Καρέ καρέ η κατασκευή του γεφυριού του Ρουπακιά το 1972 – Ποια ήταν η Ελβετίδα Therese Keller

Προς τιμήν της θα εντοιχιστεί την Κυριακή αναμνηστική πλάκα στο γεφύρι

Γενική άποψη του αποπερατωμένου γεφυριού

Γράφει ο Fritz Berger για την Therese Keller στον προσωπικό του λογαριασμό στο fb:

«Τα δύο τελευταία χρόνια των εργασιών στην Λευκάδα είχα την επίβλεψη της κατασκευής του νέου δρόμου από τον Νικολή για τον Άγιο Πέτρο. Όταν κατασκευάζονταν το 1972 το γεφύρι στο ποτάμι του Ρουπακιά ακούσαμε για τον θάνατο της Therese Keller. Η Therese είχε δουλέψει χρόνια νωρίτερα ως κουκλοπαίχτρια στην ομάδα και για το λόγο αυτό δώσαμε στο γεφύρι το όνομά της».

Ποια ήταν όμως η Therese Keller προς τιμήν της οποίας θα εντοιχιστεί το απόγευμα της Κυριακής 16 Σεπτέμβρη, σε ειδική εκδήλωση, αναμνηστική πλάκα στο γεφύρι του δρόμου Νικολής-Άγιος Πέτρος που γεφυρώνει τον χείμαρρο του Ρουπακιά; Ήταν νηπιαγωγός στο επάγγελμα, πολυταξιδεμένη για την εποχή της, και μία από τις πιο σημαντικές καλλιτέχνιδες κουκλοθεάτρου με πληθώρα αναγνωρίσεων στην πατρίδα της, την Ελβετία. Στη Λευκάδα ήρθε το 1964 και εργάστηκε για δύο χρόνια στο πρόγραμμα της αναπτυξιακής βοήθειας της ελβετικής Χριστιανικής Κίνησης Ειρήνης.

Αναλυτικά κάποια βιογραφικά της στοιχεία:

Η Therese Keller (1923-1972) τελείωσε μετά τις γυμνασιακές της σπουδές την Σχολή Ecole Vinet στη Λωζάννη και μία σχολή επιμόρφωσης στην Βέρνη. Εξάσκησε για δύο χρόνια το επάγγελμα της νηπιαγωγού στο Κίρχντορφ, στο Καντόνι της Βέρνης. Το 1947-1948 δίδαξε σε διάφορα ορφανοτροφεία, νηπιαγωγεία και σχολεία στην Αγγλία.

Επιστρέφοντας στην Ελβετία προετοιμάστηκε για ένα χρόνο για τα νέα της καθήκοντα στο χώρο του κουκλοθεάτρου. Η Therese Keller συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους κουκλοπαίχτες του 20ου αι. στην Ελβετία και ήταν μια χαρισματική καλλιτεχνική προσωπικότητα.

Στα 25 χρόνια της καλλιτεχνικής της δραστηριότητας δημιούργησε πάνω από 400 φιγούρες και πολλά θεατρικά έργα. Έργα της παίχτηκαν την δεκαετία του ΄60 στην ελβετική τηλεόραση. Η επιτυχία της οφείλονταν στην εξαιρετικά αρμονική αλληλεπίδραση διαφορετικών στοιχείων: στην αίσθηση του χιούμορ, στην διαίσθηση για την μικρότερη λεπτομέρεια, στα ποικίλα χαρίσματά της και στην προσωπική της ακτινοβολία.

Σκέφτονταν η ίδια τις ιστορίες, εφεύρισκε τις κατάλληλες φιγούρες, τις διαμόρφωνε και έπαιζε η ίδια όλες τις μαριονέτες. Μιλούσε τα σχετικά κείμενα σε όλες τις ελβετικές διαλέκτους, καθώς επίσης και σε τέσσερις ξένες γλώσσες, ενώ η ίδια παρήγαγε τους διάφορους ήχους για τις ανάγκες των παραστάσεων. Ταξίδεψε σε όλη την Ελβετία δίνοντας μόνη της παραστάσεις κουκλοθεάτρου.

Μερικές φορές ταξίδευε για μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό, όπως π.χ. το 1956-1957 στην Ιταλία, όπου δούλεψε σε ένα ορφανοτροφείο και έπαιξε σε διαφορετικά μέρη, και το 1964-1965 στην Λευκάδα, όπου εργάστηκε στο ελβετικό πρόγραμμα της αναπτυξιακής βοήθειας.

Εκτός από τις πολυάριθμες άλλες διακρίσεις το 1970 της απονεμήθηκε από την Ένωση Δασκάλων της Ελβετίας το λογοτεχνικό βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας, που το εκτιμούσε ιδιαίτερα, γιατί έτσι αναγνωρίστηκαν οι καλλιτεχνικές της επιδόσεις σε συνδυασμό με τις παιδαγωγικές της ικανότητες. Με δική της πρωτοβουλία ιδρύθηκε το 1959 ο Σύνδεσμος Ελβετικών Κουκλοθεάτρων που μετονομάστηκε αργότερα σε Ελβετική Ένωση για το Κουκλοθέατρο.

Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει ο αναγνώστης διάφορα μεταχειρισμένα βιβλία της Therese Keller, όπως τα: Kasperli (Paul Haupt Bern, 1976, Paperback), Der Goldapfelhamster (Fischer, 1968), Der dreiköpfige Drache (Paul Haupt, 1964, Paperback) κ.ά., καθώς επίσης και το βιβλίο «Porträt einer Puppenspielerin» (Bern, Zytglogge Verlag, 1974, Auflage: 1) για την Therese Keller.

[Πηγή: Τα βιογραφικά στοιχεία της Therese Keller είναι από το σάιτ tls.theaterwissenschaft.ch].

Σε συνέχεια της πιο πάνω ανάρτησης στο fb o Fritz Berger παρουσιάζει επίσης φωτογραφίες του δύσκολου πράγματι εγχειρήματος την εποχή εκείνη, της κατασκευής του γεφυριού στον χείμαρρο του Ρουπακιά (οι λεζάντες των φωτογραφιών είναι δικές του).

Η κοίτη του χειμάρρου πριν την κατασκευή του γεφυριού