«Οι γιατροί να γιατρεύουν δωρεάν»
Το κείμενο στη φωτογραφία πάνω (και κάτω), προέρχεται από ένα σοσιαλιστικό έντυπο της Κωνσταντινούπολης. Την εφημερίδα «Εργάτης» που έβγαινε το 1910. Tο έντυπο αν και ήταν βραχύβιο εντυπωσιάζει για την γλώσσα του, την «ορμητικότητα» και την εκλαϊκευτική δύναμή του ακόμα και για τον πλούτο των ειδήσεων ασχολείται με ένα σωρό προβλήματα της εργατιάς της Πόλης και τις διεκδικήσεις της. Αλλά στις σελίδες του θα δει κανείς και ειδήσεις απ΄ όλο τον κόσμο.
Η εφημερίδα απευθύνεται σε όλους του εργάτες που ζουν στην πόλη ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκείας. Σε αυτούς απευθύνει και το σοσιαλιστικό της πρόγραμμα, με αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις εκλαϊκευτικών παρουσιάσεων, για τη λειτουργία της παιδείας, της δικαιοσύνης, της υγείας…
Με αφορμή την επικαιρότητα αναδημοσιεύουμε το άρθρο που στιγματίζει την λειτουργία της υγείας ως εμπόρευμα, αποκαλύπτει την αστική υποκρισία στο θέμα, ιδίως όταν ξεσπάνε πανδημίες και αναδεικνύει με γλαφυρό τρόπο την ανάγκη της υγεία ως κοινωνικό αγαθό.
110 χρόνια μετά τη συγγραφή του… αξίζει τον προβληματισμό μας για τη σημερινή τραγική κατάσταση. Υπογραμμίζει με τις διαπιστώσεις του πως το σύγχρονο και προοδευτικό είναι η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών μέσω της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, η διεξαγωγή της παραγωγής, η αξιοποίησης της σύγχρονης επιστήμης όχι για το κέρδος αλλά την άνοδο της κοινωνικής ευημερίας.
Στις εικόνες που ακολουθούν, μπορείτε να δείτε το απόσπασμα του άρθρου από την Εφημερίδα «Εργάτης», ολόκληρο το άρθρο «Ο Σοσιαλισμός θέλει», καθώς και το εξώφυλλο της συγκεκριμένης έκδοσης της εφημερίδας (5 Σεπτέμβρη 1910).
(902.gr)
Οι γιατροί μάθανε και θέλουν πολλά λεφτά για να γιατρέψουν.
Και τα συστήματα υγείας δεν τους ενδιαφέρουν, γιατί πληρώνουν την μισθολογική μόνο αμοιβή.
Γισ τούτο πέριξ των νοσοκομείων υπήρχαν χρόνια ιδιωτικά ιατρεία των νοσοκομειακών ιατρών.
Βέβαια και το κράτος είναι απρόθυμο να πληρώσει μισθούς ανεκτούς, γιατί ένας οδηγός λεωφορείου αστικού αμοιβόνταν με 4 φορές τον ιατρικό μισθό. Και οι φύλακες στα πορτόνια των νοσοκομείων είχαν μεγαλύτερο μισθό από τους ιατρούς.
Εκτός του ότι το μεγάλο επάγγελμσ 50 χρόνια στην Ελλάδα ήταν ο ταξιτζής , που τα χρόνια του 1980 έως 2008 ένα ταξί συντηρούσε 2 θέσεις εργασίας και η κάθε θέση 700-800 χιλιάδες δραχμές το μήνα.Και μετά το ευρώ ώς την χρεωκοπία, κάθε βάρδυα ταξιτζή έβγαζε 3000 ευρώ.
Για τούτο καλά κάνανε οι γιατροί και κάνουν και απαιτούν ώς επάγγελμα να βγάζουν χρήματα αρκετά.