33 στιγμές της μάχης του Δεκέμβρη 1944 (VIDEO – ΦΩΤΟ) | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News

33 στιγμές της μάχης του Δεκέμβρη 1944 (VIDEO – ΦΩΤΟ)

129279034_778170689447754_3602233469798806665_o

Η λαϊκή πάλη το Δεκέμβρη 1944 υπήρξε φαινόμενο μοναδικό σε όλη την καπιταλιστική Ευρώπη μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας, που εξ αντικειμένου διαπερνούσε την ελληνική κοινωνία και τα χρόνια της Κατοχής, το Δεκέμβρη πρόβαλε με μεγαλύτερη οξύτητα, καθώς είχε φύγει από τη μέση ο παράγοντας του ξένου κατακτητή.

Στις μάχες των 33 ημερών πρωταρχικά αναδείχτηκαν η μαζική λαϊκή οργάνωση και αυτενέργεια, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη και η πολιτική επαγρύπνηση, μαζί με την αυτοθυσία, σ΄ έναν αγώνα που δόθηκε με πρωταγωνιστή την εργατική τάξη και το κόμμα της, το ΚΚΕ.

Ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά έδωσε μια άνιση μάχη απέναντι στον βρετανικό ιμπεριαλισμό και την ελληνική αστική τάξη, που δεν δίστασε ν΄ αξιοποιήσει δωσίλογους και ταγματασφαλίτες προκειμένου να διαφυλάξει την εξουσία της.

Η στάση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ να μην υποχωρήσουν και ν΄ απορρίψουν το τελεσίγραφο του Σκόμπι ήταν σωστή. Η υποχώρηση θα σήμαινε απόλυτη πολιτική και ηθική απαξίωση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Μια τέτοια ήττα, χωρίς μάχη, θα τσάκιζε το εργατικό κίνημα.

Παρά την ηρωική στάση του Κόμματος το Δεκέμβρη του ΄44, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, το ΚΚΕ βρέθηκε ιδεολογικά – πολιτικά ανέτοιμο να διαμορφώσει εξελίξεις σε όφελος του λαού. Η βραχύβια συμμετοχή στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας», που αντικειμενικά έδωσε πολύτιμο χρόνο στην αστική τάξη ν΄ ανασυγκροτήσει τους μηχανισμούς της, κατέδειξε το ανεδαφικό του πολιτικού στόχου του ΚΚΕ για ομαλή αστική δημοκρατική εξέλιξη ως μεταβατική φάση στην πάλη για το σοσιαλισμό.

Η επαναστατική κατάσταση αποτελεί αντικειμενικό στοιχείο της ταξικής πάλης. Η διαμόρφωσή της θέτει το ζήτημα είτε της εφόδου του επαναστατικού κινήματος για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας είτε -εάν την παραγνωρίσεις- οδηγεί στο πισωγύρισμα και την αναδίπλωση του κινήματος.

3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

prosygkentrosi-dekemvriΠροσυγκεντρώσεις από την περιοχή της Ομόνοιας

Η Εθνική Πολιτοφυλακή δεν παρέδωσε τον οπλισμό της. Στην πρωτεύουσα, από νωρίς το πρωί συρρέει κόσμος στην πλατεία Συντάγματος. Κάθε γειτονιά της Αθήνας και του Πειραιά έχει τη δική της προσυγκέντρωση και μπαίνει στην πλατεία οργανωμένα. Καθώς η κεφαλή της πορείας πλησιάζει στο κέντρο της πλατείας, οι δυνάμεις του Έβερτ που είναι παραταγμένες στη γωνία Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας, μπροστά από το κτίριο του Αρχηγείου της Αστυνομίας, με εντολή του Έβερτ ανοίγουν πυρ.

Απολογισμός: 21 νεκροί και 140 τραυματίες.

Ο «Ριζοσπάστης» της επόμενης μέρας έγραφε: «Η Αθήνα έζησε χτες μια μεγάλη μέρα. Αλλά μια μεγάλη, πικρή και ματωμένη μέρα».

dekemvris2

3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ – Κατάληψη Αστυνομικών Τμημάτων:

Στις 14.30 το Α΄ Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ εξέδωσε «Διαταγή Επιχειρήσεων». Ακολούθως οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ διατάχθηκαν να προχωρήσουν στον αφοπλισμό των Αστυνομικών Τμημάτων και της Χωροφυλακής, αποφεύγοντας ταυτόχρονα κάθε εμπλοκή με τους Βρετανούς κατά τα μεσάνυχτα ωστόσο εκδόθηκε νέα διαταγή η οποία ακυρώνει την προηγούμενη και περιόρισε τη δράση του ΕΛΑΣ στον αφοπλισμό της Χωροφυλακής των προαστίων και στη συντριβή των φοιτητών στο Θησείο.

Ωστόσο ο αντίπαλος δεν έδειχνε παρόμοια αναβλητικότητα. Το ίδιο βράδυ, δυο τάγματα της Ορεινής Ταξιαρχίας εγκαταστάθηκαν ανενόχλητα στα Παλιά Ανάκτορα, στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο.

Το αστυνομικό σώμα είχε 2.500 άντρες στις 3-4 Δεκέμβρη. Εκτός από το σκληρό πυρήνα των στελεχών που είχε μεταφερθεί στο κέντρο της πόλης, ένα σημαντικό ποσοστό αστυνομικών ήταν οργανωμένο στο ΕΑΜ. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε σε λίγες ώρες. Λίγα ήταν τα Αστυνομικά Τμήματα που πρόβαλαν αντίσταση. Ως το απόγευμα, το 60% των Αστυνομικών Τμημάτων είχε αφοπλιστεί.

Ο αφοπλισμός των Αστυνομικών Τμημάτων στον Πειραιά ήταν καθολικός. Μοναδικές εστίες αντίδρασης που απέμειναν ήταν το οχυρωμένο μέγαρο Βάτη και η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.

Στα βρετανικά στρατιωτικά αρχεία σώζονται οι αναφορές των επιχειρήσεων του ΕΛΑΣ στην Αθήνα. Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατούσε στις 3 και 4 Δεκέμβρη είναι ότι κάθε 10 λεπτά γίνεται και μια νέα αναφορά για κινητοποιήσεις σε κεντρικά σημεία και στις συνοικίες, καταλήψεις Αστυνομικών Τμημάτων κ.ά.

3-4 ΔΕΚΕΜΒΡΗ – Η Μάχη του Θησείου:

H μετακίνηση και η ανάπτυξη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ έγινε το βράδυ της 3ης Δεκέμβρη 1944 και τις πρώτες πρωινές ώρες είχαν καταληφθεί οι θέσεις μάχης.

O λόχος του Κουκακίου και της Πλάκας (με επικεφαλής τον Kώστα Bαμβακά) αναπτύχθηκε στο λόφο του Φιλοπάππου, με σκοπό να χτυπήσει εναντίον του Αρχηγείου της X που βρισκόταν στο Αστεροσκοπείο.

Ο στόχος του αντιπερισπασμού αυτού ήταν να προκαλέσει τη συγκέντρωση των βαρύτερων πυρών της X, ιδιαίτερα των πολυβόλων και των όλμων, προς την κατεύθυνση του Φιλοπάππου, μακριά από τον άξονα των κύριων επιθέσεων του EΛAΣ.

Στις έξι το πρωί, ενώ οι προετοιμασίες της X για αντεπίθεση πλησίαζαν στην ολοκλήρωσή τους, εκδηλώθηκε η γενική επίθεση του EΛAΣ, αρχικά από την περιοχή των Πετραλώνων.

Στις εννέα το πρωί εκδηλώθηκε η τελική φάση της επίθεσης με την πλευρική εξόρμηση του Τάγματος του Προβελέγγιου από τη γέφυρα Πουλόπουλου προς το κέντρο του Θησείου. H νέα αυτή επίθεση των ΕΛΑΣιτών ήταν σφοδρότατη και αποσυντόνισε ολοκληρωτικά την αμυντική διάταξη της X, στις τάξεις της οποίας γενικεύτηκε η διαρροή οπλιτών. Σε λίγη ώρα τα υπολείμματα των δυνάμεών της βρίσκονταν εγκλωβισμένα στο Αστυνομικό Τμήμα του Θησείου και στο Σχολείο.

Τότε έγινε η εμφάνιση Βρετανών στρατιωτών οι οποίοι έφτασαν με φορτηγά στον τόπο των συγκρούσεων με πρόσχημα την «τήρηση της τάξης» και τοποθετήθηκαν ανάμεσα στους αντιμαχόμενους με σκοπό να φυγαδεύσουν τους υπολειπόμενους ενόπλους Χίτες προς το κέντρο της Αθήνας.

4 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο Σκόμπι από το πρωί είχε κηρύξει το στρατιωτικό νόμο. Απέστειλε έγγραφο στο Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ, με το οποίο διέτασσε την υποχώρηση όλων των μονάδων του εκτός μιας διευρυμένης ζώνης γύρω από την πρωτεύουσα ως τις 7 Δεκέμβρη.

Τα ξημερώματα της μέρας η ΙΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ δέχτηκε ένα σοβαρό πλήγμα, αφού το 2ο Σύνταγμά της που ήταν καθ΄ οδόν για τα Τουρκοβούνια δέχτηκε αιφνίδια επίθεση από βρετανικές δυνάμεις στη Φιλοθέη και αιχμαλωτίστηκε. Από τους 1.200 άντρες μόνο οι 400 καταφέρνουν να διαφύγουν με τον οπλισμό τους. Η απουσία του 2ου Συντάγματος (από τις πιο αξιόμαχες μονάδες του ΕΛΑΣ) θα γινόταν αισθητή στις επιχειρήσεις των πρώτων ημερών.

Στο μέτωπο της απεργίας. Το ποσοστό επιτυχίας άγγιξε το 100%. Κανένα εργοστάσιο δεν κινήθηκε, κανένα μαγαζί δεν άνοιξε.

dekembrhsΟ λαός της Αθήνας και του Πειραιά σε κλίμα πένθους κηδεύει τους νεκρούς της προηγούμενης μέρας

4 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Στην επιστροφή από το νεκροταφείο, στη συμβολή των οδών Αιόλου και Σταδίου, πραγματοποιήθηκε νέα δολοφονική επίθεση κατά του πλήθους από το ξενοδοχείο «Μητρόπολις» (κέντρο του ΕΔΕΣ) και τη Γενική Ασφάλεια.

Απολογισμός: 40 νεκροί και 70 τραυματίες.

4 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Μέσα στο πλαίσιο της επιχείρησης κατάληψης των Αστυνομικών Τμημάτων (σε όλη την Αθήνα) ήταν και η απόφαση για την κατάληψη των φυλακών. Έτσι οργανώθηκε και η επίθεση του ΕΛΑΣ για την κατάληψη των φυλακών Συγγρού στην περιοχή του Ταύρου και η επίθεση κατά των φυλακών παραπηγμάτων της οδού Βουλιαγμένης στο Νέο Κόσμο.

«Αυτοτελές πολιτικό – στρατιωτικό – οργανωτικό πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι ο ΕΛΑΣ δεν έχει λάβει όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για να καλύψει μια τέτοια μαζική εκδήλωση από μια νέα δολοφονική επίθεση. Δεν ήταν ανάλογα εξοπλισμένος, παρόλο που βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη η ένοπλη σύγκρουση. Βέβαια το ιδεολογικοπολιτικό υπόβαθρο αυτού του προβλήματος σχετίζεται με την καθοδηγητική κατεύθυνση εκ μέρους του Κόμματος. Η ηγεσία του Κόμματος συνέχιζε να έχει ακόμα και τότε αυταπάτες για το πού πήγαινε η κατάσταση. Επικράτησε η σκέψη να μη ρίξουν την ευθύνη στον ΕΛΑΣ, για να μην έχουν άλλοθι οι κυβερνητικές δυνάμεις στην επίθεσή τους κατά του λαού. Η μόνη εξήγηση για την ανεπαρκέστατη περιφρούρηση της διαδήλωσης ήταν ότι συνυπήρχαν και τα δύο…» («Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, 1939-1949»).

