάτοικοι να προμηθεύωνται νερό, και περί αυτάς ωργανούνται εκστρατείαι και μεγάλαι συγκεντρώσεις ημέραν και νύκτα, και εκτυλίσσονται σκηναί, δίδονται ομηρικαί μάχαι με θύματα τα πήλινα δοχεία.

Η κατάστασις έφθασεν εις το σημείον να υποβάλλωνται οι κάτοικοι εις έγερσιν, δια να εύρουν ευκαιρίας κατά τας νύκτας, ίνα πάρουν λίγο νερό.

Προ πολλών ετών κοινοτική δαπάνη μετεκλήθη ο ομολογουμένως άριστος της χώρας υδραυλικός όστις συνέταξεν λίαν εμπεριστατωμένην μελέτην υπάρχη δε αύτη εις τα κοινοτικά ντουλάπια, αλλά με τούτο τι;

Με την μελέτην μόνον δε είνε δυνατόν να γίνη το έργον του Υδραγωγείου μας, διότι απαιτούνται εκατομμύρια και χρονικόν διάστημα αρκετών ετών. Ναι τα χρήματα εζητήθησαν και ζητούνται … από μακρού χρόνου; Ουχ΄ ήτον όμως δεν τα βλέπωμεν και δεν κυλάνε, γιαυτό ίσως και το ολίγον εκείνο νερό μας έπαυσε να κυλά και εις την πόλιν δεν καταφθάνη ίνα απαλίψει έστω τα διψασμένα χείλη των μοιραίων κατοίκων και ξενιζομένων εις το κλεινό αυτό άστυ μας. […].

Δια τούτο οι κάτοικοι φρικτά πάσχουν και τυρανούνται, όπως και οι καλλιεργηταί των περιβολίων της πόλεώς μας εξ ολοκλήρου κατεστράφησαν, ενώ ύδωρ υπήρχεν άφθονον, και επί των ανάρχων ημερών φρόνιμον έκρινε να αποδράση εκ Λευκάδος, ίνα μη τύχη των τόσων περιπετειών και πιστώσεων ας υπέστη και υφίσταται, λόγω της πολυσελίδου και λαμπράς εκείνης συμβάσεως το ηλεκτρικόν εν Λευκάδι ρεύμα. […]».

Η Κάτω Βρύση στην πόλη της Λευκάδας