Η Δελφική Ιδέα του Σικελιανού, ο ευφυέστατος Αντώνης Τζεβελέκης και η… σύγχρονη Λευκάδα σαν Αϊδονοχώρι!

AΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ! Η ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ ΚΑΛΑΜΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΟΞΥΓΡΑΦΟΥ!

Γράφει
ο Θοδωρής Γεωργάκης

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ! Ο Βλογημένος Γενάρχης του Λυρισμού! Ήρωας ενός γοητευτικού παραμυθιού! Βαθιά ποτισμένος απ’ την αρχαία Ελληνική παράδοση, αποζητώντας μια πανανθρώπινη εσώτερη λύτρωση ψυχής και νου, σαν μια καθολική σύλληψη του κόσμου, στράφηκε στον μύθο, στα μυστήρια, στον Ορφισμό και κυρίως στο Δελφικό πνεύμα των Αμφικτυονιών! Υπηρέτησε πιστά τη μεγαλόπνοη θεωρία του για το ρόλο του ποιητή σαν ιεραπόστολου αυτής της θρησκευτικής πανανθρώπινης ιδεολογίας, που ενσωματώνεται στην παράδοση και στην αδιάλειπτη πορεία του πνεύματος μέσα στους αιώνες! Οραματίσθηκε την επανασύνδεση του ανθρώπου σ’ αυτόν τον αρχέτυπο Μύθο της ενιαίας ψυχοσωματικής υπόστασης. Έφυγε απ’ την ζωή το 1951. Πρόλαβε, όμως, να μπολιάσει τον κόσμο όλον και ειδικότερα την γενέθλια γη του, την Λευκάδα, με το ζωογόνο ΔΕΛΦΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, σαν μια διαρκή παρακαταθήκη, σαν ένα μπουκέτο αξιών, που πάνω της έμελλε να στρωθεί ο δρόμο στο νησί μας αυτής της αείρροης Σικελιανικής ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ ΔΩΡΕΑΣ!

Έτσι, αμέσως μετά τον θάνατό του, την ταραγμένη εποχή ακόμη απ’ τις εμφυλιοπολεμικές συγκρούσεις, που στο νησί μας γνώρισαν σφοδρότατη έκρηξη, παρουσιάστηκε μια ομάδα φωτισμένων ανθρώπων, οι οποίοι θεώρησαν ιερό τους καθήκον την ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΛΦΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, πρωτίστως σε τοπικό επίπεδο με την άμβλυνση των πολιτικών παθών, μέσα απ’ τον Λόγο και την Τέχνη, και ακολούθως σε παγκόσμιο επίπεδο με την καθιέρωση του ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟΥ ΦΕΤΙΒΑΛ ΛΕΥΚΑΔΟΣ, στα πλαίσια των ΕΟΡΤΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, που πρώτος οραματίστηκε και ξεκίνησε ο ΟΡΦΕΑΣ ΛΕΥΚΆΔΟΣ το 1952 με τον ευπατρίδη πρόεδρό του Δημήτριο Φατούρο! Για να έλθει αρχές της επόμενης δεκαετίας του 1960 ο ευφυέστατος, ο οραματιστής, ο μοναδικός Αντώνης Τζεβελέκης να εισαγάγει τούτον τον παγκόσμιο θεσμό του ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟΥ ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ακριβώς σαν συνεχιστής και προέκταση της ΔΕΛΦΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ του Άγγελου Σικελιανού, αποζητώντας την συναδέλφωση των Εθνών της γης μέσα απ’ την ταυτοτική τους μουσική και χορό και την πατρογονική τους παράδοση.

