«Ποιό το νόημα του κλεισίματος της οδού 8ης Μεραρχίας;»
Του Βασίλη Κατωπόδη,
υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με την παράταξη «Όλοι για τη Λευκάδα»
Ποιό το νόημα του κλεισίματος της οδού 8ης Μεραρχίας; Κανένα, ει μη μόνον προς άγραν εντυπώσεων, αφού η υπόθεση μετά από 50 χρόνια έχει καταλήξει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και οι δικαιούχοι θα λάβουν τα νόμιμα.
Είχε όμως ένα βαθύτερο αποτέλεσμα και απάντηση σε όσους ακόμη έχουν δεύτερες σκέψεις για την απλή αναλογική των Δημοτικών εκλογών. Όλοι οι Δημοτικοί ιθύνοντες πρώην νυν και υποψήφιοι γοερά ή σιωπηρά, πλην Λακεδαιμονίων, συναίνεσαν και στάθηκαν απέναντι στο ατόπημα του κλεισίματος της οδού 8ης Μεραρχίας που όχι μόνο προκάλεσε αλλά και ταλαιπώρησε πολλούς από τους συνδημότες μας πόσω μάλλον δε που εγκυμονούσε κινδύνους ατυχήματος.
Αυτό είναι μια καλή αρχή για το γίγνεσθαι της νέας Δημοτικής περιόδου για συναίνεση και συνεργασία. Ίσως να ήταν ακόμη πιο ισχυρή η απάντηση, έναντι της συγκεκριμένης αλλά και κάθε άλλης ενέργειας εις βάρος των Δημοτών και της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης, η φυσική παρουσία πρώην και νυν αιρετών του Δήμου Λευκάδας, μετά μάλιστα την απειλή του εγκεφάλου του εγχειρήματος ο οποίος μέσω του Δημάρχου παλιμπαιδίζοντας ανέφερε ότι θα οδηγήσει τους Λευκαδίτες στις επικείμενες εκλογές με τον δρόμο κλειστό.
Τρανή λοιπόν η ευκαιρία να πράξουμε το δέον κι όχι το συγκεκαλυμμένον.
Η αναγκαιότητα για εξατομίκευση των αγαθών είναι η μηχανιστική της μετατροπής του δημοσίου σε ιδιωτικού αγαθού.
Η κίνηση στους ιδιωτικούς χώρους , η γοητεία του διαφοροποιήσιμου, του διακριτού, του ε-ι-δικού , σε επίπεδο κατανάλωσης: παραγόμενο προ’ι’ον για τον καθένα ώς τάση , που μεθοδεύει και το ιδιωτικό αποκτησιακά αγαθό … και την μετατροπή συν τω χρόνω των αγαθών προ’ι’οντα…
Έχει βάθος και δρόμο μακρύ η λειτουργική αυτή.. μέχρι του σημείου.. του ειδικού προ’ι’οντος για κάθε πολίτη του πλανήτη.
Είναι ο πυρήνας της »ολιγαρκούς αφθονίας»… όρος που θα κυκλοφορήσει ευρέως το επόμενο διάστημα, ώς κοινωνική πολιτική αγκέντα.
Τα κονδύλια του αμέσως μεταπολεμικού κράτους, αυτό το επάρατο κράτος που εκμεταλλευόνταν και αλιμούργιαζε η δεξιά και πολέμαγε μέχρι θανάτου εξόντωσης η αριστερά, μήπως υπάρχουν αρχεία για να ερευνηθεί τι γινόντανε.
Κάποια εποχή με πολλά στυλό και μολύβια και λάπες εφοδιάζονταν κάποια σχολεία και γραφική ύλη .
Μετά σε κάτι επιθεωρητές – εν συνεκτιμήσει- αρέσανε τα πρόβεια τυριά σε καλάθι γύφτικο από καλάμι με ραμμένη την πετσέτα από πάνω.
Μετά ήταν και τα κονδύλια των δρόμων στο πλαίσιο της μεταπολεμικής ραγδαίας αύξησης της εργασιακής και κοινωνικής κινητικότητας.
Η τεχνογνωσία, δηλαδή η γνώση της τεχνικής ( το verso ) – αυτού που δένει διοικήσεις και κράτη έχει βαθιές ρίζες στην Ελλάδα.
Οι δημοτικές αρχές και οι δήμοι ( δηλαδή οι κοινωνίες των πολιτών) διαχρονικά δεν μπόρεσαν από καταβολής νεοελληνικού κράτους να ανταπεξέλθουν.
Η έννοια του κράτους αν θέλει μπορεί.