Ο «γητευτής» των φιδιών…
Είναι κάποιοι άνθρωποι, οι περισσότεροι μπορούμε να πούμε, που έχουν πραγματική φοβία με τα φίδια. Κάποιοι άλλοι τα πιάνουν, παίζουν μαζί τους. Στο χωριό μου, τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου, αυτό το κάνει ο μπάρμπα Λάκης Κολυβάς, ο οποίος ήταν για πολλές δεκαετίες κτηνοτρόφος και εξαιτίας αυτής του της δραστηριότητας τα έζησε για τα καλά. Ο συγκεκριμένος που φαίνεται στις φωτογραφίες είναι γιος κτηνοτρόφου που βοηθούσε τον πατέρα του στα πράματα και είναι κι αυτός εξοικειωμένος με την παρουσία τους.
Το συγκεκριμένο είδος φιδιού είναι δεντρογαλιά, ένα τελείως ακίνδυνο είδος αφού δεν έχει καθόλου δηλητήριο. Την συνάντησε φέτος το καλοκαίρι στην αυλή του σπιτιού του…
Όπως γράφει ο Λεύκιος Σεργίδης στο σάιτ cyprusbiodiversity.eu, σύμφωνα με τους ειδικούς ο φόβος είναι το συναίσθημα που πηγάζει από την προσδοκία του κινδύνου. Είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό συναίσθημα που μας βοηθά να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Φοβία, αντίθετα, είναι το συναίσθημα του φόβου μπροστά σε κάτι που δεν είναι πραγματικά επικίνδυνο, αλλά που εμείς αυθαίρετα εκλαμβάνουμε ως επικίνδυνο.
Σίγουρα, προσθέτει, αν δούμε ένα φίδι, δεν το παίζουμε νταήδες. Να είσαι σίγουρος ότι το φίδι σε έχει εντοπίσει πολύ πριν το δεις εσύ, είναι πανικοβλημένο και θα προσπαθήσει να σε αποφύγει με κάθε δυνατό τρόπο. Αν το στριμώξεις, ή το ενοχλήσεις, η τελευταία του άμυνα είναι να σε δαγκώσει για να το αφήσεις ήσυχο.
Σύμφωνα επίσης με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), ο θάνατος από δηλητηριάσεις γενικά, αναλογεί στο 0.61% των αιτιών θανάτου ανά το παγκόσμιο. Στην Ευρώπη έχουμε περίπου 30 θανάτους κάθε χρόνο από δάγκωμα φιδιού. Αν το συγκρίνουμε με τους θανάτους από δυστυχήματα κ.λπ. τότε μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο αμελητέα αιτία είναι.
Από τα είδη φιδιών που απαντώνται στη Λευκάδα μόνο το ένα, η οχιά, είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Ξεχωρίζει εύκολα από το έντονα τριγωνικό κεφάλι, το κοντόχοντρο σώμα και την ουρά που κόβει απότομα, σε αντίθεση με τις ουρές των υπολοίπων φιδιών που σβήνουν σιγά-σιγά.