Και πορευθήκαμε και πορευόμαστε εξήντα χρόνια τώρα πάνω σε αυτό το ΤΖΕΒΕΛΕΚΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ, αλλά, φευ, και αυτό είναι μια τραγική διαπίστωση πολλών πνευματικών ανθρώπων της Λευκάδος, με τους οποίους συνομιλώ, ειδικότερα την τελευταία δεκαετία χρόνο με το χρόνο όλο και ξεστρατίζομε από αυτή την ΤΖΕΒΕΛΕΚΕΙΑ ΣΥΝΤEΤΑΓΜΕΝΗ, όλο και αλληθωρίζει το ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ περισσότερο στο Αποκριάτικο ξεφάντωμα, περισσότερο προς ένα πανηγυράκι του κατακαλόκαιρου, παρά σε μια παγκόσμια μουσικοχορευτική πανδαισία των λαών της γής. Πέραν τούτου, βεβαιότατα, προέχει το γεγονός πως ούτε η προηγούμενη γενιά των πατέρων μας, ούτε τούτη η δική μας γενιά δεν έχει προσθέσει «καν ιώτα έν», όπως λέει και η γραφή, σε αυτή την Τζεβελέκεια πολιτιστική πορεία του νησιού μας… Τέτοια στειρότητα και τέτοια πενία, που βαυκαλίζονται κάποιοι δήθεν ταγοί των πνευματικών πραγμάτων του νησιού πως μετατρέποντας το ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ σε μια τραγική σολενδία στο παζάρι των ντόπιων Λευκαδίτικων πολιτιστικών συλλόγων και πέντε έξι ξένων χωρών νομίζουν πως υπηρετούν και τρομάρα τους προάγουν τούτο τον θεσμό που ο αείμνηστος Αντώνης Τζεβελέκης και οι συνεχιστές του για πολλά πολλά χρόνια θέσπισαν και ιερούργησαν στο νησί μας!

Το αποκορύφωμα του… Αποκριάτικου ξεφαντώματος συνέβη εφέτος τον Αύγουστο, όπου λες και συνωμότησαν όλες οι δυνάμεις του κιτς και του χαχόλου πνεύματος με ποδήλατα και άλογα, ναι άλογα, να μας οδηγήσουν σε ένα ξεστράτισμα του Φεστιβάλ, που αν δεν ανακοπεί τάχιστα αυτή η αντίληψη και δεν απομακρυνθούν απ’ το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ όλοι αυτοί οι σύγχρονοι θεραπευτές του κιτς, του χρόνου ίσως μας παρουσιάσουν και καλλιστεία σκύλων για να θαυμάσει το φιλοθεάμον κοινό την κόμμωση των συμπαθών τετράποδων. Πέραν όμως αυτού του κιτσαριού και της βιτρίνας εκείνος που πρέπει να θεωρείται ότι πραγματικά τρίζουν τα κόκαλά του είναι ο αείμνηστος χοροδιδάσκαλος του ΟΡΦΦΕΑ Ξενοφώντας Αθανίτης, εξ ίσου φωτισμένος άνθρωπος και δάσκαλος της δεκαετίας του 1960, ο οποίος είδε απ’ τον τάφο του στην καθιερωμένη παρέλαση πέντε έξι Λευκαδίτικα συγκροτήματα να χορεύουν άλλο την Παπαλάμπραινα, άλλο την Καραγκούνα την Σβαρνιάρα, άλλο την αγκινάρα με τ’ αγκάθια και άλλο τον Σελίμπεη! Και η μουσικοχορευτική ταυτότητα της Λευκάδος που τόσο ευφυέστατα κατέγραψε ο Αθανίτης να πηγαίνει περίπατο…

Παρακολούθησα αυτή την τραγική εφετινή παρέλαση του ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟΎ επαναλαμβάνω και έχει σημασία ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΕΥΚΑΔΟΣ μαζί με κάποιους θεατές από διάφορα μέρη της Ελλάδος οι οποίοι έμπλεοι απορίας με ρωτούσαν:

«Aυτή είναι η μουσοκοχορευτική ταυτότητα της Λευκάδος φίλε μου; Αν στο τέλος της διαδρομής δεν ήταν η θάλασσα νόμιζα ότι βρισκόμουν στο Αϊδονοχώρι των Αγράφων!!!»