5 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Στις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ για την κατάληψη των Αστυνομικών Τμημάτων εντάσσεται και η επίθεση του Λόχου Σπουδαστών του ΕΛΑΣ «Λόρδος Μπάιρον» εναντίον της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών, στη γωνία Στουρνάρη και Πατησίων. Η μάχη ξεκίνησε το απόγευμα της 5ης Δεκέμβρη, με συνεχείς δυναμικές εφόδους του Λόχου Σπουδαστών εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων, με σημείο εφόρμησης το Πολυτεχνείο και ενισχυτικά πυρά άλλων ΕΛΑΣίτικων λόχων από τα γύρω κτίρια. Ύστερα από επέμβαση των βρετανικών τανκς (που εισέβαλαν στο χώρο του Πολυτεχνείου), ο ΕΛΑΣ υποχωρεί με απώλειες προς την πλατεία Εξαρχείων. Επιτυγχάνεται ανακατάληψη του Πολυτεχνείου από το Λόχο την επόμενη μέρα, όπου ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και με νέες σκληρές εφόδους ανατινάζει το κτίριο της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών. Το απόγευμα, μεγάλο μέρος της Ορεινής Ταξιαρχίας κατέλαβε θέσεις στο κέντρο της Αθήνας (Πανεπιστημίου – Ακαδημίας). Ενώ στον Πειραιά, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αποβιβάζει νέες δυνάμεις στο μέγαρο Βάτη.

Το βράδυ, κατέφτασε στο Βύρωνα, ύστερα από εξουθενωτική πορεία, ένα σύνταγμα του ΕΛΑΣ Κορίνθου.

Το βράδυ, στην περιοχή της πρωτεύουσας διακόπτεται η ηλεκτροδότηση.

Μέχρι το πρωί, σχεδόν 2.000 οδοφράγματα υψώθηκαν στον Πειραιά.

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Τα ξημερώματα οκτώ βρετανικά και τέσσερα ελληνικά τάγματα ξεκινούν την επιχείρηση εκκαθάρισης των οδών Σταδίου και Πανεπιστημίου με θεαματική κατάληψη των κεντρικών γραφείων του ΕΑΜ στην Κοραή με τεθωρακισμένα, καθώς και αλεξιπτωτιστές.

Ένα από τα πιο μελανά περιστατικά της μέρας ήταν ο βομβαρδισμός από βρετανικά αεροπλάνα του Πολυϊατρείου του Βύρωνα, όπου νοσηλεύονταν πολλοί τραυματίες. Στο μέτωπο του Πειραιά, οι Βρετανοί σταθεροποίησαν τη θέση τους στην Πειραϊκή και κατέλαβαν τμήμα της ακτής του Φαλήρου.

the_british_army_in_greece_1944-2

6-18 ΔΕΚΕΜΒΡΗ – Η μάχη στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη:

Η επίθεση του ΕΛΑΣ στο στρατόπεδο που στέγαζε το Σύνταγμα Χωροφυλακής Αθηνών ήταν φυσική συνέχεια της εκκαθάρισης του Θησείου και της εγκατάστασης μονάδων του ΕΛΑΣ στο λόφο του Φιλοπάππου. Στο στρατόπεδο υπήρχε σημαντική δύναμη Χωροφυλακής που είχε συσταθεί εκ των ενόντων την τελευταία περίοδο της Κατοχής και μετά από την Απελευθέρωση. Η όλη δύναμη του Συντάγματος ανερχόταν σε 1.100 άντρες περίπου.

Επικεφαλής της άμυνας του Συντάγματος Χωροφυλακής ήταν ο πρώην διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Λακωνίας Κ. Κωστόπουλος, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για δωσιλογισμό και δεν είχε δικαστεί ακόμη. Οι αξιωματικοί και οι οπλίτες του Συντάγματος ήταν επίλεκτες δυνάμεις των πάλαι ποτέ συνεργατών των ναζί, που από κοινού οργάνωναν τα μπλόκα σε διάφορες συνοικίες της Αθήνας, αλλά και τα ολοκαυτώματα σε περιοχές όλης της Ελλάδας.

Για την οργάνωση της άμυνας ιδρύθηκαν 7 εξωτερικά φυλάκια ως πρώτη ζώνη άμυνας σε διάφορες οδούς έναντι του στρατοπέδου. Ως δεύτερη ζώνη άμυνας τέθηκε η περίφραξη (μαντρότοιχος) και τρίτη ζώνη άμυνας τα εσωτερικά κτίρια.

Τα ξημερώματα της 6ης Δεκέμβρη στις 6.30 εκδηλώνεται μεγάλη επίθεση από το 1ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Η πρώτη επίθεση γίνεται στο 7ο φυλάκιο, που ήταν τοποθετημένο σε πολυκατοικία της διασταύρωσης των οδών Μακρυγιάννη και Χατζηχρήστου. Το ένα μετά από το άλλο τα φυλάκια ως τις 10 το πρωί εξουδετερώνονταν. Το κτίριο του Μακρυγιάννη θα παραδινόταν, αν κατά τις 11 δεν επενέβαιναν οι Βρετανοί με καμιόνια του Ερυθρού Σταυρού δήθεν για τη μεταφορά τραυματιών, στην πραγματικότητα όμως είχαν ενισχύσεις με πυρομαχικά και άντρες.

Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, προερχόμενες από το Κουκάκι, τα Πετράλωνα, την Καλλιθέα, τον Πειραιά και ειδικά αυτές που προέρχονταν από τ΄ ανατολικά των λεωφόρων Συγγρού και Αμαλίας, ήταν υποχρεωμένες να διασχίσουν ανοιχτούς χώρους, λεωφόρους, τον Εθνικό Κήπο κλπ., ενώ προσέκρουαν συνεχώς σε φυλάκια ή οχυρωμένα σημεία τα οποία έπρεπε να εξουδετερώσουν για να συνεχίσουν. Αυτό προκαλούσε καθυστέρηση και πολυδιάσπαση δυνάμεων.

Την 9η Δεκέμβρη το απόγευμα, το Σύνταγμα Μακρυγιάννη ενισχύθηκε από Βρετανούς αλεξιπτωτιστές οι οποίοι ήταν ειδικοί στις ναρκοθετήσεις. Υπό την κάλυψη του Συντάγματος ναρκοθέτησαν το χώρο του περιβόλου του συγκροτήματος Μακρυγιάννη. Τα πυρά από την Ακρόπολη πύκνωσαν. Η ανταπόδοση των πυρών προς την Ακρόπολη απαγορεύτηκε ρητά από τον ΕΛΑΣ, ακόμα κι αν επρόκειτο για λόγους άμυνας, για να μην προξενηθούν ζημιές στο μνημείο.

Τη 10η Δεκέμβρη οι ΕΛΑΣίτες εξαπέλυσαν ευρεία επίθεση, με τη συμμετοχή ενός τάγματος του 6ου Συντάγματος Κορίνθου. Το πυροβολικό του ΕΛΑΣ έριξε είκοσι βλήματα στα οποία απάντησαν με καταιγισμό πυρών το πυροβολικό των πλοίων από το Φάληρο και η βρετανική αεροπορία. Πιο αποφασιστικό ρόλο στην απόκρουση της επίθεσης του ΕΛΑΣ είχε η επέμβαση περίπου δέκα βρετανικών τεθωρακισμένων και αρμάτων μάχης.

Παρόλο που μεμονωμένες ομάδες ΕΛΑΣιτών έφτασαν ως τον περίβολο και μάλιστα προκάλεσαν και ρήγματα σε αυτόν, ο ΕΛΑΣ δεν τα κατάφερε.

Η βρετανική συμμετοχή αύξησε κατακόρυφα τις απώλειες του ΕΛΑΣ. Οι προερχόμενοι από τις ανατολικές συνοικίες αποκόπηκαν από τα μετόπισθέν τους και χρειάστηκαν ν΄ αγωνιστούν σκληρά για ν΄ αποφύγουν την καταστροφή τους. Στη δράση των τεθωρακισμένων οφείλεται και η καταστροφή τμήματος του ΙΙΙ/42 Τάγματος του ΕΛΑΣ με 150 νεκρούς, τραυματίες κι αιχμάλωτους. Προκάλεσε όμως και σοβαρές απώλειες στις δυνάμεις του Σκόμπι. Τα μπουκάλια βενζίνης που επιστράτευσε ο ΕΛΑΣ έκαψαν μερικά οχήματα και περιόρισαν την επιθετικότητα των αρμάτων. Η μάχη έληξε στις 18 Δεκέμβρη.

7 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Δυνάμεις της 2ης βρετανικής Ταξιαρχίας αλεξιπτωτιστών κατέλαβαν την Ακρόπολη, όπου εγκατέστησαν πολυβόλα και όλμους, βάλλοντας εναντίον θέσεων του ΕΛΑΣ σε όλη την περίμετρο του Βράχου (Μακρυγιάννη, Θησείο, Φιλοπάππου, Ψυρρή).

Επιθετικές ενέργειες Βρετανών σε Μοναστηράκι και Χατζηκώστα. Αποκρούονται από τον ΕΛΑΣ με επιτυχία. Τμήματα του ΕΛΑΣ προωθήθηκαν έως την πλατεία Βάθης.

Ο Τσόρτσιλ παραγγέλνει στον Σκόμπι να δράσει σα να βρίσκεται σε πόλη υπό κατοχή. Αρχίζει η σφαγή αμάχων από την αγγλική αεροπορία. Ένταση αεροπορικών βομβαρδισμών στην Καισαριανή.

Στον Πειραιά ανατράπηκε η απόπειρα απόβασης δυνάμεων στον Άι-Γιώργη. Ινδικά αποικιακά στρατεύματα αποβιβάζονται στη Ζέα και καθηλώνονται από το 6ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Στο Κερατσίνι 100 Ινδοί αιχμαλωτίζονται και αφοπλίζονται. Οι Άγγλοι αντιδρούν βομβαρδίζοντας τον Πειραιά.

dekembriana-1944_0Άγγλοι στρατιώτες στην Ακρόπολη Άγγλοι στρατιώτες στην Ακρόπολη

8 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Η γενική απεργία συνεχίστηκε στην Αθήνα και τον Πειραιά με απόλυτη επιτυχία, ενώ εκδηλώσεις και απεργίες αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα.

Το βράδυ της 7ης προς 8 Δεκέμβρη γίνεται η μάχη στις φυλακές των παραπηγμάτων στη Βουλιαγμένη. Οι 100 χωροφύλακες της φρουράς έχουν εξοπλίσει τους φυλακισμένους προδότες και η μάχη ήταν σκληρή. Το πρωί όμως κάθε αντίσταση είχε καμφθεί και ο ΕΛΑΣ εγκατέστησε φρουρά.

Στην Καισαριανή, η Ορεινή Ταξιαρχία, εκδικούμενη για τις βαριές της απώλειες, βάζει φωτιά στις παράγκες του Συνοικισμού.

Ο ΕΛΑΣ κυριεύει το Αρχηγείο της Χωροφυλακής στην οδό Ιουλιανού και η μάχη μεταφέρεται στο κέντρο.

Στον Πειραιά γίνεται ο πρώτος μαζικός κανονιοβολισμός συνοικιών του Πειραιά από το βρετανικό στόλο.

apovasi-ton-agg.o-1944-263Αποβίβαση Άγγλων στρατιωτών στον Πειραιά Αποβίβαση Άγγλων στρατιωτών στον Πειραιά

9 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο ΕΛΑΣ κινείται εναντίον της Σχολής Ευελπίδων, 9-12 Δεκέμβρη, στο χώρο της οποίας βρίσκονταν 23 αξιωματικοί και 183 Ευέλπιδες. Οι μάχες ήταν σφοδρότατες, σώμα με σώμα, όροφο τον όροφο, και διήρκεσαν πολλή ώρα. Δεκαπέντε Ευέλπιδες αρνήθηκαν να πολεμήσουν κατά του ΕΛΑΣ. Ο επικεφαλής λοχαγός τούς έστησε μπρος στα πολυβόλα και τους απείλησε με εκτέλεση αν δε δέχονταν να πολεμήσουν. Οι Ευέλπιδες αρνήθηκαν και πάλι και εκτελέστηκαν. Η πολιορκία λύθηκε με παρέμβαση των Βρετανών, που μετέφεραν το προσωπικό της Σχολής στα Ανάκτορα.

