Διαγράφει την υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου η Τουρκία
Ο χάρτης με το διαγραμμένο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου (Πηγή: Twitter/@CErciyes)
Κλιμακώνει την προκλητικότητά της η Άγκυρα στο πλαίσιο της δημιουργίας τετελεσμένων και της διασφάλισης μεγαλύτερου μεριδίου από την ενεργειακή πίτα της ανατολικής Μεσογείου για λογαριασμό της τουρκικής αστικής τάξης, υπό τα βλέμματα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ, και ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει την επικίνδυνη τακτική καλλιέργειας κλίματος εφησυχασμού.
Σε συνέχεια του μνημονίου κατανόησης που υπέγραψε με την Λιβύη, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ξεδιπλώνει το σύνολο των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, με αποκορύφωμα την αποτύπωση για ακόμη μια φορά σε έγγραφο και χάρτη του επιχειρήματός της ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου δεν έχει υφαλοκρηπίδα.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών μια μέρα μετά την συνάντηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών με τον Αιγύπτιο ομόλογό του στο Κάιρο, όπου τέθηκε θέμα οριοθέτησης ΑΟΖ, αναφέρει ότι «τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, της χώρας με τη μακρύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο, και ότι τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διάμεσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών περιοχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα από τα χωρικά ύδατά τους».
«Οι μαξιμαλιστικές και ασυμβίβαστες ελληνικές και ελληνοκυπριακές αξιώσεις είναι πέρα από κάθε λογική, ενώ για παράδειγμα το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την ηπειρωτική Τουρκία, υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας 4.000 φορές μεγαλύτερη από την επιφάνεια του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Αίγυπτος να χάσει έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων» τονίζει το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ξεκαθαρίζοντας ότι «Μέσα από αυτή τη συμφωνία με τη Λιβύη, οι δύο χώρες έχουν σαφώς εκδηλώσει την πρόθεσή τους να μην επιτρέψουν κανένα τετελεσμένο γεγονός».
Παράλληλα, σπεύδει να διακηρύξει ότι «το μνημόνιο με τη Λιβύη είναι σύμφωνο με τις δικαστικές αποφάσεις που θεσπίζουν τη διεθνή νομολογία και το Διεθνές Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών άρθρων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της θάλασσας».
Στη δημοσιότητα και ο χάρτης των τουρκικών αξιώσεων
Σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, o Τζαγκατάι Ερτσίγες, υψηλόβαθμο στέλεχος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, δημοσιοποίησε στο «Twitter» τον χάρτη με τις τουρκικές αξιώσεις.
Παρουσιάζοντας αυτά που ορίζει ως «εξώτερα όρια» της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο, ο Τούρκος διπλωμάτης παραθέτει το διάστημα μεταξύ σημείων Α και Β ως αποτέλεσμα συμφωνίας του 2011 μεταξύ της Τουρκίας και του ψευδοκράτους, τα σημεία C-D-E αυθαίρετα -καθώς δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία- ως η γραμμή μεταξύ των ζωνών Τουρκίας και Αιγύπτου και τα E-F ως τα όρια στο πλαίσιο της συμφωνίας με τη Λιβύη.
Να σημειωθεί ότι από τον χάρτη απουσιάζει ακόμα και ως γεωγραφικό σημείο το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, ενώ τα όρια της τουρκικής ΑΟΖ φτάνουν στα παράλια της Κρήτης, της Ρόδου και της Καρπάθου, με τον Ερτσιγές να μην αναφέρεται στο σημείο αυτό…
Να σημειωθεί ότι ο Τζ. Ερτσίγες είναι διευθυντής διμερών πολιτικών υποθέσεων και Ναυτιλίας – Αεροπορίας – Συνόρων στο τουρκικό ΥΠΕΞ, καθώς και πρώην πρεσβευτής στον Λίβανο και εκπρόσωπος της Τουρκίας στον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO).
(902.gr)
Η Τουρκία με τις ευλογίεςωτου ΝΑΤΟ που δεν ξέρει καιβδεν αναμιγνύεται θα προκαλέσει πόλεμο σε βάρος της Ελλάδος.
Το όλο μίγμα μοιάζει με το μεσοπολεμικό που όλοι ξέρανε ότι θα γίνει πόλεμος και όλοι -οι μεγάλοι- παίζανε μπιρίμπα ανέξοδα με τον κατευνασμό.
Ο Γάλλος στρατάρχης Φός Νικητής του Α παγκοσμίου πολέμου από το 1919 διέβλεψε το πόλεμο σε 20 χρόνια ακριβώς και ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1929 εξασφάλισε 10 χρόνια μόνο ειρήνη.Δεν έπεσαν ούτε 1 μέρα έξω.