Τι να απαντήσεις σε αυτούς τους ανθρώπους και τι να εξηγήσεις. Να τους εξηγήσεις πως ταυτοτικός χορός της Λευκάδος είναι ο Λευκαδίτικος Μπάλος, να τους εξηγήσεις πως υπάρχει μια πλειάδα Λευκαδίτικων χορών με το χαρακτηριστικό τους Λευκαδίτικο Αργοσύντομο, αλλά δεν εννοούν κάποιοι να τους θεραπεύουν και να τους παρουσιάζουν εκεί που πρέπει και όταν πρέπει; Να τους εξηγήσεις πως βλέπεις στο διαδίκτυο Κεφαλλονίτικο Μπάλο με βιολί και λαούτο στα Κεφαλλονίτικα λαικά γλέντια και χαίρεσαι και καμαρώνεις για τον γενικότερα Επτανησιακό μπάλο; Να τους εξηγήσεις πως είναι κάποιοι εδώ στο νησί που επιφανειακά δείχνουν να αγανακτούν δήθεν με το κλαρίνο, αλλά και σε ολόδικές τους εκδηλώσεις το έχουν πρώτο και καλύτερο; Ναι αγαπάμε το κλαρίνο, αν και στην Λευκάδα παγιώθηκε μετά το 1960 και δεν είναι ως εκ τούτου παραδοσιακό μας όργανο, αλλά νισάφι πια… Να τους εξηγήσεις πως η Λευκάδα είναι ίσως το μοναδικό μέρος στην χώρα, που ενώ έχει ταυτοτικούς χορούς δεν τους ακούς πουθενά σε Λαϊκό γλέντι, αλλά ακούς όλα τα σουξεδάκια και τα ντιριντάχτα και για αυτό δεν ιδρώνει αυτί κανενός; Τι να πρωτοεξηγήσεις στους εμβρόντητους επισκέπτες μας…

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΗΣ! ΕΞΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΔΑΣΚΑΛΕ…

Ακούστε κύριοι. Η Λευκάδα στα δύσκολα χρόνια έζησε με το κρασί, το λάδι, το Φεστιβάλ και τον Πολιτισμό της! Φτάνει πια στο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ του νησιού να διορίζονται αχαμνοί τύποι και να παρκάρουν τα ρουσφέτια τους οι εκάστοτε δήμαρχοι… Από τούτη τη νέα Δημοτική Αρχή που φαίνεται να προκύπτει στις προσεχείς εκλογές, πρέπει να γίνει ένα νέο ξεκίνημα, να μετατραπεί το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ του νησιού, γιατί ο Δήμος πλέον είναι σε όλο το νησί, σε ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ και να αγκαλιάσει κάθε Λευκαδίτη δημιουργό σε κάθε έκφανση του Πνεύματος, του Λόγου και της Τέχνης! Να προχωρήσομε σε μια επανασύσταση του ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΕΥΚΑΔΟΣ, την ναυαρχίδα των Πολιτιστικών μας πραγμάτων με την κλήση Λαών από όλα τα μέρη της γης, όπως παλιά, που μέσα απ’ το φοκλόρ θα μας δώσουν την κουλτούρα τους και την παράδοσή τους, όπως ακριβώς παλιά, που με φορτηγά κατεβαίναμε απ’ τα χωριά μας για τα μπαλέτα και όταν το βράδυ δεν είχαμε με τι να επιστρέψομε ξενυχτούσαμε στον Βάρδα μήπως και περάσει κανένα φορτηγό. Ήταν μια Λευκάδα στο πόδι! Ένα απαύγασμα συγκίνησης και πνευματικής ευωχίας!

Προσωπικά η απόφασή μου για ενασχόληση με τα κοινά του νησιού μας κυρίως αυτό τον ιερό σκοπό του Πολιτισμού θέλει να υπηρετήσει. Είμαι έτοιμος με τέσσερεις ρηξικέλευθες και ανατραπτικές προτάσεις να πλουμίσω, να αυγατίσω την ΙΕΡΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ του Τζεβελέκη και μάλιστα σε μια εξακτίνωση του Πνεύματος και των πολιτιστικών δρώμενων σε όλο το νησί, γιατί είμαστε, επαναλαμβάνω ενιαίος Δήμος. Γιατί αν και η δική μου γενιά δεν προσθέσει σε αυτή την έξοχη σύλληψη του Τζεβελέκη νέα πράγματα στον Πολιτισμό στο νησί μας, τότε δύσκολα οι επόμενες γενιές, αποκομμένες και απομονωμένες από αυτό το καρποφόρο πνεύμα του πολιτισμού και της δημιουργίας δύσκολα θα μπορέσουν να ξεφύγουν απ’ τον εξελισσόμενο εκφυλισμό και την πενία των Πολιτιστικών μας πραγμάτων…

Ο ΟΡΦΕΑΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ. ΠΡΩΤΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΕΜΠΝΕΥΜΣΕΝΟΣ ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΑΘΑΝΙΤΗΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΊΟ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ!