Χρυσούλα Τριλίβα-Γιαννούτσου: Στον Καστό η γεροντότερη Ελληνίδα (117 ετών) το 1931 | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Κυ, Σεπ 22nd, 2019

Χρυσούλα Τριλίβα-Γιαννούτσου: Στον Καστό η γεροντότερη Ελληνίδα (117 ετών) το 1931

Ήταν γεννημένη το 1814 και είχε ζήσει τους διωγμούς των Ελλήνων από τον Ομέρ Βρυώνη – Αρχαιολογικά ευρήματα σε χωράφι κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη – Συναγωνισμός μεταξύ τ΄ Άϊ Γιάννη του Καστιώτη και τ΄ Άϊ Γιάννη του Κιονιώτη

2_Chrysoula_Triliva_Kastos

Τέτοιου είδους ειδήσεις, περί μακροζωίας, μας έρχονται σήμερα συνήθως από την Κίνα. Σύμφωνα με το σάιτ China Today ιδιαίτερα γνωστά ως «μέρη μακροζωίας» στη χώρα αυτή είναι το Ρουγκάο (Rugao) στην ανατολική επαρχία Τσιανγκσού (Jiangsu), το Τσονγκξιάνγκ (Zhongxiang) στην κεντρική επαρχία Χουμπέι (Hubei) και η Μπάμα (Bama) στην αυτόνομη περιφέρεια Γκουανξί (Guanxi) στα νοτιοδυτικά της χώρας. Ο αριθμός των ατόμων που φθάνουν στην ηλικία των 100 ετών ξεπερνάει στα μέρη αυτά τις προδιαγραφές που θέτει ο ΟΗΕ, ότι δηλαδή για κάθε 100.000 άτομα οι 7,5 πρέπει να είναι άνω των 100 ετών, οι οποίες και καθορίζουν πότε ένα μέρος μπορεί να φέρει τον τίτλο «τόπος μακροζωίας».

Περιπτώσεις μακροζωίας, πέραν του αναμενόμενου, αναφέρονται και σε άλλα μέρη του πλανήτη μας, όπως στη Σαρδηνία, την Οκινάουα και τη Νικόγια στην Κόστα Ρίκα ενώ και η Ικαρία συγκαταλέγεται σε μία από τις πέντε περιοχές του πλανήτη με τους μακροβιότερους κατοίκους. Για την τελευταία, σύμφωνα με τον καθηγητή Καρδιολογίας Χριστόδουλο Στεφανάδη, «η μεσογειακή διατροφή, πλούσια σε όσπρια, λαχανικά, φρούτα και ψάρια, η προτίμηση στην κατανάλωση ελληνικού καφέ, η μέτρια κατανάλωση κρασιού, η καθημερινή άσκηση, τα μειωμένα επίπεδα άγχους, τα χαμηλά ποσοστά κατάθλιψης, η συντροφικότητα, η συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις, είναι μερικές από τις συμπεριφορές που είναι κοινές για νέους και ηλικιωμένους κατοίκους του νησιού και που σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα γεωφυσικά χαρακτηριστικά του τόπου συμβάλλουν στην επίτευξη της μακροζωίας».

Η συγκεκριμένη περίπτωση μακροζωίας που αναδημοσιεύουμε, περιγράφεται προ ενενηκονταετίας περίπου σε τοπική εφημερίδα της Ιθάκης (Εφημερίς των Ιθακησίων, Φύλλο της Κυριακής 16 Αυγούστου 1931) και αναφέρεται σε μια Καστιώτισσα, την Χρυσούλα Τριλίβα, το γένος Γιαννούτσου, η οποία το 1931 που γράφτηκε η είδηση ήταν με ηλικία 117 ετών η γεροντότερη Ελληνίδα. Ήταν γεννηθείσα το 1814 και είχε ζήσει τους διωγμούς των Ελλήνων από τον Ομέρ Βρυώνη που έβρισκαν μεταξύ άλλων καταφύγιο στον Καστό. Είχε τρισσεγγόνους «και εάν ο υπανδευθείς τρισσέγγονός της, είχε τέκνα θα είχε και τετραγγόνους».

Γράφει η εφημερίδα, η οποία δημοσιεύει και φωτογραφία της:

«Η ΓΕΡΟΝΤΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ. Χρυσούλα Τριλίβα, το γένος Γιαννούτσου. Ετών 117, γεννηθείσα τω 1814 εις την νήσον Καστόν, όπου και διαμένει. Είναι απολύτως υγειής, περπατεί καλά, συζητεί καλύτερα και κάπου – κάπου τραγουδάει τραγούδια της επαναστάσεως. Μόνον την όρασίν της έχει χάση προ 15ετίας. Ενθυμείται και διηγείται την εποχήν που τα γυναικόπαιδα από την πλησίον Στερεάν φεύγοντα τον διωγμόν του Ομέρ Βρυώνη απεβιβάζοντο εις το νησί της, στο Κάλαμο και στα πέριξ νησίδια, δηλαδή το 1822-1824. Έχει τρισεγγόνους, και εάν ο υπανδρευθείς τρισέγγονός της, είχε τέκνα θα είχε τετραγγόνους. Την φωτογράφησιν και την δημοσίευσιν εις την «Εφημερίδα των Ιθακήσιων» εδέχθη με μεγάλην προθυμίαν».

Chrysoula_Triliva_Kastos

Να αναφέρουμε ότι η εν λόγω εφημερίδα, που ασχολείται κυρίως μετά της Ιθάκης και τη ζωή των Ιθακησίων στις ηπείρους και τις χώρες που αυτοί είχαν μεταναστεύσει (Αμερική, Αυστραλία, Αφρική, Ρουμανία κλπ.) έχει σποραδικές ανταποκρίσεις από τον Κάλαμο και τον Καστό, στις οποίες εν καιρώ θα επανέλθουμε, λόγω του ότι τα δύο αυτά νησιά ανήκαν την εποχή εκείνη στην επαρχία Ιθάκης του Νομού Κεφαλληνίας.

Όσον αφορά τον Καστό στο Φύλλο της Κυριακής 1 Νοεμβρίου 1931 διαβάζουμε και την εξής είδηση για αρχαιολογικά ευρήματα, σε χωράφι κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη:

«Εκ της νήσου Καστού ελάβομεν την κάτωθι ανταπόκρισιν, ην παραθέτομεν αυτολεξεί και εις την οποίαν εφιστώμεν την προσοχήν της αρμοδίας αρχαιολογικής υπηρεσίας του υπουργείου:

Την Παρασκευήν 2αν τρέχοντος ο κ. Γρηγόριος Β. Γιαννούτσος ενώ εκαλλιέργει τον παρά την εκκλησίαν Άγιος Ιωάννης αγρόν παρετήρησε επί της επιφανείας του εδάφους μερικά κεραμίδια εις τοιούτον τρόπον εκτισμένα ώστε του επροκάλεσαν την περιέργειαν. Ο διδάσκαλος δε κ. Κοντογιάννης όστις εκλήθη παρ΄ αυτού διαπίστωσε ότι κάτι το σπουδαίον υπάρχει.

Την επομένην άπαντες οι κάτοικοι του Καστού συνελθόντες ενήργησαν ανασκαφάς και ούτω απεκαλύφθησαν τα εξής: Εν δωμάτιον εν είδη τεχνικής στοάς μήκους 11 μέτρων, πλάτους 3 μ. και ύψους 2 μ. Αι πλευραί αυτού είναι λιθόκτιστοι η δε θολωτή στέγη εκ πλίνθων μεγάλων διαστάσεων. Εις το δεξιόν μέρος αυτού ευρίσκονται πολυάριθμα οστά εν πλήρει τάξει τοποθετημένα. Εις το μέσον μία στήλη εκ μαρμάρου ύψους 2 μέτρων και πάχους 0,40 μ. Η είσοδός του εκτισμένη εξ αγνώστου μίγματος έχουσα μήκος 1,50 μ. και πλάτους ο,60 μ. φέρει επ΄ αυτής δύο σιδηρούς κρίκους. Η κλίμαξ έχει οκτώ βαθμίδας. Κάτωθεν δε της καταπεσούσης στέγης ευρέθησαν αγγεία σκαλιστά».

kastos_arxaiologika_evrimata

Την εν λόγω μάλιστα εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στον Καστό, που γιορτάζει στις 24 Ιουνίου, την επισκέπτονταν τον καιρό εκείνο πολλοί Ιθακήσιοι, σε σημείο μάλιστα να υπάρχει ένας συναγωνισμός για την προσέλκυση πανηγυριστών μεταξύ του Άϊ Γιάννη του Καστιώτη και του Άϊ Γιάννη του Κιονιώτη, της ομώνυμης δηλαδή εκκλησίας στο Κιόνι Ιθάκης.

Στο φύλλο της 1ης Ιουλίου 1933 γράφει η «Εφημερίς των Ιθακησίων»:

«Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΙΟΝΙΟΥ. Ο συναγωνισμός – Το χρίσμα των δύο Αγίων – Η ευκολία της συγκοινωνίας – Ο Μητροπολίτης μας εις την πανήγυριν Κιονίου – Οι τουαλέττες και η κρίσις – Η διασκέδασις και η επιστροφή.

Να λοιπόν και πάλιν φέτος παίρνουμε την πέννα να περιγράψωμεν την εκδρομήν, που μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε κάθε χρόνο του Αγ. Ιωάννου.

Φέτος όμως είναι αλήθεια, ότι παρετηρήθη κάποιος συναγωνισμός κατά το μάλλον και ήττον εντατικώτερος του περυσινού μεταξύ των δύο Αγίων, του Κιονιώτη και του Καστιώτη.