Ο Τούρκικος μιλιταρισμός των ημερών ακουμπάει στην ωρίμανση του στρατοκρατικού τουρκικού καθεστώτος και στον ανσγκαστικό μετασχηματισμό του σε πολιτική εκδοχή.
Αυτός είναι ο λόγος της αποτυχίας της στρατιωτικής κινητοποίησης πρίν 2-3 χρόνια , πράγμα που αν το στρατιωτικό καθεστώς δεν είχε πολιτικοπιιηθεί δεν θα αποτύγχανε.( Η στρατιωτική επέμβαση του Κενάν Εβρέν το 1980 είναι ενδεικτική ).
Αυτός ο πολιτικός μετασχηματισμό της Τουρκίας -αλλά με απόλυτα έτσι λογικά εξηγήσιμο μιλιταριστικό πυρήνα -είναι αποδεκτός και από το ΝΑΤΟ ( το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι πρώτα στρατιωτικός σχηματισμός) , αλλά και βολεύει ώς αναφορά στο πολιτικό στοιχείο τις πιλιτικές δυτικές δημοκρατίες της Ευρώπης.
Δηλαδή η προοδευτική πολιτικοποίηση της Τουρκίας εξυπηρετεί και τα δύο διεθνικά σκέλη ( στρατιωτικό και πολιτικό ).
Η Τουρκία ώς κράτος αυτοαναθεωρεί την πορεία της πρώτα ( από στρατιωτικό καθεστώς πολιτικοποιείται) άρα λογικά είναι να αποτελελι και μια αναθεωρητική πολιτική οντότητα. Που όμως ενυπάρχει ο στρατιωτικός πυρήνας της για τούτο και ο Τούρκικος Μιλιταρισμός.
Στο όνομα της πολιτικής μεταβασής της ( που υποστηρίζεται απ τον στρατιωτικό οικονομικά εξοπλισμό) είναι λογικό να ασκεί τον αναθεωρητικό επεκτατισμό , εφ όσον ο αναθεωρητισμός αυτος αποτελεί στοιχείο του πολιτικού μετασχηματισμού. Τα ερμηνευτικά εργαλεία αυτού του σχήματος είναιβτα μεγάλα έργα -υπόγεια σήραγγα στον Βόσπορο, το μεγαλύτερο αεροδρίμιου του κόσμου , οι μεγάλοι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, και η περιφερειακή επέμβαση στην Συρία αμυντικής δήθεν συνοριακής μορφής δεν είναι παρά η βιωμένη εμπειρία της διεκδικήσεως επεκτατικά ζωτικών χώρων (Lebensraum )συνοριακά και ταυτόχρονα η κατασκευή ζωτικών Εθνικιστικών ονείρων (Lebenstraum.όπως έχουν οι όροι κωδικοποθηθεί στην διεθνή ιστορική εξέλιξη. Ενυπάρχοντος του στρατιωτικού πυρήνα μέσα στον πολιτικό μετασχηματισμό , ειναι λογικό και συνεχές να υπάρχει η στρατιωτική συνεργασία με την σημερινή Ρωσία ώς απωθημένο και συνοριακή ιστορική αναγκαιότητα, μια καιβανά τους αιώνες ποτέ ουσιστικά Ρωσία ή Σοβιετική Ένωση δεν έπαψαν να έχουν σημαντικές σχέσεις κάθε λογής, που μορφοποιήθηκαν χειροπιαστά στρατιωτικά συνεργατικά τα έτη της αναγκαιότητας αναγνώρισης απ τον διεθνή παράγοντα του πρώιμου Σοβιετικού καθεστώτος 1917-1925.
Η αναθεωρητική πιλιτικοποίηση της Τουρκίας λογικά και εξυπακούεται ότι είναι να κυτάζει Δυτικά ( πρός το Δυτικό πολιτικό κεκτημένο ) αλλέως δεν θα ήταν μετασχηματισμός πολιτικός. Και δυτικά είναι η «»Γαλάζια Πατρίδα «» ώς » «»στρατηγικό -δηλαδή πολιτικό-βάθος»».
Η Ελλάδα με τις κατευναστικές ευλογίες( ουσιαστικά ενεργή προτροπή ) του ΝΑΤΟ και των Ευρωπαίων εταίρων μαζί με Ρώσικη υποστηρικτική αρωγή,αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα απ την Τουρκία.
«»Τα υπόλοιπα ειναι κουτοπονηριές ( κατά Σεφέρη) «» ώς να φτάσει το λεπίδι στο σβέρκο «».
Στην διεθνή των αγορών( στην παγκοσμιοποιημένη Διεθνικότητα) η Τουρκία έχει τεράστια αποδοχή και συμμετοχή , διότι η ίδια είναι τεράστια αγορά.
Και αυτό να μην ξεχνιέται ποτέ.