Ένα παλιό λευκαδίτικο χωριάτικο σπίτι αναλλοίωτο σχεδόν στον χρόνο
Ένα παλιό λευκαδίτικο χωριάτικο σπίτι που έχει μείνει, σχεδόν, αναλλοίωτο στον χρόνο. Σε αυτό ίσως να συνετέλεσε ότι οι σπιτονοικοκυραίοι δεν έκαναν παιδιά, που είναι όταν μεγαλώσουν πιο ευάλωτα στους νεωτερισμούς.
Το σπίτι είναι πέτρινο. Η επικλινότητα του εδάφους δημιουργεί αρχικά την εντύπωση ότι είναι ισόγειο, αλλά έχει και κατώι με το οποίο επικοινωνούσαν πιο παλιά με καταρράκτη (εσωτερική σκάλα).
Καμαρούλες μια σταλιά, χαμηλοτάβανες. Το ταβάνι το παλιό λευκαδίτικο, με τάβλες ξύλινες. Όχι σαν τα σημερινά με το κόντρα πλακέ θαλάσσης και το MDF.
Στο μικρό σαλονάκι, στα δεξιά της κύριας εισόδου, κυριαρχούν στους τοίχους οι φωτογραφίες. Παλιές οικογενειακές οι περισσότερες με προγόνους, αλλά και άλλες με τους σπιτονοικοκυραίους. Πολλές είναι ατομικές, αλλά σε μερικές έχει γίνει κολάζ ώστε να είναι ο ένας δίπλα στον άλλο. Υπάρχουν και άλλες νεώτερες με ανίψια και από κάποιο γάμο συγγενών προσώπων τη δεκαετία του ΄70 στην Αυστραλία.
Επίσης, στους τοίχους δυο κορνιζαρισμένες πάντες. Φτιαγμένες τη δεκαετία του ΄50. Στη μια, που έχει γίνει με σταυροβελονιά, διακρίνεται και η ημερομηνία: 1954. Μόνο που το ψηφίο 4 δεν είναι σωστά κεντημένο, αφού η οικοδέσποινα και κεντήστρα ήταν αγράμματη και το μπέρδεψε. Στην άλλη γεμάτες χρώματα οι απλοϊκές και νατουραλιστικές παραστάσεις. Ειλικρίνεια, αθωότητα και συμμετρία. Λαϊκή τέχνη με λίγα λόγια…
Η καμαρούλα, όπως και όλο το σπίτι, λάμπει από καθαριότητα. Λες και περνάει κάθε μέρα η καθαρίστρια. Το πάτωμα είναι στρωμένο με φύλλα από υφαντά του αργαλειού. Από απλέδια (ή πλεχτά όπως μας είπε η σπιτονοικοκυρά) και καρπέτες. Περισσεύουν κι εδώ τα χρώματα, τα σχέδια και η συμμετρία. Στον καναπέ οι μαξιλαροθήκες κεντημένες κι αυτές με καρσάνικη βελονιά -η οικοδέσποινα του σπιτιού κατάγεται από τους Σφακιώτες- κι άλλες του αργαλειού.
Σε δεσπόζουσα θέση το παλιό ηλεκτρικό ραδιόφωνο WEGA. Αγοράστηκε κάποτε στην πόλη της Λευκάδας και χρησιμοποιείται ακόμη. Η μικρή τηλεόραση παλιά κι αυτή, δεν προσέξαμε την μάρκα.
Στην απέναντι καμαρούλα το υπνοδωμάτιο. Σε μια γωνιά του κρεβατιού τα εικονίσματα με την στεφανοθήκη στο κέντρο. Η άλλη κάμαρη κι αυτή υπνοδωμάτιο και μετά η κουζινίτσα. Το παλιό αρμάρι στολισμένο κι αυτό με ένα συνδυασμό δαντέλας, σπάθης και αζούρ. Στον τοίχο το μικρό ημερολόγιο με τις γιορτές μπροστά και τα στιχάκια στο πίσω μέρος. Τα διαβάζουν ακόμη…
Σε μια μεριά του διαδρόμου ένα πάνινο αυστραλέζικο ημερολόγιο του 1985 με «Kangaroos and Wallabies» κρεμασμένο στον τοίχο, δώρο από τους συγγενείς τους στη Μελβούρνη. Τα θυμόμαστε καλά γιατί είχαμε και μεις συγγενείς στην ίδια πόλη στην Αυστραλία. Μια πόλη που φιλοξενεί μια μικρή Λευκάδα, σε μια άλλη μακρινή μικρή Ελλάδα. Έτυχε να βρεθούμε κάποτε για λίγες μέρες και εντυπωσιαστήκαμε πραγματικά από την παρουσία της ελληνικής παροικίας. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι οι κάτοικοι κάποιων χωριών της Λευκάδας είναι περισσότεροι στην Αυστραλία παρά στα ίδια τα χωριά.
Κλείνοντας να ευχαριστήσουμε τους σπιτονοικοκυραίους, τον κυρ Πανταζή και την κυρά Ανθούλα για την φιλοξενία και την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν. Δεν συνηθίζεται, δυστυχώς, στις μέρες μας.
Άλμπουμ με 40 φωτογραφίες
Για να δείτε το άλμπουμ σε ξεχωριστό παράθυρο κάντε κλικ στον τίτλο