Μερικοί ηθέλησαν να πουν πως επολιτικολόγησαν οι Άγιοι κι΄ ο ένας εχρίσθη Τσαλδαρικός κι΄ ο άλλος Βενιζελικός. Ξέρω κάποιους που θα μεμφθούν δι΄ έλλειψιν αρκετού σεβασμού · αλλά δεν φταίω καθόλου εγώ, απλώς λέω, ότι άκουσα να λέγεται – και νάμουνα τουλάχιστον κουτσομπόλα (!!).

Κατά την γνώμην μου όμως αυτό δε συνέβη, μ΄ όλον που διερχόμεθα πονηράς ημέρας, γιατί οι Άγιοι δεν μπορούν νάχουν τα δικά μας ελαφρά μυαλά και τις ταπεινές ανθρώπινες αδυναμίες.

Είναι αλήθεια όμως ότι φέτος ο Καστιώτης Άγιος ετράβηξε πολύν κόσμον από το Θιάκι, αλλά τούτο οφείλεται κυρίως εις την ευκολίαν της συγκοινωνίας, καθ΄ όσον φέτος ήτο διαθέσιμον το μεγάλο βενζινόπλοιον των αδελφών Βασ. και Ιωάν. Τριλίβα που από της πρωίας της παραμονής κατάφορτον και συνδεδεμένον μετ΄ άλλων τριών μικροτέρων επίσης φορτωμένων κόσμου ξεκίνησαν για τον Καστόν.

Παρ΄ όλ΄ αυτά όμως η συγκέντρωσις του Κιονιού δεν εμειώθη καθόλου. Και τούτο συνέβη, διότι σχεδόν κανείς δεν έμεινε στο σπίτι του και εφήρμοσε ο κόσμος το λαϊκόν «η φτώχεια θέλει καλοπέραση».

Έτσι λοιπόν από πολύ πρωί ακόμη ήρχισε το βενζινόπλοιον Δ. Οικονομοπούλου, καθώς και άλλα μικρά Κιονιώτικα να μεταφέρουν τον κόσμον που κατέκλυζε την προκυμαίαν εις το Κιόνι, το γραφικό και χαριτωμένο αυτό χωριό που κάθε χρόνο μας προσφέρει τόσον πρόθυμα την φιλοξενίαν του και τη δροσιά του.

Εις την εκκλησίαν η συγκέντρωσις ήτο εξαιρετική. Η λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου Δημητρίου βοηθουμένου υπό πλήθος ιερέων και τον χορόν των καλλιφώνων ψαλτών ήτο κάτι τόσο ώμορφο και τόσο υποβλητικό.

Και το πλήθος!! Κόσμος, κόσμος, προπαντός νειάτα, σιλουέττες, τουαλέττες που μα την αλήθεια δεν θυμίζουν καθόλου κρίση. Μετά το πέρας της λειτουργίας ο κόσμος ξεχύθηκε εις αλλεπάλληλα κύματα εις την ακροθαλασσιά, όπου εις τα Καφενεία έβρισκαν μαζί με το αναπαυτικό κάθισμα κάτω από τις ισκιάδες των και δροσερά αναψυκτικά, μεζέδες και κρασάκ, συνάμα απήλαυον και το θέαμα εκείνων που εχόρευαν υπό τους ήχους διαφόρων οργάνων. Ιδίως το απόγευμα ένας όμιλος από νέους και νέες εχόρευαν ωραία φοξ και ταγκό και έτσι μας εδόθη ευκαιρία να ιδούμε καλύτερα αρκετές χαριτωμένες σιλουέττες.

Αργά το απόγευμα οι βενζίνες ετέθησαν εις κίνησιν και ήρχισαν να μεταφέρουν του πανηγυριστάς εις τα σπίτια τους ύστερα από μια πολύ ώμορφη μέρα. Το μπουρίνι φάνηκε όχι πολύ ευγενικό είναι αλήθεια, μολοταύτα όμως κανείς δεν έμεινε δυσαρεστημένος.

Ο γιατρός κ. Γιάννης Δανιάς, τα λοιπά μέλη της Εκκλησ. Επιτροπής καθώς και όλοι οι Κιονιώτες είναι άξιοι συγχαρητηρίων δια την δημιουργίαν της ωραίας αυτής εορτής και δια την τάξιν με την οποίαν διεξήχθη η εορτή χάρις εις τας προσπασθείας των.

Αλλά και εις τον Καστόν η εορτή είχε πλήρη επιτυχίαν από απόψεως συγκεντρώσεως κόσμου, κεφιού και εν γένει τάξεως. Ο κόσμος ευρήκεν εξαιρετικήν και πρόθυμον περιποίησιν τόσο εις το μοναστήρι του Αγίου όσον και από τους καλούς Καστιώτας. Όσοι δε επήγαν εκεί έμειναν κατευχαριστημένοι και ανεχώρησαν με τις πιο καλές εντυπώσεις.

Και έτσι ο Άη-Γιάννης με την ελπίδα για την εξιχνίασιν του μέλλοντος από τον κλύδωνα, τα όνειρα, τ΄ αμίλητο νερό, τις χαρούμενες φωτιές μας χαρίζει και μιαν ωραία ψυχαγωγία».

7



Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

            









Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.