Η Ελλάδα μας (Αυτεπίγνωση…) – Απόσπασμα από την Ιδιωτική Οδό του Οδυσσέα Ελύτη

Η σελίδα μας είναι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει τη συνεργασία της με έναν ειλικρινή Λευκαδολάτρη και Ελληνολάτρη, που έτυχε να γνωρίσουμε διαδικτυακά, και ο οποίος θα υπογράφει τις συνεργασίες του, αρχής γενομένης από την πιο κάτω ανάρτηση, ως «Ο Αιθεροβάμων».

Γεύση Σαντορίνης,

γεύση Κρήτης,

γεύση Άθω.

Με μιάν ελιά, εδώ ή εκεί,

κοντακίου ή κάλβειας ωδής·

ώσπου από τα μεσοδιαστήματα, τις ώχρες και τα μπλε κοβαλτίου,

τις συνηχήσεις και τις μεταφορές, αναδυθεί, Αμφίων των χρωματιστών θαλασσών, αναπαρθενευμένος ο κόσμος.

Κόσμος αιώνιος αλλ’ αδιάπτωτα σε κατάσταση νεογέννητου.

Σκηνές που, για να έχουν επαναληφθεί ταυτόσημες τόσο πολλές φορές, έφτασαν να γίνουν συντεταγμένες του ελληνισμού.

Το χωριό τ’ ορεινό σε κάποιο νησί,

το φτωχοεκκλησάκι,

ο παπάς ο έρμος

με όλο όλο για εκκλησίασμα μία γραία και τρία μικρά παιδιά.

«Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών».

Στο παραθυράκι με το σπασμένο τζάμι

ο ξεραμένος βασιλικός κι’ απ’ έξω, ως κάτου αριστερά,

οι πλαγιές με τις φυτείες από κρεμμύδια,

και τ’ αγριεμένο πέλαγος.

Ο Aιθεροβάμων