Σάλος με την φερόμενη καταπάτηση δημοτικής έκτασης στο «Κτήμα Βρύση Πασά»
Η αναλυτική συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας (ηχητικό)
Μέρος της φερόμενης ως καταπατημένης δημοτικής έκτασης πάνω από τη βρύση που έχει περιφραχτεί
Αναστάτωση έχει προκαλέσει στην τοπική κοινωνία της ευρύτερης περιοχής της Νικιάνας και ιδιαίτερα, λόγω άμεσης γειτνίασης, του Περιγιαλίου-Πλατυστόμων, μία νέα φερόμενη υπόθεση καταπάτησης δημοτικής-δημόσιας έκτασης αρκετών στρεμμάτων στο «Κτήμα Βρύση Πασά», στην ομώνυμη περιοχή, όπου διατρέχουν και τα σύνορα των πρώην κοινοτήτων Αλεξάνδρου και Πλατυστόμων. Γίναμε αποδέκτες έντονων διαμαρτυριών από πολλούς κατοίκους του Περιγιαλίου το τελευταίο διάστημα και επισκεφθήκαμε προχθές το απόγευμα την περιοχή, ενώ το ζήτημα απασχόλησε εκτενώς και το δημοτικό συμβούλιο Λευκάδας, στη συνεδρίαση της Πέμπτης 27 Δεκέμβρη 2018, ιδιαίτερα μετά τον σάλο που έχει δημιουργηθεί.
Μέρος της φερόμενης ως καταπατημένης δημοτικής έκτασης αριστερά από την βρύση που έχει περιφραχτεί
Μέρος της φερόμενης ως καταπατημένης δημοτικής έκτασης δεξιά από την βρύση που έχει περιφραχτεί
Να διευκρινήσουμε ότι η φερόμενη ως καταπατημένη έκταση, που έχει περιφραχτεί πρόχειρα από ιδιώτη, αφορά, σύμφωνα με μαρτυρίες ηλικιωμένων κατοίκων της περιοχής, τα ονόματα των οποίων είναι στη διάθεση της σελίδας, ένα κομμάτι που βρίσκεται πάνω από τη βρύση (κοιτάζοντας από τη θέση που βρίσκεται σήμερα η βρύση στα ανάντη, δεξιά και αριστερά, του παλιού ενετικού δρόμου), όπου συμπίπτουν και τα σύνορα των προαναφερόμενων κοινοτήτων Πλατυστόμων και Αλεξάνδρου. Δεν έχει δηλαδή να κάνει με το καθαυτό Κτήμα Πασά στο οποίο βρίσκονται τα κτίρια των κατασκηνώσεων και το οποίο είναι περιφραγμένο, ή με το παρακείμενο γήπεδο του μπάσκετ ή με την ακτή.
Η υδρομάστευση του Δήμου Λευκάδας εντός της περιφραγμένης έκτασης
Μέσα στο φερόμενο δημοτικό ακίνητο, που φαίνεται να έχει περάσει με «νόμιμες διαδικασίες» στην ιδιοκτησία όμορου ιδιοκτήτη μέσω κτηματολογικού δικαστηρίου, με την διόρθωση δηλαδή των ορίων της ιδιοκτησίας του συμπεριλαμβανόμενου και του δημοτικού ακινήτου, που φαίνονταν να ήταν «αγνώστου ιδιοκτησίας» στις οριστικές κτηματολογικές εγγραφές, χωρίς να ειδοποιηθεί από το δικαστήριο ο Δήμος Λευκάδας (ούτε τουλάχιστον ένας όμορος ιδιοκτήτης όπως πληροφορηθήκαμε από τον ίδιο), αφού δεν είχε δηλωθεί, βρίσκεται σήμερα η υδρομάστευση της πηγής Πασά που έγινε το 1980.
Ακόμη και σήμερα κάτοικοι της περιοχής παίρνουν νερό από τη βρύση (Φωτό 2017)
Ας σημειωθεί ότι τους καλοκαιρινούς μήνες που υπάρχει αυξημένη κατανάλωση νερού η υδρομάστευση χρησιμοποιείται από το Δήμο Λευκάδας συμπληρωματικά για την ύδρευση του Περιγιαλίου, ενώ το ονομαστό για τις ιδιότητές του νερό της βρύσης χρησιμοποιείται ευρέως ακόμη μέχρι σήμερα προς πόση από τους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο. Η καθαυτό πηγή με το γάργαρο μπλε χρώμα του νερού της, για όσους την είχαν δει, έχει σήμερα χωθεί. Όπως ανέφερε στο δημοτικό συμβούλιο ο αρμόδιος για την Ύδρευση Αντιδήμαρχος κ. Κ. Σέρβος η πηγή έχει συμπεριληφθεί στις μελέτες για τον καθορισμό των ζωνών προστασίας σημείων υδροληψίας και ασφαλείας νερού του Δήμου Λευκάδας, ενώ είναι χαρακτηριστικά τα όσα ανέφερε συμπολίτισσά μας, με παρέμβασή της στην ίδια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, ότι δηλαδή το Περιγιάλι οφείλει ως οικισμός την ύπαρξή του ακριβώς στην πηγή αυτή του Πασά, που υδροδοτούσε πιο παλιά και σε καιρούς δύσκολους για τον τόπο μας αγρόκηπους και περιβόλια και τροφοδοτούσε με φυσική ροή βρύσες μέσα στο χωριό.
Το Κτήμα Πασά, ένα ειδυλλιακό τοπίο στους πρόποδες των Σκάρων
Να επισημάνουμε επίσης, αναφορικά με κάτι άλλο που ειπώθηκε, ότι όχι μόνο υδροκυάνιο αλλά και και ότι άλλο θα ήθελε μπορούσε άνετα ο καθένας περαστικός να ρίξει εύκολα στη δεξαμενή της υδρομάστευσης (βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το δρόμο), αφού το καπάκι της δεξαμενής ήταν ανοιχτό, παρότι όπως ενημερωθήκαμε η δεξαμενή ήταν το προηγούμενο διάστημα κλειδωμένη με λουκέτο.
Επειδή σε όχι και τόσο μακρινές εποχές η περιοχή αυτή «απείρου κάλλους» (υπήρχε ολόκληρο δάσος και ένας αιωνόβιος πλάτανος στο σημείο που είναι σήμερα το πορτόνι των κατασκηνώσεων που οι κλώνοι του έφταναν μέχρι την παραλία) και «ιστορικότητας» (ο μεγάλος Γερμανός αρχαιολόγος Βίλχελμ Νταίρπφελντ την ταυτίζει με το αγρόκτημα του Λαέρτη, πατέρα του Οδυσσέα), όπως επισήμανε και στην παρέμβασή του στο δημοτικό συμβούλιο ο σεβάσμιος δάσκαλος κ. Κώστας Φωτεινός, ο οποίος μίλησε, όπως ο ίδιος είπε, ως πνευματικός άνθρωπος, ήταν τόπος εξοχής για τους κατοίκους της πόλης της Λευκάδας (Μπρανέλων), είχε περιφραχτεί για λόγους υγιεινής ο χώρος πρόσβασης στην πηγή από τον τότε κοινοτάρχη των Πλατυστόμων και τον φύλακα του αγροκτήματος Πασά, με τους μεταλλικούς χρώματος πορτοκαλί πασσάλους να σώζονται ακόμη μέχρι σήμερα, γιατί συνηθίζονταν, λόγω του ότι ήταν κάπως απόμερος ο χώρος κοντά στην πηγή, να χρησιμοποιείται ως απόπατος από τους εκδρομείς.
Τοπιογραφία του 1864 της θέσης «Πασά» στην Λευκάδα με τον αιωνόβιο πλάτανο που δεν υπάρχει πια
Από την περιοχή αυτή με τους πολλούς και μεγάλους βράχους προέρχονταν επίσης η πέτρα, σύμφωνα πάλι με τις μαρτυρίες μεγάλων σε ηλικία κατοίκων της περιοχής, που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των σημερινών κτιρίων της κατασκήνωσης – στα έργα αυτά είχε δουλέψει μεταξύ άλλων και ο αείμνηστος Κολυβιάτης (με καταγωγή από τα Κολυβάτα Λευκάδας) Στάθης Κολυβάς (Μπακοστάθης-Κολονέλος).
Επίσης, μέσα στο φερόμενο ως καταπατημένο ακίνητο, σώζονται ακόμη τέσσερις τουλάχιστον από τις έξι ελιές που υπήρχαν και δινόταν, μαζί με άλλα ελαιόδεντρα που είχε το κτήμα Πασά, με δημοπρασία σε ιδιώτες για τη συλλογή του ελαιοκάρπου, ενώ τα πεύκα έχουν φυτευτεί, σύμφωνα πάλι με πληροφορίες, από τον φύλακα του κτήματος Πασά.
Έργο του Έντουαρντ Λήαρ (Edward Lear) με τον αιωνόβιο πλάτανο στην τοποθεσία «στου Πασά»
Στο λοφίσκο αυτό βρισκόταν ακόμη μια μικρή σπηλιά, που την χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο από το ανεμοβρόχι οι δεκάδες πλύστρες που έκαναν τον καιρό εκείνο μπουγάδα στη βρύση. Κι όλα αυτά γινόταν στο παρελθόν στην εν λόγω έκταση χωρίς να υπάρξει ποτέ ουδεμία παρέμβαση ή αξίωση από ιδιώτη.
Ακόμη, υπάρχει παλιό συμβόλαιο όμορου ιδιοκτήτη που τα όρια του ακινήτου του συνορεύουν με κοινοτική αγρονομή, ενώ με την σημερινή διαμορφωθείσα κατάσταση η ιδιοκτησία του συνορεύει πλέον με τον φερόμενο ως ιδιοκτήτη-καταπατητή.
Φωτογραφία με τις κατασκηνώσεις Πασά
Εν κατακλείδι από την πλευρά της η δημοτική Αρχή είναι διατεθειμένη να προσφύγει δικαστικά για τη διεκδίκηση του ακινήτου, καταθέτοντας σε λίγες κιόλας μέρες αγωγή, ενώ απευθύνει έκκληση σε κάθε δημότη που έχει κάποια σχετικά χαρτιά στα χέρια του (παλιά συμβόλαια που να φαίνονται τα σύνορα όμορων ιδιοκτησιών κλπ.) να τα καταθέσει στον Δήμο Λευκάδας – αρμόδιος για την δημοτική περιουσία είναι ο εντεταλμένος σύμβουλος κ. Στάθης Βλάχος. Στην προσπάθεια αυτή είναι διατεθειμένος να συμβάλλει και ο Αντιπεριφερειάρχης Λευκάδας κ. Θεόδωρος Χαλικιάς, σύμφωνα με παρέμβασή του, κάνοντας «φύλλο και φτερό» τα αρχεία της πρώην Νομαρχίας και Γεωργικής Υπηρεσίας, που έχουν περιέλθει σήμερα στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.
Οι κατασκηνώσεις Πασά πριν λίγα χρόνια (2013)
Σε αυτή τη φάση και προτού συγκεντρωθούν όλα τα στοιχεία κρίθηκε ανώφελο και δεν εγκρίθηκε επίσης από τη νομική υπηρεσία του Δήμου η κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων, ή να σταλεί εξώδικο, που είναι απλά μια προειδοποίηση και δεν παράγει επί της ουσίας κανένα νομικό αποτέλεσμα, ενώ είναι εμφανείς οι δυσκολίες για τον Δήμο Λευκάδας με την διαμορφωθείσα πλέον κατάσταση, αφού ακόμη και για την τοπογραφική απεικόνιση του φερόμενου καταπατηθέντος ακινήτου οι μηχανικοί του Δήμου μόνο κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας μπορούν να μπουν εντός του ακινήτου για να το μετρήσουν, όπως είπε ο κ. Στ. Βλάχος. Όπως επίσης κατατέθηκε από τον κ. δήμαρχο ούτε το Κτηματολόγιο του 1938 είναι αυτό που «παράγει σώνει και καλά νομικό αποτέλεσμα».
Φωτογραφία του Γουλιέλμου Νταίρπφελντ (Wilhelm Dörpfeld) στις αρχές του 20ου αι.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι με την ευκαιρία αυτή ήρθαν για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια οι εκατοντάδες καταπατήσεις της δημοτικής περιουσίας σε διάφορα μέρη του νησιού μας όπου η γη έχει πάρει αξία -τεμάχια «φιλέτα» αποκαλούνται-, ενώ ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Θωμάς Καββαδάς έκανε λόγο στην παρέμβασή του για ένα ξεκάθαρο πλιάτσικο της δημοτικής περιουσίας, καταλογίζοντας διαχρονικά ευθύνες σε όλες τις δημοτικές Αρχές που δεν είχαν φροντίσει να καταγράψουν τη δημοτική περιουσία, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν σήμερα οι καταπατήσεις, τονίζοντας συνάμα πως είναι και υπόθεση της τοπικής κοινωνίας να διεκδικήσει το ζήτημα με κινηματικούς όρους, μέσα από τη σύσταση μιας Επιτροπής Αγώνα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορεί να γίνεται αυτό μπροστά στα μάτια τους και να περιμένουν δικαστικές αποφάσεις».
Να προσθέσουμε τέλος, γιατί αξίζει τον κόπο, αν και το έχουμε κάνει και άλλη φορά στο παρελθόν, την αναφορά του Γερμανού αρχαιολόγου Βίλχελμ Νταίρπφελντ στο Κτήμα Πασά, που το ταυτίζει στη θεωρία του για την Ομηρική Ιθάκη με το χτήμα του Λαέρτη:
«Εκεί υπάρχει εις υψόμετρον 50 μέτρων υπέρ την θάλασσαν, κάτωθεν μιας πλουσίας πηγής, εν αγρόκτημα με οπωροφόρα δέντρα, αμπελοφυτείαν και κήπους λαχανικών, το οποίον ανήκεν πρότερον εις Τούρκον Πασάν, τώρα δε εις την Μονήν Κόκκινη Εκκλησιά, η οποία το έχει εκμισθώσει εις έναν αγρότην. Όλα όσα ο Όμηρος αναφέρει εις το ω 205 και εξής ταιριάζουν κατ΄ άριστον τρόπον εις τον εν λόγω κτήμα, το οποίον διακρίνεται σήμερον από ένα πελώριον πλάτανον παρά την πηγήν».
οἱ δ᾿ ἐπεὶ ἐκ πόλιος κατέβαν, τάχα δ᾿ ἀγρὸν ἵκοντο
καλὸν Λαέρταο τετυγμένον, ὅν ῥά ποτ᾿ αὐτὸς
Λαέρτης κτεάτισσεν, ἐπεὶ μάλα πόλλ᾿ ἐμόγησεν.
ἔνθα οἱ οἶκος ἔην, περὶ δὲ κλίσιον θέε πάντη,
ἐν τῷ σιτέσκοντο καὶ ἵζανον ἠδὲ ἴαυον
Κι οι άλλοι, απ΄ το κάστρο σαν κατέβηκαν, στο χτήμα του Λαέρτη
το καλοδουλεμένο φτάσανε, που κάποτε ο Λαέρτης
ατος του το ΄χε με τον πλήθιο του τον ίδρωτα αποχτήσει.
Εκεί κι η κατοικία του, ολόγυρα ζωσμένη από καλύβες,
να ΄χουν να τρώνε και να κάθουνται και να κοιμούνται οι δούλοι
(Μετάφραση Ν. Καζαντζάκη – Ι. Κακριδή)
Ακούστε στο πιο πάνω ηχητικό αναλυτικά τη συζήτηση που έγινε στο δημοτικό συμβούλιο. Στο ηχητικό ακούγονται, για όσους δεν γνωρίζουν τις φωνές και δεν αναφέρονται τα ονόματα, κατά σειρά οι εξής: Κώστας Δρακονταειδής (Δήμαρχος Λευκάδας), Γιώργος Φίλιππας (Αντιδήμαρχος), Στάθης Βλάχος (Εντεταλμένος Σύμβουλος), Κώστας Σέρβος (Αντιδήμαρχος), Μαριάννα Καρφάκη (επικεφαλής παράταξης), Ευτύχιος Ζουριδάκης (μίλησε ως επικεφαλής παράταξης, απουσία του κ. Βασίλη Αραβανή), Θωμάς Καββαδάς (επικεφαλής της παράταξης Λαϊκή Συσπείρωση), Κώστας Γρηγόρης (επικεφαλής παράταξης), πολίτες κ.ά.
_____________________________________________________________
Σχετικά:
Στα γρανάζια της κρατικής μηχανής έχει βαλτώσει η παραχώρηση του Κτήματος Πασά (2017)
Τοπιογραφία της θέσης «Πασά», του αγροκτήματος του Λαέρτη σύμφωνα με τον Νταίρπφελντ (2016)
Κατασκηνώσεις Πασά: Η καταστροφή συνεχίζεται… (2013)



















































































Γιά τις καταπατήσεις δημοτικών εκτάσεων και και κτησμάτων στην ΤΚ Αγίου Νικήτα θα πει κανείς καμιά κουβέντα?
Πολυ κουβεντα απ τον δημαρχο,ωστε να μη γινει τιποτα. Ποσα χρηματα εχει ο προυπολογισμος για τα εξοδα που ανεφερε? 0 !!
Απο λογια…..
Η λειτουργική των εξουσιών στην επάλληλη δομή των βασίζεται στην μεταφορά από πάνω πρός τα κάτω των αποφάσεων για την κοινωνική διαχείρηση.
Η κρατική απόφαση ( νόμος υπουργικές αποφάσεις, κλπ) μεταφέρονται προς τα κάτω και μέσω των δομών εξουσίας ( περιφέρειες Δήμοι υπηρεσίες ) διακανονίζουν την καθημερινότητα των πολιτών.
Και εφ όσον η κρατική σρχή απεφάσισε ( το πώς είναι άλλο θέμα) να οργανώσει την κτηματογραφική αποτύπωση της χώρας στην βάση της ατοπογράφητα μετρήσιμης έκτασης και χωρίς κοινωνική κατάδειξη και των ιδιοκτησιών , τότε και η περιφέρεια και οι Δήμοι και οι Κτηματικές υπηρεσίες και όλοι οι εμπλεκόμενοι ακολούθησαν και υποστήριξαν την απόφαση.
Το αν θα προκύψουν προβλήματα αυτά στην ίδια την οργάνωση του κράτους και των περιφερειών και των Δήμων , λύνονται στα δικαστήρια. Τα περί διαμεσολάβησης των περιφερειών και Δήμων και υπηρεσιών μεταξύ πολιτών και κράτους είναι αέρα πατέρα λόγια. Και το κράτος και οι περιφέρειες και οι Δήμοι και οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες είναι το συνεντικό εργαλείο για την αναπαραγωγή και διατηρησιμότητα της εξουσίσς και των ωφελημάτων που προκύπτουν απ αυτή.
Κοινωνικά για τους πολίτες ωφελήματα αοό τις κρατικές αποφάσεις ( συτές που κτηματογραφούν την χώρα χωρίς τοπογράφηση μην περιμένουν οι πολίτες).Η κτηματογράφηση έγινε ώς μια πρόσθετη πηγή ωφελημάτων για τις εξουσιαστικές δομές. Οι πολίτες τα επόμενα χρόνια θα αντιμετωπίσουν πιέσεις και προβλήματα απ τις εξουσιαστικές δομές διότι αυτές θα θέλουν ολοένα να αποσπούν ιδιωτικότητες περιουσιών και να επικαθορίζουν χρήσεις περιουσιών μέ βάση το κτηματόγιο.
Δεν γνωρίζει κανένας τίποτα στην Ελλάδα , για το πώς άρχισε ο μεταπολεμικός χαρακτηρισμός και αποχαρακτηρισμός εδαφών και ποιοι και πώς το έκαναν με διοικητικές αποφάσεις. Τότε τα λαγκάδια και οι κορυφογραμμές και οι παραλίες πώς οικοπεδοποιήθηκαν και κτίσθηκαν.
Καλά είναι και για να μάθει η πλειονότητα των πολιτών να ανοίξουν κάθε λογής φάκελοι που έχουν τα δασαρχεία και οι πολεοδομίες χρόνια , μια που και η παρούσα κυβέρνηση επιθυμεί διαφάνεια χρόνων πίσω, και δεν τους άνοιξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις γιατί εξέθρεψαν το φαινόμενο ,
και να δειχτούν οι μεθοδολογίες και πι λειτουργισμοί των αποχαρακτηρισμών και των οικοπεδοποιήσεων εδαφών.
Το κτηματολόγιο ως τεχνική συγκρότηση ανατέθηκε από το κράτος σε ανάδοχους ιδιώτες και βάσει των νομοθετικών οδηγιών και προυποθέσεων που η κυβερνητική εκάστοτε εξουσία υπέβαλε. Και οι ιδιώτες ανάδοχοι με βασει αυτές τις αρχές κινήθηκαν, και δεν έχει λόγο κανείς να υποστηρίξει ότι οι ανάδοχοι κινήθηκαν κατά παράβαση αυτών των αρχών. Αυτό βέβαια και κάθε θέμα που κινείται στην μεταβατικότητα εφαρμογής της νομοθεσίας και τις πρακτικές διεκφάνσεις εφαρμογής, γίνεται κατανοητό και απ τα αποτελέσματα τελικά στην διάρκεια του χρόνου, αλλά μπορεί να ελεγχθεί αν το ίδιο το κράτος δεν βάζει εμπόδια στον έλεγχο , ή δεν αποδέχεται μεθοδεύσεις εμποδίων. Και αυτό είναι θέμα που πάλι μπορεί να ελεγχθεί.
Το θέμα είναι αν η κοινωνική δομή και ολότητα και οι συλλογικές διεκφάνσεις της – δήμοι, κοινότητες, δημοτικά διαμερίσματα, περιφέρειες, επιστημονικοί φορείς,ομάδες ανθρώπων που θέλουν σε μια ευρύτερη περιοχή να ταυτοποιήσουν τις ιδιοκτησίες τους …, γειτόνοι και συνορίτες που και αυτή θέλουν να ταυτοποιήσουν τα κτήματά των, το θέμα λοιπόν είναι οι όποιες μορφές κοινωνικής δομής θέλουν να αποδειχτεί ότι εφαρμόστηκε η μετρική και συνοριακή νομιμότητα. όχι η αφ υψηλού φωτογραφική σκαναρισμένη νομιμότητα σε κλίμακες 1:10000000 ή 1: 20000000 κλπ. Και εδώ μπαίνει το θέμα αποτύπωσης της πραγματικότητας- της κοινωνικής πραγματικότητας που υποστηρίζει την κοινωνική διαβίωση. Και αυτό είναι το συνταγματικό θέμα , ότι η διαφύλαξη του συντάγματος επαφίεται και στους πολίτες ομού, οι οποίοι οφείλουν να προστατεύουν την νομιμότητα. Και η προστασία της νομιμότητας εκάστοτε – όσο στρεβλή και αν είναι αυτή- γίνεται με βάση τον έλεγχο και την διαφάνεια, την οποία πρέπει να επιζητεί και το κράτος για τους διοικητικούς θεσμούς του και λειτουργούς του , που στην προκειμένη περίπτωση είναι και οι ανάδοχοι κτηματογραφήσεως.