Τμήματα του Τάγματος Καλλιθέας έφτασαν μαχόμενα μέχρι την Ακρόπολη. Βομβαρδίζεται το νοσοκομείο του Άι-Γιάννη. Χτυπήθηκαν τα γραφεία της 3ης Αχτίδας της ΚΟΑ.

Φτάνει στην Αθήνα η VIII Ταξιαρχία του ΕΛΑΣ από την Πελοπόννησο (3.100 άντρες).

Ο Τσόρτσιλ τηλεγραφεί στον Λίπερ: «Ο σκοπός είναι σαφής. Να συντριβεί το ΕΑΜ».

Στο Γουδή και στην Καισαριανή αποκρούονται εχθρικές επιθέσεις. Εντείνεται η τρομοκρατική δράση της αγγλικής αεροπορίας.

10 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Γίνεται εξόρμηση του ΕΛΑΣ προς το Νοσοκομείο Συγγρού. Το κτίριο το υπερασπίζονται 400 Ριμινίτες και χωροφύλακες. Ο 3ος Λόχος του 4ου Τάγματος Καισαριανής, μετά από δυόμισι ώρες μάχης, κατάφερε να καταλάβει μία πτέρυγα του νοσοκομείου πιάνοντας 20 αιχμαλώτους. Την άλλη μέρα οι Άγγλοι, ενισχυμένοι με τανκς και αεροπλάνα, έπειτα από έναν ανελέητο βομβαρδισμό υποχρεώνουν τον ΕΛΑΣ να το εγκαταλείψει, αφού το κτίριο έχει μετατραπεί σε ερείπια.

Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ο ΕΛΑΣ κατέλαβε το 3ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Οι χωροφύλακες επιτίθενται και πάλι στην Καισαριανή, οι Βρετανοί βομβαρδίζουν την Καισαριανή και τη Νέα Σμύρνη. Χάρη στην αεροπορική τους ισχύ, οι Βρετανοί αρχίζουν να σταθεροποιούν τις θέσεις τους.

Στον Πειραιά γίνεται κατάληψη της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.

11 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Τμήματα του 4ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ προωθήθηκαν μέχρι την Ομόνοια, η οποία είχε περιφραχτεί με συρματοπλέγματα.

Αγγλικές αποβατικές ενισχύσεις πεζικού και τανκς κατορθώνουν να καταλάβουν τις περιοχές Τζιτζιφιών – Μοσχάτου – Νέου Φαλήρου.

Οι Άγγλοι επιχειρούν να θέσουν υπό έλεγχο τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Φτάνει στην Αθήνα ο Βρετανός στρατάρχης Χάρολντ Αλεξάντερ και αντικαθιστά τον Σκόμπι με τον Τζον Χόκσγουερθ. Ο Σκόμπι παραμένει στην Ελλάδα και ορίζεται υπεύθυνος διαπραγματεύσεων.

Ο κανονιοβολισμός του Πειραιά συνεχίζεται. Βομβαρδίζεται το Τζάνειο.

dekembrianaΣυλλήψεις ΕΛΑΣιτών

12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Τη νύχτα 12 προς 13 Δεκέμβρη: Ο ΕΛΑΣ επιτίθεται στις βρετανικές εγκαταστάσεις στα «Παραπήγματα». (σημερινό Μέγαρο Μουσικής). Η δύναμη εκεί πέρα διέθετε τανκς και πυροβολικό. Έπειτα από πολύωρη μάχη που κράτησε ως το πρωί, ο ΕΛΑΣ επικρατεί συλλαμβάνοντας πολλούς αιχμαλώτους και αρκετό οπλισμό.

Σε αντίποινα για τη Σχολή Ευελπίδων, οι χωροφύλακες χτυπούν το Νοσοκομείο «Σωτηρία», το οποίο υπεράσπιζε μόνο ο ΙΙΙ/42 Λόχος του ΕΛΑΣ, σφάζοντας όποιον βρίσκουν μέσα: Ανάπηρους στρατιώτες, αντάρτες, πολίτες τραυματίες από τους αγγλικούς βομβαρδισμούς. Καινούργιες εκατοντάδες νεκροί από τον άμαχο πληθυσμό σε Κολοκυνθού, Περιστέρι, Λόφο Σκουζέ.

Οι Ριμινίτες με μια αιφνιδιαστική επίθεση καταλαμβάνουν το λόφο του Αράπη (στην περιοχή του Βύρωνα). Τον οχυρώνουν με πυροβολικό, όλμους και πολυβολεία. Το βράδυ της ίδιας μέρας ανταρτο-ΕΠΟΝίτες ξεκινούν επίθεση. Γίνεται σφοδρή μάχη. Η θέση αυτή είναι αδύνατο να κρατηθεί κι εγκαταλείπεται. Ούτε οι Ριμινίτες τόλμησαν να ξανανέβουν. Ο Αράπης έγινε «νεκρή ζώνη».

Η πρώτη προσπάθεια του Σκόμπι για συνεννόηση των δύο πλευρών πέφτει στο κενό. Πραγματοποίησε ανεπίσημη συνάντηση με τον εκπρόσωπο του ΕΑΜ (Πορφυρογένη), όπου έθεσε όρους για την κατάπαυση του πυρός.

Οι Βρετανοί συγκέντρωσαν στο Ελληνικό περίπου 1.000 αμάχους και τους έκλεισαν σε συρματοπλέγματα.

Στην πρωτεύουσα καταφτάνει ο Βρετανός υπουργός Μακ Μίλαν.

Η περιοχή της πρωτεύουσας έμεινε χωρίς νερό.

13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο καπετάνιος του Τάγματος Καισαριανής Ορέστης με τον διοικητή του 3ου Λόχου Βουτηρά και 15 ΕΛΑΣίτες περνάνε τις γραμμές του εχθρού και εισχωρούν στα Κουπόνια όπου είναι στρατοπεδευμένα δύο τάγματα της Ορεινής Ταξιαρχίας. Ο εχθρός αιφνιδιάζεται. Γίνεται μια από τις πιο ηρωικές συγκρούσεις του Δεκέμβρη. Στο τέλος, όταν τα πυρομαχικά τελειώνουν, οι ΕΛΑΣίτες αρνούνται να παραδοθούν και οι Ριμινίτες ορμούν πάνω τους με τις ξιφολόγχες. Από τότε όμως και μέχρι τις 28 Δεκέμβρη το μέτωπο της Καισαριανής σταθεροποιείται. Φυσικά δεν σταματά το σφυροκόπημα από την Ακρόπολη και από τα αεροπλάνα.

Νέες αγγλικές δυνάμεις αποβιβάζονται στον Πειραιά, όπου και ενισχύουν τη γραμμή Καστέλας – Φαλήρου συνεχώς. Αγγλικά πλοία κανονιοβολούν την πόλη. Οι ΕΛΑΣίτικες δυνάμεις οπισθοχωρούν και αναδιατάσσονται. Ο ΕΛΑΣ κυρίεψε τα αεροδρόμια Τατοΐου και Ελευσίνας. Επίθεση του ΕΛΑΣ στο μέγαρο Σπυράκη και την Ηλεκτρική. Οι Βρετανοί παρεμποδίζουν τη διανομή αλευριού από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, καθώς και την αποστολή γάλακτος στα νοσοκομεία. Το βάρος του επισιτισμού επωμίζονται η Παναθηναϊκή και η Παμπειραϊκή Λαϊκή Επιτροπή.

14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει το εργοστάσιο του Πουλόπουλου στα Πετράλωνα.

Νέες βρετανικές αποβάσεις στον Πειραιά. Οι Άγγλοι δείχνουν να κερδίζουν τη μάχη για τον έλεγχο της πόλης. Με ορμητική επίθεσή του ο ΕΛΑΣ πιάνει στο Μοσχάτο 120 Άγγλους και Ινδούς αιχμαλώτους.

14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

ΓΕΜΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

dekembriana (1)

15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ανατρέπονται ισχυρές βρετανικές επιθέσεις στο συνοικισμό Κουντουριώτη και το κέντρο του Πειραιά. Βαριές οι απώλειες για τον εχθρό. Αποβιβάζονται ολοένα και περισσότερα στρατεύματα που προωθούνται προς το κέντρο της Αθήνας.

Προώθηση των Άγγλων από Τζιτζιφιές προς Αγίους Αποστόλους. Μέσα στη μέρα, οι Βρετανοί βομβαρδίζουν τα Λιόσια, όπου βρίσκεται η έδρα της Ραδιοφωνίας του ΕΑΜ, και τους Αγίους Αναργύρους.

16 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Οι Άγγλοι κάνουν επίθεση στο Δουργούτι με όλα τα μέσα. Στο εργοστάσιο της ΕΘΕΛ (εργοστάσιο ελαστικών) βρίσκονται μόνο 4 ΕΛΑΣίτες που αντιστέκονται σθεναρά. Μισή μέρα χρειάστηκαν οι Άγγλοι για να τους λυγίσουν. Το εργοστάσιο καταφέρνουν να το καταλάβουν, δεν μπορούν όμως να διεισδύσουν στη γειτονιά από την αντίσταση.

Τα πυρά του ΕΛΑΣ κατέρριψαν αγγλικό αεροπλάνο στο Γαλάτσι. Ανατινάζεται η βίλα Θων.

Από το πρωί μαζική επίθεση των Βρετανών με δεκάδες τανκς, με στόχο το άνοιγμα της Λεωφόρου Συγγρού και την ενίσχυση του κέντρου της Αθήνας. Οι Άγγλοι ενεργούν με νεοαποβιβασμένες δυνάμεις επίθεση από το Δέλτα Φαλήρου – Ιππόδρομο, με άξονα τη Λεωφόρο Συγγρού. Καταλαμβάνεται το Ιωσηφόγλειο.

dekemvriana4Άγγλοι στρατιώτες

17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Το δημαρχιακό Μέγαρο Αθήνας έπεσε και η περίσφιξη του κέντρου συνεχίζεται συστηματικά. Παρά τη λυσσαλέα αντίσταση των ΕΛΑΣιτών, οι Βρετανοί προχωρούν, έστω και αργά.

Οι Βρετανοί καταλαμβάνουν αιφνιδιαστικά τον Αρδηττό, αλλά ο ΕΛΑΣ καταφέρνει να τον ανακαταλάβει.

Το βασικό οχυρό του ΕΛΑΣ στο εργοστάσιο «ΦΙΞ» εμβολίστηκε από άρματα μάχης και οι υπερασπιστές του έπεσαν μαχόμενοι.

Έχουν ανάγκη ενισχύσεων.

Στον Πειραιά η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Ως το βράδυ έχει χαθεί ο Προφήτης Ηλίας και το κέντρο του Πειραιά. Έπειτα από έναν ανηλεή βομβαρδισμό καταλήφθηκε και ο λόφος της Καστέλας.

Για πρώτη φορά τα αγγλικά αεροπλάνα ρίχνουν σε λαϊκές συνοικίες ωρολογιακές βόμβες. Κύριος στόχος των τρομοκρατικών αυτών επιθέσεων ήταν η πλατεία Βάθης, ο λόφος του Στρέφη, τα Κάτω Πατήσια και οι Άγιοι Ανάργυροι.

Το Α΄ Σώμα Στρατού διέταξε την VIII Ταξιαρχία Πελοποννήσου να αναπτύξει τμήματά της στην περιοχή Δαφνί – Περιστέρι και να κρατήσει επαφή με την ΧΙΙΙ Μεραρχία.

Αντίθετα, ο ΕΛΑΣ Στερεάς έχει πάρει σβάρνα τον Ζέρβα μέχρι πάνω από την Πρέβεζα, αναγκάζοντάς τον να καταφύγει στην Κέρκυρα.

