Ανακοίνωση Σωτ. Σκιαδαρέση για τις σχέσεις μεταξύ της δημοτικής αρχής και του Τηλυκράτη
«Το κλίμα έντασης που δημιουργήθηκε με ευθύνη της δημοτικής αρχής, δείχνει αδυναμία…»
«Το κλίμα έντασης που δημιούργησε η δημοτική αρχή με τον Τηλυκράτη δείχνει αδυναμία. Η Λευκάδα δεν χρειάζεται διχαστικές λογικές αλλά συνεννόηση και συνεργασία», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Λευκάδας κ. Σωτ. Σκιαδαρέσης, που φέρεται να είναι ένας εκ των διεκδικητών του δημαρχιακού θώκου στις επόμενες τοπικές εκλογές.
Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Λευκάδας κ. Σωτήρης Σκιαδαρέσης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με κατάπληξη παρακολουθώ την επίθεση που εξαπέλυσε η απερχόμενη δημοτική αρχή εναντίον ενός ιστορικού αθλητικού σωματείου, όπως είναι ο Τηλυκράτης.
Το κλίμα έντασης που δημιουργήθηκε με ευθύνη της δημοτικής αρχής, δείχνει αδυναμία.
Η Λευκάδα δεν χρειάζεται διχαστικές λογικές αλλά συνεννόηση.
Ο αθλητισμός αποτελεί ένα πεδίο στο οποίο δεν έχουν θέση πολιτικές ή παραταξιακές αντιθέσεις.
Με καλή θέληση και πίστη η δημοτική αρχή θα έπρεπε να συνεργαστεί με τη διοίκηση του Τηλυκράτη, που είχε ως μοναδικό αίτημα μια ολιγοήμερη διευκόλυνση για τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις και να μετατεθεί η έναρξη των εργασιών στο γήπεδο για 15 ημέρες.
Η Λευκάδα έχει ανάγκη από αθλητικούς πρεσβευτές, από συλλογικές προσπάθειες στον αθλητισμό που αναδεικνύουν και προβάλλουν το νησί και παράλληλα δίνουν διέξοδο στα νέα παιδιά.
Αυτό που δεν έχει ανάγκη είναι τεχνητές εντάσεις, χωρίς ουσιαστικό λόγο, στοχοποίηση ιστορικών συλλόγων και «αναζήτηση» εχθρών.»
Ό όρος » επί παντός επιστητού » χρησιμοποιείται για τους πολυπράγμονες που ασχολούνται με έναν ασαφή πλατύ εννοιολογικό και ελάχιστα συγκεκριμένο και προσδιορισμένο θεματικά λόγο λόγο. Ταυτόχρονα ο λόγος αυτός πρέπει νάναι κοινωνικά τεχνηέντως κατευθυνόμενος , να εμφαίνει δήθεν στις εκάστοτε κοινωνικές ασυνέχειες ρήξεις και ρηγματώσεις, με στόχο την διατύπωση της αυτοπρότασης ότι μπορούν οι πραγματικότητες που ήθελε κατασκευαστούν και με την συνδρομή του πολυπράγμονα, να γεφυρώσουν αυτές τις ρήξεις και να κλείσουν τις κοινωνικές υπό εκόλαψη ρηγματώσεις, προλαβαίνοντας την κοινωνική δισλειτουργία, απ τις πραγματικότητες που τώρα και με την συνδρομή των ενεστώτων ενεργούντων,απειλείται.
Ο λόγος της πολυπραγμοσύνης έτσι εξαγγελτικά ως ιδιωτικά προτάγματα του καθενός σχετικά με την πραγματικότητα, θέλει να προσδιορίσει αυτή την πραγματικότητα, ως ερμηνευτική του κάθε ιδιώτη πολυπράγμονα. Και αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με την ερμηνευτική του κάθε πολυπράγμονα , τότε η πραγματικότητα είναι λάθος.
Και έτσι η μεσσιανική αυτοεπίκληση του κάθε πολυπράγμονα , για να διορθώσει την λανθασμένη πραγματικότηταμ,νομιμοπιείται.
Και ο Ιησούς Χριστός Μεσσίας ήταν.
Κάθε ιδιώτης και πολίτης με ιδιότητα τιμητή και εκτιμητή μπορεί να ανακαλύπτει τις διχαστικές λογικές κοινωνικά και όπως τις εκτιμάει ο ίδιος -μπορεί να κρατήσει την εκτιμηση για ιδιωτική χρήση – αλλά γιατί να τις αναφέρει δημόσια ?? Για να πλειοδοτήσει σε διχασμό?? .Το ίδιωτικό του πρόταγμα ώς πολίτης είναι η έμφαση και το κουτσομπολιό για τον διχασμό ( που αυτός εκτίμησε)??
Και αυτή η προείδια ανακάλυψης διχασμών και διασποράς των συτών των διχασμών αν υπάρχουν, είναι ο δρόμος μέσα απ τον οποίο θα φτάσει ο πολίτης στην κοινωνική συνενόηση και στον κατευνασμό.???
Γιατί δεν αναφέρει και δεν αναφέρεται στα θετικά για την κοινωνική διαδρομή των φορέων του διχασμού ( που ο ίδιος εκτιμά ώς διχασμό), ώστε να λειτουργήσει ώς ιδιώτης πολίτης που είναι ο καθείς έστω και στο ελάχιστο στην υπέρβαση των διχασμών που ανακαλύπτει??? Η εξήγηση είναι απλή, Διότι η αναφορά για κάθε υπέρβαση είναι από μόνη της ένα κοινωνικό πρόταγμα και μια πολιτική πρόταξη και πράξη ,ακομα και απ τον κάθε μενονωμένο ιδιώτη και πολίτη. Και τέτοια πράγματα δεν αποτελούν προυποθέσεις των συλλογισμών των όσων ανακαλύπτουν τους διχασμούς στο κοινωνικό. Και εφ όσον η ροπή είναι πρός την ανακάλυψη των διχασμών , δεδομένου ότι το κοινωνικό στοιχείο είναι εξ ορισμού συναινετικό έστω και σαν ανθρώπινη σύμβαση, για τούτο χρειάζεται προσοχή απ τον
εμφαίνοντα τους διχασμούς μήπως ενδοστραφούν.
Καλά είναι αυτός ο κίνδυνος ενδωστρεφούς διχασμού να αποφεύγεται στα ανθρώπινα. Τον κίνδυνο αυτό τον επεσήμανε και τον εξόρκισε και ο ποιητής Νίκος Καβαδίας ( ή Κόλιας ήταν το ναυτικό παρατσούκλι του) στο ωραίο ποιημά του με τίτλο «» το μαχαίρι»». Γιατί ο λόγος που ανακαλύπτει εμφαίνει στον διχασμό λειτουργεί ώς μαχαίρι.