Από τον έλεγχο και την διαφάνεια δεν έχει να χάσει ούτε έχασε ούτε θα χάσει ποτέ κανείς και ως συλλογικότητα και ως ατομικότητα.
Η ταπεινη γνωμη μου ειναι οτι ευθυνες εχουμε και οι πολιτες που ενω ξερουμε πολυ καλα τι γινετε κραταμε τα στοματα κλειστα .Βεβαια και οσοι παρεδροι και δημαρχοι που στις περιοχες τους εχει γινει κτηματολογιο [θεος να το κανει]και δεν εκαναν το αυτονοητο να δηλωσουν δηλαδη την κοινοτικη [δημοτικη]περιουσια δεν εχουν πιστευω μονο πολιτικες ευθυνες αλλα και ποινικες.παραβαση καθηκοντος με ενδεχομενο δολο.Ο κ.Δημαρχος ας κανει τα αυτονοητα εστω και τωρα για να μαθουμε και κανα ονομα καταπατητη.
Εφ όσον στην Ελληνική πραγματικότητα έχωμε την πρωτοτυπία σήμερα για εγκαίνια σταθμού μετρό χωρίς συρμούς, αυτοί οι συρμοί θα εμφανιστούν στο μέλλον!, δεν ειναι καλά η κυβέρνηση να εγκαινιάσει και τις κατά ΚΑΕΚ κατωχυρωθείσες κρατικές -Δημοσίες εκτάσεις στην Λευκάδα και αλλαχού με όρια και σύνορα που και αυτά θα οριοθετηθούν ανιστοιχα( όπως οι συρμοί του μετρό θα έλθουν ) στο μέλλον??.
Για να μην τεκμαίρεται μια διακριτική αντιμετώπιση στις κρατικές υποθέσεις??
Πικρή διαπίστωση ανθρώπου που τα χέρια του ήταν τσαπιά και έζησε απ τα χώματά του ως γεωργός χρόνια, και με νεανική ζωντάνια σε ηλικία φύτεψε αμπέλι και ελιές και έβαλε και μια συκιά και μια αχλαδιά , και όταν πήρε απόφαση εν ζωή να μεταβιβάσει το δημιουργημά του στους απογόνους του πήγε στο υποθηκοφυλακείο – κτηματολόγιο- εφορία- συμβολαιογράφο και του ζητήσανε τον ουρανό με τα άστρα σε χαρτιά.
Η εφορία ήταν να πάρει πρόστιμα για τα δύο τελευταία χρόνια που έπρεπε να το δηλώσει ορθά στο Ε9, το κτηματολόγιο -υποθηκοφυλακείο τότε του ζήτησε τοπογραφικό και ορισμό συνόρων, μέχρι τότε το κτηματολογικό λόμπυ λειτουργώντας ως υποθηκοφυλακείο (οπως θέλουν το παίζουν )είχε δεχτεί το συβολαιογραφικό κατ εκτίμηση εμβαδού χαρτί που προσδιόριζε την έκταση με βάση τα μεροκάματα σκαψίματος που του είχε αφήσει ο πεθερός του ως προικώο για το χωράφι και είχε μεταγραφεί , φορολογική δήλωση έκανε τα τελευταία χρόνια για μια αγροτική σύνταξη που έπαιρνε, αυτός και η αγρότισα συζυγός του,… και όλο το σύμπτωμα των εγγραμάτων του κράτους και με τα σχεδιαγ ράμματα στο computer σαν γνήσιος μεγάλος αδελφός που κάτι στοχεύει , του έλεγε τα τσαπιά χέρια του να τα κάνει απότομα μολύβια για να γράφει τα έντυπα Ε1, Ε2, Ε9, αιτήσεις, δίφυλλα εκκαθάρισης της εφορίας και ότι άλλο.
Στον συνοδεύοντα αυτόν γεωργό και χρόνια συνορίτη στο χωράφι φίλο ονόματι Σπύρο, του μέχρι και γεωργικά αδέλφια ( με γεωργικό διαβιωτικό ιστορικό βάθος …. είπε αδέλφια στην γεωργική ), αποσβωλομένος είπε : Σπύρο μέχρι και οι γεωπόνοι του Μεταξά το 1936 που ήμουν 14 χρονών παιδάκι και βγήκα στην γεωργική σκάβοντας κλούμια, μας κοιτάζανε στα χέρια και μας τα σφίγγανε με χαρά για να ζήσουμε.
Και τώρα μας λένε για χαρτιά.,
Το 1946 οι φίλοι αυτοί και στην γεωργική συνορίτες απείχαν απ τις εκλογές με τα χέρια τσαπιά ζήσανε.