18 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Κύριος σκοπός των Βρετανών η διείσδυση στην Καλλιθέα. Γι΄ αυτόν το λόγο η επίθεση των Βρετανών στη Νέα Σμύρνη έγινε από δύο σημεία. Χαμηλά από το Δέλτα – Βουρλοπόταμο με κατεύθυνση την περιοχή του Γυμναστηρίου και ψηλότερα από το Ιωσηφόγλειο με άξονα την οδό Ομήρου και κατεύθυνση προς την κεντρική πλατεία. Η άμυνα σε αυτό το σημείο ήταν επιτυχής. Στην Ομήρου και Μεγάλου Αλεξάνδρου η Μεταξωτή Διμοιρία έκανε πραγματικά θαύματα. Κράτησε την περιοχή εκεί, και ειδικά την Ομήρου, πέντε μέρες. Ανακόπτεται η επίθεση των Βρετανών και στην πλατεία Σκατζουράκη από ομάδα ΕΛΑΣιτών με επικεφαλής τον μαχητή Αλισάφη, που βάζει εύστοχες βολές μυδράλιου, αναγκάζοντάς τους να υποχωρήσουν άτακτα στα νεκροταφεία. Βραδινή παγκινητοποίηση των Νεοσμυρνιωτών και οχύρωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στο λόφο της πλατείας Σκατζουράκη.

18 ΔΕΚΕΜΒΡΗ – Μάχη στις φυλακές Αβέρωφ:

Την επιχείρηση εκτελούν δώδεκα άνθρωποι που ανήκαν στο 3ο Σύνταγμα Αθηνών του ΕΛΑΣ με καπετάνιο τον (ταγματάρχη του ΕΛΑΣ) Σταύρο Μαυροθαλασσίτη.

Στις φυλακές Αβέρωφ κρατούνται πάνω από 250 δωσίλογοι-στελέχη του κατοχικού κρατικού μηχανισμού. Εκεί βρίσκονταν επίσης ο στρατηγός Τσολάκογλου και ο Ιωάννης Ράλλης, που διετέλεσαν κατοχικοί πρωθυπουργοί, ο Παπαδόγκωνας, ο συνταγματάρχης των Ταγμάτων Ασφαλείας Πλυντζανόπουλος, αλλά και ο Νίκος Μπουραντάς, ο φόβος και ο τρόμος των Αθηναίων την περίοδο της Κατοχής.

Στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ ανακαταλαμβάνει τα Ψυγεία «Φιξ» και παίρνει και αρκετούς αιχμαλώτους. Μετά από πολυήμερο αγώνα, ο εχθρός εγκαταστάθηκε στο ύψωμα Προφήτη Ηλία και κατέχει τη γραμμή κατά μήκος της οδού Τροχιοδρόμων μέχρι το Σταθμό Αθηνών – Πειραιώς με δύναμη άνω των 2.000 αντρών.

Άγγλοι και χωροφύλακες επιτίθενται σε Ζάππειο, Μακρυγιάννη, Βεΐκου, Φιλοπάππου, Καλλιθέα και Νέα Σμύρνη, θέτοντας υπό τον έλεγχό τους όλη την περιοχή μέχρι το κέντρο της Αθήνας, εκτός από το Ζάππειο. Τα βρετανικά αεροπλάνα χτυπούν πλέον τις θέσεις του ΕΛΑΣ στο Μαρούσι.

Η μάχη είναι πολύωρη, σκληρή και γίνεται σώμα με σώμα, φυλάκιο το φυλάκιο. Όταν κάθισε η σκόνη, ο τοίχος των φυλακών Αβέρωφ είχε διαλυθεί. Όλη η δύναμη του 3ου Συντάγματος μπαίνει στο χώρο από το διαλυμένο τοίχο. Οι περισσότεροι δωσίλογοι, συνεργάτες των Γερμανών, πετάνε τα όπλα και αρχίζουν να παραδίδονται. Κι ενώ οι φυλακές βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ΕΛΑΣ, βρετανικά αεροπλάνα αρχίζουν να βομβαρδίζουν την περιοχή των Αμπελοκήπων. Σε ενίσχυσή τους καταφτάνουν και άρματα από τη Λ. Αλεξάνδρας με συνοδεία Ριμινιτών. Με τη βοήθειά τους οι περισσότεροι εξ αυτών φυγαδεύονται. Ο ΕΛΑΣ καταφέρνει να αιχμαλωτίσει το 1/3 από αυτούς. Την επόμενη μέρα γίνεται ανεπιτυχώς προσπάθεια των κυβερνητικών δυνάμεων να ανακαταλάβουν τις φυλακές Αβέρωφ.

103974Βομβαρδισμένη περιοχή της Αθήνας από τους Άγγλους

19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο ΕΛΑΣ πετυχαίνει μια μεγάλη νίκη καταλαμβάνοντας το αρχηγείο της Βρετανικής Αεροπορίας (RAF) στην Κηφισιά. Οι Βρετανοί αεροπόροι στρατωνίζονται στα ξενοδοχεία «Σεσίλ», «Πεντελικόν» και «Απέργη», με βασικό το ξενοδοχείο «Σεσίλ», όπου είχε εγκατασταθεί το Αρχηγείο και το διοικητικό προσωπικό της Βρετανικής Αεροπορίας, συνολικής δύναμης 718 αντρών και με ισχυρή υπερασπιστική δύναμη πολυβόλων.

Ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει μία προς μία τις θέσεις των Βρετανών, ενώ παράλληλα αποκρούει και τις βρετανικές φάλαγγες που έρχονται σε βοήθειά τους από το κέντρο της Αθήνας. Οι Βρετανοί χτυπάνε τους ΕΛΑΣίτες και με αεροπλάνα. Ύστερα από 48ωρη σκληρή πάλη ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει το ξενοδοχείο. Αιχμάλωτοι Βρετανοί 50 αξιωματικοί (ο ένας στρατηγός), περίπου 500 στρατιώτες και μεγάλος αριθμός πολεμοφοδίων. Πρόκειται για το μεγαλύτερο πλήγμα που δέχτηκαν οι Βρετανοί στην Αθήνα. Οι Βρετανοί, διαθέτοντας συντριπτική υπεροχή, κατέλαβαν το ανατολικό τμήμα της Καλλιθέας, το ύψωμα Φιλαρέτου και το Κουκάκι. Τα τμήματα του ΕΛΑΣ δοκιμάστηκαν σκληρά. Χτύπησαν την Κυψέλη με τανκς και αεροπλάνα. Έγιναν νέες αποβάσεις στον Πειραιά.

20 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Οι Βρετανοί βρίσκονται στη βόρεια ακτή του λιμανιού του Πειραιά (Δραπετσώνα). Στήνεται νυχτερινή επιχείρηση για την απώθησή τους, όπου αποκρούεται από τμήματα της Ινδικής Μεραρχίας, που ήταν ασύγκριτα πιο καλά εξοπλισμένα.

Σε μέτωπα των Αθηνών που έχουν ηττηθεί οι Βρετανοί, πραγματοποιούνται άγριες αεροπορικές επιδρομές κατά των αμάχων. Σκληρές μάχες γίνονται στην περιοχή Χαροκόπου – Καλλιθέας. Υπεράνθρωπες προσπάθειες του ΕΛΑΣ να κρατηθεί σε Ψυρρή – Θησείο – Πετράλωνα. Οι Βρετανοί θέτουν υπό τον έλεγχό τους Κουκάκι και Καλλιθέα. Το Ζάππειο αντέχει ακόμη.

Η ΚΕ του ΕΑΜ επέδωσε διαμαρτυρία στον πρόεδρο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού σχετικά με τους βομβαρδισμούς. Έπειτα από αλλεπάλληλες πιέσεις μαζί με την Παναθηναϊκή Επιτροπή πετυχαίνουν την επανέναρξη της χορήγησης τροφίμων από τον Ερυθρό Σταυρό.

21 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Επιδρομή του ΕΛΑΣ ως τις ακτές της Δραπετσώνας προξένησε στους Άγγλους 50 νεκρούς και τραυματίες.

Το πρωί ξεκινά στη Νέα Σμύρνη επίθεση των Βρετανών και των Ινδών με μια ταξιαρχία πεζικού της V Μεραρχίας -περίπου 2.500 άντρες με όλμους, ελαφριά πυροβόλα και 30 τανκς Σέρμαν- που εξορμούν από το Βουρλοπόταμο και το Ιωσηφόγλειο. Συνεχείς πολυβολισμοί και ρίψεις ρουκετών στη Νέα Σμύρνη από τα βρετανικά αεροπλάνα. Ο άμαχος πληθυσμός εγκαταλείπει τα σπίτια του και συγκεντρώνεται στην περιοχή του Φάρου και στο Κατσιπόδι. Το μεσημέρι, τα βρετανικά τανκς καταλαμβάνουν την πλατεία Σκατζουράκη. Οχυρώνεται η κεντρική πλατεία από τη Μεταξωτή Διμοιρία, καθώς και όλη η περιοχή από την οδό Βαπορίδου έως την κεντρική πλατεία. Το βράδυ, οι οργανώσεις του τοπικού ΕΑΜ οργανώνουν δεύτερη γραμμή άμυνας στο ύψος της εκκλησίας της Αγίας Φωτεινής και στην οδό Γρηγορίου του Ε΄.

Οι βρετανικές δυνάμεις περιορίζονται σε αδιάκοπο σφυροκόπημα με όλμους και άλλα πυροβόλα περιοχών όπως η Κυψέλη, το Γαλάτσι, ο Άγιος Παντελεήμονας και τα Πατήσια.

Δεν υπάρχουν πια όπλα για ν΄ αναλάβουν μάχιμη δράση: «Δεν έχομεν πλέον τας δυνάμεις που απαιτούνται ίνα εκτελέσωμεν επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας διά την σταθερότητα της διατάξεώς μας».

22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο συσχετισμός των δυνάμεων συνεχίζει να μεταβάλλεται ραγδαία σε βάρος του ΕΛΑΣ. Η περίσφιξη της Ομόνοιας από τον ΕΛΑΣ συνεχίζεται. ΕΛΑΣίτες κατέλαβαν το πρώτο πάτωμα των Λουτρών, Ίωνος 6. Σφοδρές οδομαχίες γίνονται στην Ευριπίδου και στις οδούς Σωκράτους και Αθηνάς.

Μεγάλη πρωινή επίθεση των Βρετανών στη Νέα Σμύρνη αποκρούεται με βαριές απώλειες για τους επιτιθέμενους. Από το απόγευμα, αρχίζει η σύμπτυξη του ΕΛΑΣ Νέας Σμύρνης στην περιοχή του Φάρου – Κατσιπόδι Βοτανικού και τα Πετράλωνα.

Σοβαρή η κατάσταση στο μέτωπο του Σκαραμαγκά στον Πειραιά. Το ίδιο και στη Δραπετσώνα. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ οπισθοχωρούν.

23 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Η κατάσταση στα μέτωπα παραμένει λίγο-πολύ στάσιμη. Η Ορεινή Ταξιαρχία καταλαμβάνει το Θησείο και αρχίζει να βάλλει κατά του Ψυρρή.

Η ΚΕ του ΕΛΑΣ αποφασίζει την άμεση συγκρότηση (εντός 24 ωρών) ενός νέου Συντάγματος, του 10ου Ανεξάρτητου Συντάγματος Αττικής με έδρα το Μενίδι.

Ο στρατάρχης Αλεξάντερ ήρθε για δεύτερη φορά στην Αθήνα.

24 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Οι κυβερνητικοί αρχίζουν και πάλι να κερδίζουν έδαφος. Η Καισαριανή βομβαρδίζεται ολονυχτίς και ισοπεδώνεται.

Ο ΕΛΑΣ πιέζεται σε Ψυρρή, Πλάκα και Κεραμεικό, αλλά στη Δραπετσώνα καταφέρνει να περάσει στην αντεπίθεση.