Και τώρα με ένα πλαστικό περίβλημα και μέσα ένα γυαλί και καμμένο άμμο ( πυρίτιο τσίπ υπολογιστών ) νομίζουμε ότι θα φκιάξουν την κοινωνία και την παραγωγική Ελλάδα , κάτι αφελείς και ενεργούμενα τύποι και τύπισες που τους βάλανε οι κρατικοί Μπακάληδες να χρεώσουν τον κόσμο με βερεσέδια , και να τα εισπράξουν. ακόμα και σε είδος γής.
Ο ποσοτισμός ως προωθημένο στάδιο της πολιτικής αποσυσσωμάτωσης.
Καλά είναι και η κτηματογράφηση του πλουσιότερου και ποιο ανεπτυγμένου τμήματος της Νήσου, με κύριο πυρήνα την χώρα ( πόλη διοικητικό και οικονομικό κέντρο), να μην εκλαμβάνεται ως διαφοροποιήσιμο συμβάν από την οικονομικόκοινωνική στόχευση που επιδιώκεται στον πολιτικό κύκλο , και να ερευνάται η σχέση μεταξύ των ποσοτικών δεδομένων της κατασταλτικής διαδικασίας ως υποδομή που εκτρέφει και εμφανίζεται με διάφορες μορφές απροσδιοριστίας και χαλάρωσης της κοινωνικής συνθετότητας μέχρι κοινωνικής απορρύθμισης. Μάλιστα υποστηρίζεται εδώ ότι όσο ποιο ποσοτικοποιημένη είναι η κατασταλτική στόχευση τόσο ποιο κωδικοποιημένη θα είναι και θεσμική κοινωνική αναγκαία απορρύθμιση, η οποία θα παίρνει την μορφή διοικητικών πράξεων. Στόχος η ευθυγράμιση του στο κοινωνικό στοιχείο κανονιστικά, ( δηλαδή ένας συστημικός προσδιορισμός του καθημερινού κοινωνικού συμβεβηκότος για τους πολίτες που όμως θα λειτουργεί απαραίτητο συνειδώς για την διαμόρφωση σχέσης πολίτη και κρατικού ( ευρύτερα πολιτικού συστήματος ). Η κατασταλτική, κατά τον γράφοντα εδώ, έτσι διαδικασία ως πολιτική επιλογή και εφαρμογή θα κρύβει τό ιδεολογικό back round που την υποβαστάζει για την διαχείρηση του κοινωνικού και πολιτικού στοιχείου.
Η διαμεσολάβηση μεταξύ πολιτικού συστήματος και πολιτών δια της συνισταμένης της συμμετοχικότητας και του κράτους ( θεσμική έκφραση του πολιτικού συστήματος) και των πολιτών , (δηλαδή έναν αμφιμονοσήμαντο κοινωνικό προσδιορισμό κοινωνικής συναίνεσης), αλλά η διαμεσολάβηση αυτή θα συγκροτείται και θα τεκμαίρεται στο σημείο που οι πολίτες θα καλούνται να ικανοποιήσουν τις κρατικές διοικητικές αποφάσεις, χωρίς όμως την δυνατότητα επηρεασμού ( όπως προβλέπει η πολιτειακή συνταγματική επιταγή ως κοινοβουλευτισμός).
Εδώ ο Γερμανικός ποσοτικός ιστορικός εμπειρισμός , εμφανίζεται υπερβολικά χρήσιμος και ταυτόχρονα λειτουργεί ως ο μεγενθυτικός φακός για την αποκάλυψη του φαινομένου , της επιδιωκόμενης αποδυνάμωσης του παράγοντα συμμετοχικότητα ( συσσωμάτωση κατά τον κοινωνιολόγο Νίκο Μουζέλη ) για την συγκρότηση του πολιτικού και κοινωνικού γεγονότος διαχρονικά και δη κοινοβυλευτικά και συνειδότος ως αντίληψη των πολιτών.
Η επιδιωκόμενη ασυμετοχικότητα ( αποσυσσωμάτωση ως πιότερο δόκιμος όρος) εν προκειμένω στην συγκυρία της μακροχρόνιας χώρας εδώ και 8-10 χρόνια οικονομική κρίση – δεδηλωμένη οικονομική χρεωκοπία και επιτροπεία – , η επιδιωκόμενη λοιπόν αποσυσσωμάτωση παίρνει την μορφή προσδιορισμού και καθορισμού των ακριβών ποσοτήτων που πρέπει να ικανοποιούν οι διοικητικές κρατικές αποφάσεις,
χωρίς ταυτόχρονα αυτές οι αποφάσεις να εδράζονται και στην συμφωνία – μέσω συμμετοχής των πολιτών- αν αυτές μπορούν να ικανοποιούνται μέσα στο δεδομένο πλαίσιο της οικονομικής χρεωκοπίας και μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης.
Για τούτο και προσδιορίζεται μονομερώς, το ποσοστό των ταμειακών πλεονασμάτων που αποτιμούνται και απολύτως ποσοτικά κάθε χρονιά, για τούτο και προσδιορίζονται απολύτως ποσοτικά τα υπό διανομή κοινωνικά μερίσματα που θα διανεμηθούν, για τούτο υπολογίζεται το ποσό του στοχευμένου ενφια που πρέπει να εισπραχθεί κάθε χρόνο και ε για να ικανοποιηθεί ο ποσοτικός στόχος υπάρχουν οι παλινωδίες ανά έτος για τους συντελεστές ενφια, αντικειμενικών αξιών, και ημερομηνιών καταβολής, για τούτο προσδιορίζεται ποσοτικά ο αριθμός σε εκατομμύρια ( 4,5 εκατομμύρια πολιτών ) που χρωστάνε στην εφορία, για τούτο προσδιορίζεται ποσοτικά των ύψος των ιδιωτικών χρεών στην εφορία των πολιτών ( 110 δις πλέον τα πρόστιμα κοντά στο 50%) κλπ ποσοτικοί προσδιορισμοί, ώστε το περιεχόμενο κλπ ποσοτικοί προσδιορισμοί που τα τελευταία χρόνια επιδιώκεται κυβερνητικά να γίνουν κτήμα των πολιτών, για την διαχειρισιμότητα του κράτους.
Και εδώ υπάρχει το περίεργο φαινόμενο, αυτή η λαγνεία του εκπορευόμενου απ το κράτος ως ποσοτική ακριβής για την τήρηση αναγκαιότητα, να παίρνει την μορφή της μη αναγκαιότητας της τήρησης της ως μετρήσιμα μεγέθη του ποσοτικού προσδιορισμού των κτηματογραφούμενων περιοχών.
Η εξήγηση είναι απλή και συγκαλημένη εξόχως τεχνηέντως, μια και το σημαινόμενο του σημαίνοντος κτηματογράφησης δεν είναι η ποσοτική ακρίβεια του ίδιου του σημαίνοντος, αλλά η οικονομική χωρικότητα ως σημαινόμενο που υπονοεί και υποβάλλει η κτηματογράφηση.
Που και αυτός ο οικονομικός χώρος θα ποσοτικοποιηθεί μεθοδολογικά με βάση τα κριτήρια της πολιτικής αποσυσσωμάτωσης – δηλαδή των καθορισμό των μεγεθών μέσα σε αυτή την χωρικότητα με βάση τις κρατικές αποφάσεις (διοικητικές νόρμες της πολιτικής έκφρασης).
Η αριστερά έχει και εμφατικά κατά την ίδια μετρήσιμα ποσοτικά κριτήρια προσδιορισμού της και στην χρονική σειρά – δηλαδή προοδευτικά εξελικτικά- εκδοχή της.
Επίσημα στοιχεία ανακοινώσιμα την 30/12/2018 για το ενιαύσιο διάστημα 01/01/-30/12/2018:
Η φορολογητέα ύλη της οικονομίας ήταν 73,00 δις ευρώ
Οι φόροι που καταβλήθηκαν ήταν 49,00 δις ευρώ – δηλαδή το 67%.
Για κάθε αγαθό και υπηρεσία που κινείται στην οικονομία
το 67% της τιμής του είναι φόρος. Με το υπόλοιπο 33% πρέπει πρώτα να ζήσει ο πολίτης ανεξαρτήτως ηλικίας επαγγέλματος.
Η ποσοτική βάση της συγκεκριμένης αριστερής προοδευτικής πολιτικής είναι απολύτως προσδιορίσιμη και ιδεολογικοποιημένη. Η μεγάλη ιστορία – η κατηγορία της διαδικασίας χωρίς υποκείμενο- σωρεύει τις σειριακές αναφορές της για να βγάλει- και θα βγάλει- ασφαλή συμπεράσματα, κεκτημένα του πολιτισμού.
Λόγω της πολιτικής προοδευτικής επιλογής και μεθόδευσης για την βιολογική ωρίμανση του πληθυσμού για την επίλυση του ασφαλιστικόσυνταξιοδοτικού και του αναπτυξιακού ( με την εργασία μιας μέρας τον μήνα που στατιστικά καταγράφεται ως πλήρης εργαζόμενος)… όλα πάνε καλά.
Καλύτερα δεν γίνεται.
Η αναδοχή απ τον κάθε πολίτη του βαθμού αυτοκορο’ι’δίας του ή αυτοπαραμυθιασματός του, είναι πλέον η μικρή ιστορία, που σε αυτή ως κοινούν ο άνθρωπος αίτιο της μεγάλης ιστορίας, είναι το εμφατικό ευαγγελικά στοιχείο αυτού που ονομάστηκε προοδευτική αριστερά.
Και εις ποσοτικά ανώτερα.