Μεγάλο μέρος του Ορφανοτροφείου Χατζηκώστα που λειτουργούσε σαν φυλακή (Πειραιώς 68) ανατινάχτηκε ύστερα από επιχείρηση που σχεδιαζόταν από μέρες, καθώς και το «Διεθνές» στην οδό Ευριπίδου, που ήταν οχυρωμένα από τους Άγγλους.

mpar-megalis-vretanias

24 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Το βράδυ, ειδικό απόσπασμα του ΕΛΑΣ μεταφέρει μέσω υπόγειας σήραγγας (δίκτυο υπονόμων) έναν περίπου τόνο δυναμίτη, τον οποίο τοποθέτησε στα θεμέλια του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετάνια», που λειτουργεί ως Στρατηγείο των Βρετανών.

25 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Ο Τσόρτσιλ προσγειώνεται στο αεροδρόμιο του Χασανίου. Συνοδεύεται από τον υπουργό Εξωτερικών Α. Ίντεν και ενημερώνεται από Λίπερ, Αλεξάντερ και Μακ Μίλαν.

Αποφασίζεται να μην ανατιναχτεί η «Μεγάλη Βρετάνια» και ειδοποιούνται οι Βρετανοί για να εξουδετερώσουν τα εκρηκτικά.

Βρετανικές δυνάμεις καταλαμβάνουν το σταθμό του Ηλεκτρικού στο Φάληρο και προωθούνται προς Μοσχάτο και Ρέντη.

«Προηγούμενα είχαν παρθεί από το Δήμο της Αθήνας οι σχετικοί χάρτες των υπονόμων της Αθήνας. Μελετήθηκαν από ειδικούς συντρόφους. Ο ένας σύντροφος μηχανικός, ειδικευμένος στους υπονόμους του Βελγίου και ο άλλος υπολοχαγός Μηχανικού, ειδικευμένος στα εκρηκτικά, δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ονόματά τους, κατάστρωσαν τα σχέδια για την είσοδό μας στους υπονόμους της Αθήνας και καθόρισαν το σημείο των υπονόμων απ΄ όπου θα μπούμε. Έγιναν από τους ειδικούς οι σχετικές προετοιμασίες μέσα στους υπονόμους, αφού οι υπόνομοι δεν ήσαν σε ευθεία γραμμή. Αλλού ήταν ανήφορος και αλλού κατήφορος, οπότε χρειάστηκε να τοποθετηθούν σκάλες κλπ. Όλα είχαν ετοιμαστεί.[…] Ακούγαμε τα βήματα των περαστικών και φυσικά και τις περιπολίες των Άγγλων στρατιωτών. Αυτό το γεγονός υποχρέωνε όλους τους συντρόφους που βρίσκονταν μέσα στον υπόνομο να είναι πολύ προσεκτικοί.

Οι βρομιές και αναθυμιάσεις μας έφερναν βήχα, φτέρνισμα, που μας ανάγκαζαν να προσέχουμε για να μη μας αντιληφθούν. Δεν βγάζαμε κουβέντα, η συνεννόηση γινόταν με χειρονομίες. Τελικά, παρ” όλες αυτές τις δυσκολίες επιστρέψαμε στη βάση μας. Η επιχείρηση τέλειωσε και πέτυχε αφού ξεπέρασε σε χρόνο περίπου 12-15 ώρες και τελικά περιμέναμε το σύνθημα για να μπει σε ενέργεια η ηλεκτρογεννήτρια. Το αυτοκίνητο με την ηλεκτρογεννήτρια θα έδινε στην κατάλληλη στιγμή το σπινθήρα στα εκρηκτικά που ήταν τοποθετημένα στα θεμέλια και κάτω από τα υπόγεια της «Μεγάλης Βρετανίας».

Έρχεται όμως ξαφνικά ο Σπύρος Καλοδίκης, Β΄ Γραμματέας της ΚΟΑ, με μοτοσικλέτα, και σε έξαλλη κατάσταση φώναξε στους άντρες που χειρίζονταν τη γεννήτρια: «Σταματήστε. Σβήστε τη γεννήτρια αμέσως. Σταματήστε! Η ανατίναξη δεν θα γίνει. Ήρθε ο Τσόρτσιλ στη «Μεγάλη Βρετανία». Σταματήστε!..». Όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί και πήραμε μέρος στην επιχείρηση, βρεγμένοι ως το κόκαλο από τα νερά των υπονόμων, αισθανθήκαμε αγανάκτηση για τη ματαίωση αυτής της ανατίναξης. Να θυμίσω πως η επιχείρηση είχε ξεκινήσει στις 22/12 από την πλατεία Μεταξουργείου που δυστυχώς είχαμε τη δολοφονία ενός στελέχους της 3ης Αχτίδας και υποχρεωθήκαμε σε αναστολή της που, αν τελικά δεν είχαμε αυτήν την απώλεια, τότε η επιχείρηση θα γινόταν. Και φυσικά άλλη θα ήταν η εξέλιξη (…)».

26 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Η ΚΕ του ΕΛΑΣ με γενική της Διαταγή διατάσσει ένταση του αγώνα ανεξάρτητα από τo αν θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Το Α΄ Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ με απόρρητη διαταγή προς τις Διοικήσεις των Μονάδων του συνιστά την επικοινωνία με τα τμήματά τους με σκοπό να «μη χαλαρωθεί το επιθετικό πνεύμα των μαχητών μας, από την εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης…».

Στο υπουργείο Εξωτερικών συνέρχεται διάσκεψη υπό την προεδρία του Αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού. Από τη μεριά του αστικού πολιτικού κόσμου μετέχουν οι Γ. Παπανδρέου, Θ. Σοφούλης, Ν. Πλαστήρας, Σ. Μάξιμος, Γ. Καφαντάρης, Στ. Γονατάς, Κ. Τσαλδάρης, Ι. Σοφιανόπουλος Π. Κανελλόπουλος, Π. Ράλλης, Τζ. Θεοτόκης και Αλεξανδρής. Από τη μεριά της Βρετανίας μετέχουν οι Τσόρτσιλ, Ίντεν, Λίπερ, Σκόμπι και ως παρατηρητής ο πρέσβης των ΗΠΑ ΜακΒί. Επίσης ως παρατηρητές παραβρίσκονται και οι επιτετραμμένοι της Γαλλίας και της ΕΣΣΔ (Γκρ. Ποπόφ). Η αντιπροσωπία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αποτελείται από τους Γ. Σιάντο, Μ. Παρτσαλίδη και Ε. Μάντακα. Τους συνοδεύει ο Μανώλης Σιγανός.

Οι Βρετανοί ζητούν αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Ύστερα από διάφορες ενστάσεις και αντεγκλήσεις, αποφασίστηκε η αναβολή της διάσκεψης για άλλη μέρα (σύντομα αποδείχτηκε επ΄ αόριστον).

Ο Τσόρτσιλ δηλώνει στον Τύπο: «Είμεθα απολύτως αποφασισμένοι, όπως ολόκληρος η περιοχή αυτή εκκαθαριστεί από ενόπλους, οι οποίοι δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο οποιασδήποτε αναγνωρισμένης κυβερνήσεως… Θα χρησιμοποιήσωμεν οσασδήποτε δυνάμεις χρειασθώσι προς τούτο διά να επιτύχωμεν τον αντικειμενικόν μας αυτόν σκοπόν».

assets_large

27 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Σε αντίθεση με την ανάπαυλα της προηγούμενης μέρας λόγω της διάσκεψης, σημειώνεται γενικευμένη επίθεση εναντίον του ΕΛΑΣ.

Στην περιοχή της συνοικίας Ψυρρή, πολλά τμήματα του ΕΛΑΣ που αποκόπηκαν εξακολουθούν τη μάχη και τη νύχτα. Γύρω στα μεσάνυχτα η μάχη σταμάτησε χωρίς να πέσει στα χέρια του εχθρού κανένας αιχμάλωτος. Εβδομήντα μαχητές του ΕΛΑΣ έκαναν έξοδο και μπήκαν στις άλλες γραμμές. Τότε έπεσε ηρωικά ο καπετάνιος του Τάγματος Γ. Προβελέγγιος. Στη συνοικία Μεταξουργείου επιτίθενται τανκς.

Το Περιστέρι βομβαρδίζεται με το πυροβολικό. Πολλά θύματα από τον άμαχο πληθυσμό. Κίνδυνος σοβαρός διαγράφεται στο δεξιό πλευρό του μετώπου από επιθέσεις του εχθρού σε Κεραμεικό – Ψυρρή – Πετράλωνα και Μεταξουργείο. Το Α΄ Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ, για να προλάβει, αναθέτει τη φύλαξή του σε μεικτό απόσπασμα με τη διαταγή να προχωρήσει πέρα από Κεραμεικό και Άνω Πετράλωνα στην περιοχή Μεταξουργείου – Ψυρρή.

Η VIII Ταξιαρχία (Τσικλητήρα) αποσύρεται από τη μάχη ύστερα από νέα σημεία κόπωσης που παρουσίασε. Τμήματα του ΕΛΑΣ έκαναν επιδρομή στο αεροδρόμιο Χασανίου.

Οι κυβερνητικοί καταλαμβάνουν το Ζάππειο.

28 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Οι Βρετανοί καταφέρνουν να καταλάβουν όλο τον Ψυρρή και προωθούνται προς το Μεταξουργείο.

Ιδιαίτερα σφοδρή είναι η επίθεση στην Καισαριανή και τον Βύρωνα. Ο ΕΛΑΣ αναγκάζεται ν΄ αφήσει τη γραμμή Ηλιουπόλεως προκειμένου ν΄ αποφύγει την κύκλωσή του από άρματα μάχης. Πολλά τμήματά του αντιτάχθηκαν σθεναρά, ξεμένουν ωστόσο από πυρομαχικά. Το βράδυ δόθηκε από την Ταξιαρχία το γενικό σύνθημα υποχώρησης προς τον Υμηττό και σύμπτυξης στο Κορωπί – Λιόπεσι (Παιανία).

Οι Βρετανοί ενεργούν άγριο κανονιοβολισμό στο Περιστέρι. Άμαχος πληθυσμός σκοτώνεται.

Τα βρετανικά αεροπλάνα ανοίγουν πυρ κατά της διανομής τροφίμων της Λαϊκής Επιτροπής στους Αμπελόκηπους.

ar4Βρετανική περίπολος προσπερνά πτώματα, μετά από τις μάχες στην περιοχή των Αμπελοκήπων

29 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Η πίεση στο Ανεξάρτητο Απόσπασμα του ΕΛΑΣ στο μέτωπο Αμπελόκηποι – Γηροκομείο εντάθηκε.

Στον Πειραιά τα τμήματα του ΕΛΑΣ με ελάχιστα πυρομαχικά κατέλαβαν το μύλο Κουμουντάκη που εγκατέλειψαν οι Άγγλοι. Εκτός από όλμους και πυροβολικό, εχθρικά αεροπλάνα χτυπούν εντονότερα το ύψωμα Καραβά.

30 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Στον Πειραιά εκδηλώνεται νέα επίθεση στην περιοχή Ταμπούρια – Δραπετσώνα, με ιδιαίτερη σφοδρότητα στο Νεκροταφείο Αναστάσεως και στο Συνοικισμό Ευγενείας, όπου η εξόρμηση του εχθρού εκδηλώνεται από Νότο και Βορρά με αρκετό αριθμό μηχανοκίνητων.

Τα τμήματα του ΕΛΑΣ μπρος στη σφοδρή επίθεση του εχθρού αναγκάζονται σε σύμπτυξη. Τη νύχτα όμως τα τμήματα του ΕΛΑΣ ενεργούν αντεπίθεση και ανακαταλαμβάνουν τις πρώτες κατοικίες του Συνοικισμού Ευγένειας. Νέα προσπάθεια του εχθρού να ξαναπροχωρήσει αποκρούεται. Στον όρμο Αγίου Γεωργίου συνεχίζονται αποβάσεις Βρετανών, πεζικού και τανκς. Για πρώτη φορά το ανακοινωθέν του Σκόμπι αναφέρει ότι η αεροπορία του έκανε χρήση ρουκετών κατά 7 οχυρών του ΕΛΑΣ. Οι Βρετανοί καταλαμβάνουν πλήρως τον Βύρωνα και την Καισαριανή. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ υποχωρούν προς τον Υμηττό και συμπτύσσονται στο Κορωπί.

31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ:

Η ΚΕ του ΕΑΜ απευθύνει υπόμνημα προς όλες τις συμμαχικές κυβερνήσεις (Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία, ΕΣΣΔ) εκθέτοντας την κατάσταση. Κοινοποιεί Ημερήσια Διαταγή προς όλες τις μονάδες του ΕΛΑΣ, αναγγέλλοντας το τέλος των 8ήμερων επιχειρήσεων κατά του ΕΔΕΣ.

Στα Εξάρχεια με μια αιφνιδιαστική επιχείρηση ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει την κλινική Σμπαρούνη (Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου), με αποτέλεσμα να ελέγξει για λίγο τα γύρω οικοδομικά τετράγωνα. Τελικός σκοπός της επιχείρησης είναι η κατάληψη του Χημείου, το οποίο υπεράσπιζαν Χίτες.

Οι βρετανικές δυνάμεις, συντριπτικά υπέρτερες, με βαρύ οπλισμό και τεθωρακισμένα, αντεπιτίθενται και οι μάχες γενικεύονται, οδόφραγμα το οδόφραγμα, σπίτι το σπίτι.

Στην πολυκατοικία της οδού Ναυαρίνου και Μαυρομιχάλη ταμπουρώνονται, ύστερα από σφοδρές οδομαχίες, οι μαχητές του λόχου Σπουδαστών του ΕΛΑΣ «Λόρδος Μπάιρον», αφού έχουν ανοίξει τρύπες στους τοίχους της. Οι Βρετανοί εντοπίζουν την κρυψώνα και ένα άρμα μάχης, αφού έχει ανηφορίσει από τη Σόλωνος την οδό Μαυρομιχάλη, αρχίζει να σφυροκοπά την είσοδο και τους ορόφους του κτιρίου.

Σκοτώνονται 3 ΕΛΑΣίτες και τραυματίζεται σοβαρά ένας (ο μετέπειτα μουσικός Ιωάννης Ξενάκης), ο οποίος φυγαδεύεται για τις πρώτες βοήθειες. Οι υπόλοιποι καταφέρνουν ν΄ αφήσουν το κτίριο διαπερνώντας τις μεσοτοιχίες των γύρω κτιρίων.

1 ΓΕΝΑΡΗ:

Μετά από την εκκαθάριση των Ανατολικών Συνοικιών, οι αστικές δυνάμεις και οι Βρετανοί συγκεντρώνονται σε καίρια σημεία. Ετοιμάζουν επιθετικές ενέργειες με στόχο το μέτωπο Γηροκομείο – Αμπελόκηποι, ακόμα και την υπερφαλάγγιση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από Καλογρέζα και Νέα Ιωνία.

2 ΓΕΝΑΡΗ:

Στις 7 το πρωί εκδηλώνεται επίθεση των Βρετανών με τανκς και πεζικό στα Εξάρχεια. Οι 20 μαχητές του Λόχου Σπουδαστών του ΕΛΑΣ «Λόρδος Μπάιρον» βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην πολυκατοικία της οδού Διδότου.

3 ΓΕΝΑΡΗ:

Γενική επίθεση στην περιοχή του Γηροκομείου, όπου οι Βρετανοί ενεργούν προόθηση με πολλά θωρακισμένα και τανκς, μερικά από τα οποία διά των Τουρκοβουνίων κατορθώνουν να διεισδύσουν στη συνοικία Γκύζη και να χτυπήσουν τα τμήματα του ΕΛΑΣ από τα νώτα. Το Ανεξάρτητο Απόσπασμα αναπτύχθηκε ολόκληρο, εκτός από ένα τάγμα που εξακολουθεί να μάχεται με τον εχθρό.

Και στον Πειραιά οι Βρετανοί εκδηλώνουν σφοδρή επίθεση με όλα τα μέσα στην περιοχή του Φαλήρου. Τα εργοστάσια «Ελαΐς» – «Γαβριήλ», που τα υπερασπιζόταν ο ΕΛΑΣ, μετατρέπονται σε ερείπια.

Ο εχθρός, προωθούμενος από την οδό Ελευθερίας, έγινε κύριος του τμήματος της οδού Πειραιώς μέχρι τον Κηφισό.

Η άφιξη εφεδρειών λόγω της κακοκαιρίας δεν πρέπει να αναμένεται αν δεν περάσουν λίγες μέρες. Οι λιγοστές δυνάμεις του ΕΛΑΣ στον Πειραιά απειλούνται με εγκλωβισμό.

Στο Γηροκομείο η εχθρική επίθεση αρχίζει από πολύ νωρίς το πρωί, ύστερα από προπαρασκευή πυροβολικού. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αμυνόμενες ηρωικά στη σφοδρότητα του πυρός και της επίθεσης των μηχανοκίνητων, συμπτύσσονται κανονικά. Από εκεί οι Άγγλοι με 3-4 τανκς προσπαθούν να περάσουν τον αυχένα του Γαλατσίου. Ο ΕΛΑΣ ενεργεί σφοδρή αντεπίθεση και ξαναπαίρνει το Γηροκομείο. Αλλά στις 10.30 άλλη αγγλική επίθεση πετυχαίνει την ανακατάληψή του. Από εκεί επιχειρεί διείσδυση στα Τουρκοβούνια – Περδικάρι. Η επίθεση προς Χατζηκώστα – Μεταξουργείο – Κεραμεικό αναχαιτίστηκε επίσης με επιτυχία από τα τμήματα του 4ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.

Τμήμα 150 αντρών που διατάχτηκε να ξαναμπεί στην Καισαριανή για αντιπερισπασμό προσέκρουσε σε εχθρικές αντιστάσεις στο ύψωμα Αράπη και βλήθηκε από τα πυρά 30 τανκς που είχαν εγκαταστήσει οι Βρετανοί στις συνοικίες Καισαριανή – Υμηττό.

Στον Πειραιά παρατηρείται μεγάλη δραστηριότητα του εχθρού για συνέχιση της επίθεσής του, ιδιαίτερα στον τομέα του Φαλήρου και στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου. Όλη τη μέρα, άφθονα πυρά πυροβολικού και όλμων, καθώς και πολυβολισμοί της εχθρικής αεροπορίας. Οι δυνάμεις των τμημάτων του ΕΛΑΣ, πιεζόμενες ισχυρά, δεν διαθέτουν πια εφεδρείες και ζητούν ενισχύσεις. Το εχθρικό πυροβολικό έβαλλε καταιγιστικά τον οδικό κόμβο Δαφνί – Σκαραμαγκά.

4 ΓΕΝΑΡΗ:

Κατά τη διάρκεια της νύχτας ο ΕΛΑΣ επιχειρεί ανεπιτυχώς ν΄ ανακαταλάβει τα Τουρκοβούνια και το Ψυχικό. Καταφέρνουν να κρατήσουν μέχρι το απόγευμα. Ισχυρή επίθεση τεθωρακισμένων επέφερε ρήγμα στο σημείο επαφής του Μεικτού Αποσπάσματος και της ΙΙης Ταξαρχίας, προωθούμενο μέχρι τον Κολωνό. Μεγάλα τμήματα του ΕΛΑΣ απειλούνται με περικύκλωση και καταστροφή.

Το ίδιο δραματική είναι η κατάσταση και στον Πειραιά. Μετά από σύσκεψη της ΚΟΠ του ΚΚΕ και του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ αποφασίστηκε η εκκένωση του Πειραιά και η σύμπτυξη των δυνάμεων στον Ασπρόπυργο. Η ΚΕ του ΕΛΑΣ διατάσσει γενική σύμπτυξη προς Πεντέλη – Πάρνηθα.

(Τα κείμενα είναι βασισμένα στην έκδοση της ΚΟΑ και της «Σύγχρονης Εποχής» «1944 – Η απελευθέρωση της Αθήνας και η ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη». Το βίντεο αποτελεί απόσπασμα από παλιότερο βίντεο του ΚΚΕ).

Πηγή: 902.gr

Άλμπουμ με 29 φωτογραφίες
Για να δείτε το άλμπουμ σε ξεχωριστό παράθυρο κάντε κλικ στον τίτλο

33 στιγμές της μάχης του Δεκέμβρη 1944


Displaying 9 Comments
Have Your Say
  1. Ο/Η Δεκεμβριανά λέει:

    Στις 7 Δεκέμβρη του 1944 στα γραφεία του ΚΚΕ πάρθηκε η απόφαση , μετά από διχογνωμίες των συμμετεχόντων στην ηγεσία του κκε που ήταν η κύρια ομάδα μέσα στο ΕΑΜ, να μην καταλάβει το ΕΑΜ την πρωτεύουσα. Καίτοι ήταν πολύ εύκολο , μια και οι Εγγλέζοι δεν είχαν ακόμη μεταφέρει τα στρατευματά των στον Πειραιά. Ήταν η 2η φορά που το ΚΚΕ- εαμ ( κύρια το κκε ) έπαιχε το χαρτί της πολιτικής πίεσης πρός την κυβέρνηση και τους Εγγλέζους για την μεταπολεμική διανομή εξουσίας στην χώρα , χωρίς να έχει όμως σαφείς στόχους. Ήθελε την εξουσία ή απλά δεν ήθελε να μείνει έξω απ την συνδιαχείρηση της εξουσίας με τους αστούς – όπως τους ονόμαζε – πολιτικούς.
    Ο επικεφαλής του κκε Γ. Σιάντος ( ο γέρος όπως τον ονόμαζαν οι νεώτεροι και δεν ήταν και μεγάλος στα χρόνια ) ήταν της γραμμής της συνδιαχείρησης και μάλλον συναινετικός ώς άνθρωπος μαζί και πολιτικά αφελής. Για τούτο ακόμα και τα Χριστουγεννα του 1944, βγήκε απ την μεγάλη σύσκεψη στην Αθήνα στο χοτέλ Γκραν Βρεττάνια όπυ συμμετείχε ο Τσώρτσιλ κλπ πολιτικοί, και είπε : » του τάπαμε του Τσώρτσιλ ένα χεράκι », μη καταλαβαίνοντας και μόνο τον συμβολισμό του ερχομού του Τσώρτσιλ στην Αθήνα ανήμερα Χριστούγεννα.
    Αλλά και η στάση της σιωπής ( σκόπιμη κραυγαλέα ) της Μόσχας πρός την Ελληνική ηγεσία του κκε όλη την αμέσως περίοδο μετά την αποχώρηση των Γερμανών (12/10/1944), ακόμα και μετά την 3η Δεκέμβρη, ήταν εξόχως περίεργη και ιδιαίτερα με την αποστολή του συνταγματάρχη Ποπώφ – του σκοτεινού και ανέκφραστου τύπου που καθόνταν σε πολυθρόνα στο Fortress bar στην Γκραν Βρεττάνια και έπινε τα πιοτά του με τους Εγγλέζους. Η άκρως περίεργη σταλινική Μόσχα της εποχής , δεν επιθυμούσε καμμία επαφή με την ηγεσία του κκε , και μάλιστα προέκυψε και το επικοινωνιακό καλαμπούρι ότι σε απόπειρα του κκε μέσα στα Δεκεμβριανά να πάρει μια άποψη απ την Μόσχα, η απάντηση όχι μόνο ήρθε καθυστερημένα αλλά ήρθε και με λάθος κώδικα επικοινωνίας που δεν μπορούσε να διαβαστεί από το κκε.
    Είχε προηγηθεί ο Λίβανος και η Καζέρτα που το κκε και το εαμ ΕΛΑΣ αποδεχόνταν ώς επικεφαλής όλων των στρατιωτικών δυνάμεων τον Σκόμπυ μετά την αποχώρηση των κατακτητών.
    Εφ όσον το κκε εαμ είχε αποδεχτεί τον Σκόμπυ και συμμετείχε στην μεταπολεμική συναινετική κυβέρνηση , και ο Σκόμπυ λειτουργώντας μονομερώς ακύρωσε την κυβερνητική συναινετική απόφαση του τέλους Νοεμβρίου του 1944 για την δημιουργία κοινού μεταπολεμικού στρατού ισόποσα ή με μερική συμμετοχή του ΕΛΑΣ , τότε η ηγεσία του κκε έπρεπε νάχει καταλάβει ότι η ρήξη ήταν η επιδίωξη της Αγγλικής πολιτικής , που με βάση την συφωνία με τους Σοβιετικούς είχαν παραχωρήσει την Ελλάδα στον Αγγλικό παράγοντα. Στην δεκεμβριανή ρήξη του 1944 , από έναρξή της 3 Δεκέμβρη και για 8 μέρες η κατάληψη της Αθήνας ( άρα η κατάληψη της εξουσίας ουσιαστικά ) ήταν απλή και εύκολη υπόθεση για τον ΕΛΑΣ κκε. Ακόμα και την 7η Δεκενβρίου 1944 το βράδυ να λαμβανόνταν η απόφαση απ τους ηγετικούς του κκε για κατάληψη της Αθήνας απ τον ΕΛΑΣ , ήταν υπόθεση 2 ημερών .
    Αλλά η εντολή στους στρατιωτικούς του ΕΛΑΣ δεν δόθηκε ποτέ και τον κύριο όγκο της απόφασης – ώς εντολή που δεν δόθηκε- τον έσυρε και ο Γιώργος Σιάντος και ο Γιάννης Ιωαννίδης που ήταν τότε οι κύριοι ηγετικοί του κκε.
    Ο Θανάσης Χατζής απ τα κύρια μέλη στους ηγετικούς της εποχής ήταν και παραμένει ώς παρακαταθήκη σαφής.
    Και δεν είναι μόνο ο Θανάσης Χατζής, αλλά και μετά τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων ( 1975 και μετά και ιδιαίτερα μετά το 1982 που άρχισε μια ιστοριογραφική αφήγηση και διερεύνηση των Δεκεμβριανών ) θελελιώθηκε και η ατολμία του κκε και των ηγετικών του , να δώσουν εντολή ανήμερα την 3η Δεκέμβρη να χτυπήσει ο βαρύς οπλισμός που υπήρχε στην ταράτσα του κτιρίου του ΚΚΕ στην οδό Όθωνος αρ 6 στην πλατεία Συντάγματος, απέναντι και απ το χοτέλ Γκραν Βρεττάνια, και απ το Μέγαρο Παπούδωφ που ήταν η συνομική διεύθυνση, και διαγώνια πρός τα Ανατολικά που ήταν τα παράθυρα της Βουλής, σημεία απ τα οποία πυρβολήθηκε το πλήθος του συλλαλητηρίου της 3ης Δεκεμβρίου. Κατά μαρτυρία της εποχής αν έβαλε ο οπλισμός που υπήρχε απ την ταράτσα του κτιρίου του ΚΚΕ στην οδό όθωνος, θα είχε ισοπεδώσει σε λιγότερο από μισή ώρα όλη την αστική ( όπως το κκε έλεγε τότε ) παλαιά τάξη ώς τότε .
    Ούτε την 3η Δεκεμβρίου η εντολή δεν δόθηκε.. για τούτο και το συλλαλητήριο ήταν ειρηνικό. Τα μεταπολεμικά περί ένοπλου συλλαλητηρίου της 3ης Δεκεμβρλιου 1944 είναι και προσχηματικά και σκόπιμα, όσο λέχθησαν και λέγονται.
    Η φωτογραφία του Γ.Σιάντου απ την ταράτσα του κτιρίου της οδού Όθωνος 6 στο Σύνταγμα με φόντο το πλήθος στην πλατεία Συντάγματος όπου ερχόνταν απ την οδό Σταδίου ( είναι απ την ημέρα της απελευθέρωσης 12/10/1944), ήταν ένας επικοινωνισμός χωρίς τελικά σχέδιο και στόχευση. Το κτίριο πραμένει και σημερα με τις κολώνες στον τελευταίο όροφο ώς πρόσοψη.

  2. Ο/Η Δεκεμβριανά λέει:

    Η φωτογραφία του Γ. Σιάντου απ την οδό Όθωνος αρ 6 στην πλατεία Συντάγματος, είναι την 19 Νοεμβρίου 1944 από τον εορτασμό των 26 χρόνων τότε ίδρυσης του κκε. Και όχι απ την 12 Οκτωβρίου 1944 , όπως εκ λάθους αναφέρθηκε παραπάνω.

  3. Ο/Η admin λέει:

    Εγώ πάντως φωτογραφία του Γιώργου Σιάντου δεν βλέπω πουθενά…

  4. Ο/Η Δεκεμβριανά λέει:

    Η φωτό είναι γνωστή για την ιστορία της εποχής. Και από ασπρόμαυρη έχει γίνει και έγχρωμη με τις νέες τεχνικές. Μπορεί να μην υπάρχει εδώ αλλά είναι ευρέως κυκλοφορούσα στις ιστορικές αναφορές. Απλά δεν υπάρχει εδώ. Kαι ούτε θεωρείται παράληψη στην όλη αναφορά και του site και του σχολίου , μια και μπορεί κάποιος να την βρεί και σε ιστορικά της εποχής βιβλία και στο διαδικτυο.
    Κι είναι γνωστό και σκόπιμα κύρια παρακαμπτέο από την εποχή εκείνη, ότι : Ενώ η τότε Ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε με την ηγεσία του ΕΑΜ-κκε για την δημιουργία του ενιαίου στρατού αποτελούμενου από τον ΕΛΑΣ και την 3η ορεινή ταξιαρχία και τον Ιερό λόγο των στρατιωτικών δυνάμεων που έφτασαν απ την Αίγυπτο, όταν η συμφωνία αυτή απορρίφθηκε απ” τον Σκόμπυ χωρίς να έχει το δικαίωμα εκ της συμφωνίας της Καζέρτας που τον όρισαν στρατιωτικό επικεφαλής των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στην απελευθερωμένη Ελλάδα. Είχε γίνει και απ το ΕΑΜ-κκε αποδεκτός ώς στρατιωτικός επικεφαλής, αλλά όχι πολιτικός κυβερνήτης που τέτοια μόνο ήταν η συγκροτηθείσα κυβέρνηση Γ, Παπανδρέου. Δηλαδή ο Σκόμπυ ουσιαστικά έκανε πραξικόπημα στρατιωτικό σε βάρος της Ελληνικής κυβέρνησης και των αποφασεών της, να συγκροτήσει το στρατιωτικό σώμα της χώρας του οποίου επικεφαλής αρχιστράτηγος θα ήταν ο Σκόμπυ. Δηλαδή κάποιοι της εποχής ( πολιτικοί και οι αστοί που είχαν μείνει στην Ελλάδα επί κατοχής και συγκρότησαν και υποστήριξαν τις δοσιλογικές κυβερνήσεις ) ανέχτηκαν την πολιτική δικτατορική εκτροπή ακυρώσεως της απόφασης της κυβέρνησης για την συγκρότηση του ενιαίου στρατού. Ο Γεώργιος Παπανδρέου ώς πρωθυπουργός υπέβαλε την παραιτησην του ώς όφειλε τύποις εφ όσον ανατράπηκε ουσιαστικά η πολιτική απόφαση της κυβερνήσεως του. Αλλά οι Εγγλέζοι έγραψαν απ το Λονδίνο στον πρέσβη στην Αθήνα : »κρατήστε τον σε κλουβί εν ανάγκη ώς πρωθυπουργό ».
    Την ίδια βραδυά ή την επόμενη της υποβολής της παραίτησης του ο Γ. Παπανδρέου απέστειλε εκπροσωπό του σε στελέχη του ΕΑΜ-κκε , και τους ειδοποίησε ότι οι Εγγλέζοι ετοιμάζουν αιματοκύλισμα στην Αθήνα. Ο εκπρόσωπος αυτός είχε σχέση και με νησί της Επτανήσου.
    Το συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου 1944 , ώς έναρξη των Δεκεμβριανών ήταν πρός την κατεύθυνση της πίεσης πολιτικά πρός τους Εγγλέζους .. αλλά οι Εγγλέζοι είχαν αποφασίσει να το χτυπήσουν. Όπως και έγινε. Και για να το χτυπήσουν, δεν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τον τακτικό στρατό , ούτε τους αξιωματικούς της χωροφυλακής , διότι δεν ήξεραν αν αυτοί μπροστά στο ματακύλισμα Ελλήνων θα τους ακούσουν. Για τούτο χρησιμοποίησαν κάθε λογής αντικοινωνικό στοιχείο αφού πρώτα μοίρασαν για 2 βραδυές χρυσές λίρες σε όσους ήθελαν να συμμετάσχουν. Μαζί και σε νεαρούς άμυαλους της στην οργάνωση που μέσα στην δίνη των γεγονότων και στην νεανική έξαψη χαίρονταν να πιάνουν όπλα. Σε αστυνομικό τμήμα στην περιοχή τότε Πατησίων – Πατήσια- όταν πρότειναν σε υπηρετούντα από το 1932 νεαρό οικογενειάρχη αστυφύλακα να του δώσουν λίρες για να ενταχθεί στα τμήματα που θα χρειαστούν το επόμενο διάστημα για να χτυπήσει τις κάθε λογής συγκεντρώσεις που ανέμεναν, αυτός αρνήθηκε αφού ρώτησε τον Τσαγκάρη πατέρα του και τον πεθερό του που ήταν νοσοκόμος σε δημόσιο τότε νοσοκομείο εκ του παλαιού σχολαρχείου,.. και αναγκάστηκε να παραιτηθεί σε λίγο διάστημα – τον Μάρτη του 1945- από αστυφύλακας φοβούμενος για την ζωή του.
    Το λάθος ίσως αλλά και την τυχαιότητα των εποχής να είναι αυτός πρωθυπουργός στα Δεκεμβριανά ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1944,— αλλά και να παραιτούνταν τι θα άλλαζε μια και οι Εγγλέζοι με την ντόπια κατοχική ολιγαρχία είχαν αποφασίσει την πολεμική σύγκρουση μέσα στην Αθήνα-, την είχε νωπή το 1964 όταν οι ΗΠΑ πάλι με την ντόπια ολιγαρχία και το παλάτι μεθόδευσαν πάλι εκτροπές στην Ελλάδα και αν χρειζόνταν ίσως και ματοκύλισμα, και παραιτήθηκε. Ζούσε ακόμα ο επτανησιώτης προσωπικός φίλος του – ο απεσταλμένος στο ΕΑΜ το 1944-, ο οποίος αυτός φίλος του τον παρέστεκε στο νοσοκομείο το 1968, που πέθανε ο Γ.Παπανδρέου.

  5. Ο/Η Οι χαλβάδες λέει:

    Στην Γερμανία του 1918 σε πλήρη εξέλιξη της επανάστασης των εργατικών συμβουλίων κάποιοι απ τους επαναστάτες που θέλανε καρέκλες τσακώνονταν για τα κλειδιά του υοουργικού πρός κατάληψη καμπινέ. Και τα αντιδραστικά frei corps τους πετσόκωψαν.
    Στα Δεκεμβριανά του 1944 το ΚΚΕ -ΕΑΜ αντί να χτυπήσουν την 3η Δεκεμβρίου με τον βαρύ οπλισμό, αντί να ανατινάξουν το άντρο της αντίδρασης Χοτέλ Γκραν Βρεττάνια που το είχαν παγιδεύσει με εκρηκτικά , έκαναν συνεδριάσεις για να συνεδριάζουν και να πίνουν αφεψήματα. Και τους πετσόκοψε η αντίδραση.
    Τέτοιοι επαναστατικοί χαλβάδες ήταν και ιδεολογικές κότες.
    Αν δεν έπεφτε η μισητή Βαστίλη θα υπήρχε Γαλλική επανάσταση??

  6. Η μεταπολεμική ιστοριογραφία σχετικά με τα Δεκεμβριανά θεωρεί ότι δεν πρέπει να αναφέρεται τις δυνατότητες του τότε
    ΕΑΜ-κκε να καταλάβει την Αθήνα , αλλά μα αναφέρεται στο ποιός φταίει για τα Δεκεμβριανά.
    Από πλευράς κράτους Εθνικοφρονικού και ιστορικής θέασης, για το ποιός πυροβόλησε το πλήθος και γιατί πυροβόλησαν , δεν ξεκαθαρίστηκε τίποτα.Από πλευράς των διαδηλωτών πάλι και κεί ασάφειες με ένοχο το κράτος και τον Σκόμπυ.
    Σαν και οι δύο αντιμαχώμενοι και τα ιστορικά παρακλάδια των βρίσκονται σε ιστορική συμφωνία για να αποκρύπτουν , τα όσα ιστορικογνωστικά έπρεπε να υπάρχουν.
    Απ το κράτος και τους Εγγλέζους μία πυροβόλησε ο Έβερτ( το 1958 τον βάλανε και ανέλαβε την ευθύνη) , είτε την εντολή την έδωσε ο Σκόμπυ, μία πυροβόλησαν οι Χίτες απ την βουλή , μία πυροβόλησαν οι ινδοί στρατιώτες απ τον Εθνικό κήπο κρυμένοι ή την ταράτσα του Γκραν Βρεττάνια και του Μεγάρου της αστυνομίας κτίριο Παπούδωφ . Τίποτα το συγκεκριμένο.
    Απ το ΚΚΕ -εαμ επίσης τίποτα το ξεκάθαρο και για το ποιός πυροβόλησε το πλήθος, και για την μη χρήση του βαριού οπλισμού στην ταράτσα του κτιρίου της οδού Όθωνος ( μέχρι και απόκρυψη του γεγονότος ύπαρξης αυτού του βαριού οπλισμού) μία ήξεις αφήξεις για το γιατί δεν κατελήφθηκε η Αθήνα απ το εαμ κκε απ την 3η Δεκεμβρίου άμεσα που ήταν εύκολο , μία ποιός φταίει, μία για την χαμένη επανάσταση, και κάθε τι άλλο φραμπαλατζίδικο ιστορικά και ιδεολογικά, όπως για τον φραμπαλά και το καλαμπούρι ήταν και είναι η αριστερά στην Ελλάδα και για το μεταπολεμικό εθνικοφρονικό φα’ί” και χρυσές λίρες Τσεπικά ήταν η δεξιά.
    Δηλαδή τα παιδία παίζει αριστεροδεξιά χρόνια και βέβαια το παιχνίδι οδήγησε με τα χρόνια στην δικτατορίαης δεξιάς αφού δεν τους πνίξανε τα στίφοι και τα λεφούσια της αριστεράς όπως ευαγγελιζόνταν οι κεφτέδες της αριστεράς το 1967 , και η χρεωκοπία της χώρας το 2010.
    Τα Δεκεμβριανά τα ήθελε η Δεξιά και της τα χάρισε ( της τα σέρβιρε σε πιάτο) η αριστερά. Και το πιάτο ή πιατέλα η μεγάλη ήταν η πλατεία Συντάγματος.
    Η ευθύνη της δεξιάς γιατί πυροβόλησε την συγκέντρωσε της 3ης Δεκεμβρίου το πλήθος, είναι η ίδια και λιγότερη ίσως απ την ευθύνη της αριστεράς :γιατί δεν πυροβόλησε και δεν ισοπέδωσε την αντίδραση με τον βαρύ οπλισμό απ την ταράτσα του κτιρίου του κκε Όθωνος 6. Η παράμετρος είναι κοινή. Η μεν δεξιά ήθελε το κράτος και το κρατικά ταμεία μεταπολεμικά , η δε αριστερά δεν ήθελε να γκρεμίσει το κράτος για να το καταλάβει ώς κράτος και κρατικά ταμεία και αυτή.
    Και ισοπεδώθηκε η Αθήνα και σκοτώθηκαν κάτοικοι για 1 μήνα.
    Και για χρόνια συνέχεια ώς το 1949 ώς εμφύλιος πόλεμος, ή κουμουνιστοσυμμοριτοπόλεμος, ή αντίσταση απέναντι στον μοναρχοφασισμό ,ότι θέλει από λέξεις παίρνει ο καθένας.
    Πάρε και σύ μια λέξη , .. μπορείς.
    Πάρε και σύ -πριν λίγα χρόνια- μετοχές μπορείς.
    Πάρε και σύ -στις μέρες μας- επίδομα καφενείου ..μπορείς.
    Μείνε και σύ ( δεξιέ και αριστερέ) αξούργος ..μπορείς.
    Χτύπα και ένα τα τατουάζ ..μπορείς.

  7. Ο/Η Δεκεμβριανά λέει:

    Με ποιό νησί της Επτανήσου είχε σχέση ο απεσταλμένος του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο ΕΑΜ-κκε, την βραδυά που ο Σκόμπυ ανέτρεψε την κυβερνητική απόφαση συμφωνία ΜΕ ΤΟ EAM για την συγκρότηση ενιαίου στρατού, και με στόχο να ειδοποιήσει τους ηγετικούς του ΕΑΜ- κκε ότι η Εγγλέζοι θα ματοκυλήσουν την Αθήνα?? Υπάρχει κάποια πληροφορία για το όνομα και το πρόσωπο???
    Β) Είναι γνωστό ότι ο Μιχάλης Κύρκος ειδοποίησε την ηγεσία του ΕΑΜ-κκε ( Παρτσαλίδη -Σιάντο- Τσιριμώμο ) ότι κατόπιν συζητήσεων που είχε, οι Εγγλέζοι έχουν αποφασίσει και προετοιμαστεί να χτυπήσουν το συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου.
    Και ο Μιχάλης Κύρκος ώς παλαιός εν δράσει πολιτικός από την δεκαετία του 1920 και μετά είχε ανταλλαγές απόψεων με εγγλέζους της πρεσβείας της Αθήνας. Ο Μιχαήλ Κύρκος απείχε απ τις εκλογές του 1946.
    Γ) Είναι αλήθεια – και είναι- ότι οι μαχητές του ΕΑΜ-κκε που έφεραν εις πέρας την αποστολή παγίδευσης με εκρηκτικά- μέσω των υπονόμων της Αθήνας- του στρατηγελιου χοτέλ Γκραν Βρεττάνια ( 1 τόνο δυναμίτη), όταν έφτασε η εντολή να αναστείλουν την πυροδότηση ( αναφέρεται ότι την μετέφερε ο Σπύρος Καλοδίκης ) περιμένωντας την ηλεκτρική γεννήτρια που θα έδινε τον σπινθήρα, όχι μόνο αγρίεψαν γιατί θεώρησαν ότι η ηγεσία του κκε- εαμ τους κορό’ι’δεψε, αλλά απείλησαν μαζί για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους υποταγμένους στην ηγεσία, καταλαβαίνοντας ή πονηρευόμενοι ότι κάτι συμβαίνει και ότι κάτι κρύβει η ηγεσία του κκε -εαμ.?? Και από δώ αρχίζει και ανιχνεύεται ένας πυρήνας για την στάση της ηγεσίας του κκε-εαμ που επαληθεύτηκε στην Βάρκιζα, όταν η ηγεσία φύλαξε τον εαυτό της.

  8. Ο/Η Η γαλαρία λέει:

    Τα Δεκεμβριανά έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκης είναι η εξέγερση των παιδιών της γαλαρίας , που οι μαυραγορίτες και οι κατοχικοί πλαίυ μπόυ , φορώντας την γαλάζια στολή της Εθνικοφροσύνης τα πετσοκόψανε.
    Έτσι γίνεται πάντα με την κοινωνική δομημένη αντίδραση και μαυρίλα. Οι ενδείξεις ήταν εμφανείς απ την συνεργασία μαυραγορητών και άρπαγων των όποιων ταμείων της κατοχής με τους Γερμανούς κατακτητές. Αυτοί οι μαυραγορίτες της εξουσίας δεν θα άφηναν τα κεκτημένα.
    Η νεαρά τότε Ζώρζ Σαρρή – μετέπειτα συγγραφέας και ηθοποιός- που συμμετείχε με τους άλλους νέους της εποχής στο συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου είπε μεταγενέστερα, για το κλίμα της εποχής : » εμείς πιστεύαμε στα όσα έλεγε ο Παπανδρέου απ το μπαλκόνι του Μεγάρου Πάλλη στο Σύνταγμα για λαοκρατία ».
    Η ιστορική κανονικότητα όπου οι φαγάδες, οι τεμπέληδες, οι άρπαγες, οι κατεργαρέοι, οι κλέφτες, καλούν -και θα καλούν πάντα- ακόμα και τους Εχθρούς της χώρας και κατακτητές για να καθηλώσουν και να εξουδετερώσουν την εσωτερική διεκδίκηση και αντίσταση , επαναλήφθηκε τον Δεκέμβρη του 1944 και θα επαναλαμβάνεται πάντα. Ως ιστορική σταθερά.
    Για τους καθηλωμένους θα ισχύει το » ουαί τοις ηττημένοις ». Εκτός και οι πρός καθήλωση – η γαλαρία- » πάρουν άλλο δρόμο »…

  9. Ο/Η Δαμασκηνός λέει:

    Εκκλησία και Δεκεμβριανά.
    Σε διεθνές συνέδριο ιστορικών ερωτηθείς ο Νίκος Σβορώνος για την στάση του Αρχιεπισκόπου ( Αντιβασιλιά )Δαμασκηνού στα Δεκεμβριανά και αμέσως μεταπολεμικά απάντησε πώς η στάση του ήταν «» αναιμική». Και απ την ανθρώπινη και επιστημονική νηφαλιότητα του Σβορώνου βγήκε η λέξη : «»αναιμική»».
    Διότι η στάση του Δαμασκηνού στην Δεκεμβριανή και αμεσως μεταπολεμική εποχή ήταν και περίεργη και ανανταδόρικη υπερ των Εγγλέζων ( επιστολές εκθειασμού των Εγγλέζων) και σαν να μην συνέβαινε τίποτα μέσα στην ματωμένη Αθήνα.
    Οι Εγγλέζοι ορίσανε αντιβασιλιά τον Δαμασκηνό για να δείξουν ότι συνηγορούν υπερ της επανόδου της μοναρχίας. Ο Δαμασκηνός αντί να δεί πώς ώς ιεράρχης θα κοντρολάρει τα θέματα υπερ της ομόνοιας του λαού , υπέβαλε τα σέβη του στους Εγγλέζους.
    Και ενώ και ο ίδιος μέσα στην κατοχή απειλήθηκε απ τους κατακτητές Γερμανούς.
    Ο Δαμασκηνός ώς αντιβασιλιάς -ρυθμιστής τότε του πολιτεύματος-δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει την ομόφωνη υπουργική απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου για την δημιουργία ενιαίου στρατού. Και άφησε τον Σκόμπυ να την ανατρέψει πραξικοπηματικά.
    Ως αντιβασιλιάς δεν έπραξε τίποτα για να επθβάλει γενική αμνηστία στην Βάρκιζα στο όνομα της μεταδεκεμβριανής σφαγής.
    Και εδώ για την στάση του αντιβασιλέα αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού για την συμφωνία της Βάρκιζας υπάρχουν περίεργες αναφορές που κυκλοφόρησαν απόωγνωρίζοντες την καθημερινότητα της εποχής μέσα στην μετακατοχική Αθήνα. Αλλά και χωρίς αυτές τις αναφορές η στάση του ήταν εξόχως μεροληπτική υπερ των Εγγλέζων.Έτσι και με λυμένα τα χερια οι Εγγλέζοι κάνανε ότι θέλανε στο πολιτειακό και κοινωνικοθεολογικό στοιχείο , που ουσιαστικά αναβίβαζε την διχαστική προοπτική ( ώς πρακτική του Σκόμπυ αλλά και την μη γενική αμνηστεία).
    Κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής για την συμφωνία της Βάρκιζσς -στην Βάρκιζα Αττικής- υπάρχει το γεγονός ότι ο Δαμασκηνός είχε μόνιμο καθημερινά απεσταλμένο τον σκολουθό του νεαρό νομικό Ιωάννη Γεωργάκη. Και το γεγονός της μιας κάποιας ίντριγκας του Τσιριμώκου κρυφά με την Αγγλική πρεσβεία. Εδώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι εμπλεκόμενος στην ίντριγκα ήταν και το περιβάλλον Δαμασκηνού.

Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>