ΚΟ Βερολίνου του ΚΚΕ: «Επιχειρούν να σβήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον»

Ανακοίνωση για την προσπάθεια απαγόρευσης της ετήσιας πορείας προς τιμήν των Λίμπκνεχτ – Λούξεμπουργκ

Σε ανακοίνωσή της για την προσπάθεια απαγόρευσης της ετήσιας πορείας προς τιμήν των Λίμπκνεχτ – Λούξεμπουργκ η ΚΟ Βερολίνου του ΚΚΕ τονίζει:

«Καταγγέλλουμε την επιχείρηση απαγόρευσης της καθιερωμένης πορείας μνήμης και τιμής για τους επαναστάτες κομμουνιστές ηγέτες και ιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας (KPD), Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζας Λούξεμπουργκ, που προωθεί τις μέρες αυτές ο Δήμος Λίχτενμπεργκ (διοίκηση Χριστιανοδημοκρατών) του Βερολίνου. Προσχηματικά χρησιμοποιείται η απόφαση της υπηρεσίας οδικής κυκλοφορίας του δήμου να μη χορηγήσει άδεια για τις εκδηλώσεις μνήμης «ΛΛ» (από τα αρχικά των Λίμπκνεχτ – Λούξεμπουργκ), που είναι προγραμματισμένες για την Κυριακή 11 Γενάρη 2026, δήθεν λόγω «ανυπολόγιστου κινδύνου» για τους επισκέπτες και τους διαδηλωτές, εξαιτίας των «εργασιών κατασκευής στον προαύλιο χώρο του κεντρικού νεκροταφείου που δεν έχουν ολοκληρωθεί εγκαίρως».

Οι εκδηλώσεις και η πορεία προσελκύουν κάθε χρόνο -εδώ και πάνω από έναν αιώνα, με εξαίρεση τα χρόνια του ναζισμού που απαγορευόταν- τη δεύτερη Κυριακή του Γενάρη, χιλιάδες ανθρώπους από τη Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρώπης. Η πορεία καταλήγει στο νεκροταφείο Φριντριχσφέλντε, όπου βρίσκονται οι τάφοι της Λούξεμπουργκ, του Λίμπκνεχτ, που δολοφονήθηκαν στις 15 Γενάρη 1919 στο Βερολίνο από την παραστρατιωτική οργάνωση των Freikorps, που στρατολόγησε και εξόπλισε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Φρίντριχ Έμπερτ για λογαριασμό της αστικής τάξης και για να καταπνίξει την επανάσταση των εργατών του Βερολίνου.

Στο συγκεκριμένο νεκροταφείο είναι θαμμένες και άλλες προσωπικότητες του γερμανικού κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, της Επανάστασης του Νοέμβρη του 1918, των Διεθνών Ταξιαρχιών, της πάλης ενάντια στον φασισμό, καθώς και πρωτοπόρων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και αναδείχθηκε ως σημαντικό τοπόσημο για την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στη Γερμανία, ιδιαίτερα κατά τα χρόνια της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, ενώ και σήμερα τιμάται ως τέτοιο από χιλιάδες εργαζόμενους όλο τον χρόνο. Επιχειρώντας την παρεμπόδιση των διαδηλωτών να φτάσουν εκεί, ουσιαστικά επιχειρείται το σβήσιμο της ιστορικής αυτής αλήθειας, του σύγχρονου μηνύματος του αγώνα των Γερμανών κομμουνιστών και κομμουνιστριών.

Η συγκεκριμένη επιχείρηση απαγόρευσης της πορείας αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα ποινικοποίησης της κομμουνιστικής ιδεολογίας (σύμβολα, πορείες, τραγούδια) που κλιμακώθηκε στο Βερολίνο, τη Γερμανία και ευρύτερα με αφορμή τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Έρχεται ως συνέχεια της απαγόρευσης των κομμουνιστικών συμβόλων στους εορτασμούς για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών στο Βερολίνο επειδή τάχα προκαλούν εντάσεις (προφανώς στους βιολογικούς και πολιτικούς απόγονους των ηττημένων ναζί), όπως και της απόφασης δικαστηρίου του Αμβούργου το καλοκαίρι, που χαρακτηρίζει τον Μαρξ και το έργο του ως «αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό».

Όλα αυτά, την ώρα που οι εργαζόμενοι στη Γερμανία στενάζουν από τις επιπτώσεις της παρατεταμένης ύφεσης στην καπιταλιστική οικονομία και τον πακτωλό χρημάτων που διοχετεύονται από την ομοσπονδιακή συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών/Σοσιαλδημοκρατών στην πολεμική οικονομία και προετοιμασία, με αποτέλεσμα τις τεράστιες περικοπές στην Υγεία, στην Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές. Αποδεικνύοντας ότι ο αντικομμουνισμός, η καταστολή, οι απαγορεύσεις, η παραχάραξη της ιστορίας πηγαίνουν χέρι – χέρι με την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Ματαιοπονούν!

«Επιχειρούν να σβήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον». Γιατί εάν ήταν όντως όσο ισχυροί θέλουν να εμφανίζονται όλοι οι υπερασπιστές του καπιταλιστικού συστήματος, εάν «ο κομμουνισμός ανήκει μόνο στα βιβλία της ιστορίας» και δεν είναι το μέλλον, όπως λένε, δεν θα κατέφευγαν σε τέτοιες απαγορεύσεις. Φοβούνται τη σύγκριση που κάνει ο λαός και ιδιαίτερα το τμήμα του που στο πλαίσιο της ΓΛΔ έζησε στον σοσιαλισμό, ανάμεσά του και οι κάτοικοι της περιοχής γύρω από το νεκροταφείο, με τη σημερινή κατάσταση που ζουν. Φοβούνται τη διάδοση των κομμουνιστικών ιδεών. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι είτε με μέτρα ποινικοποίησης είτε με «χωροταξικές αστειότητες» θα σβήσουν την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος και την προσφορά των ηγετών του.

Σχεδόν δύο μήνες πριν την πραγματοποίηση της πορείας, απαιτούμε την άμεση ολοκλήρωση όλων των έργων στο νεκροταφείο ή την τροποποίησή τους, ώστε να διεξαχθούν κανονικά, καταλήγοντας στο νεκροταφείο, οι εκδηλώσεις και η πορεία προς τιμήν των κομμουνιστών ηγετών.

Υπερασπιζόμαστε την ιστορική αλήθεια, την κληρονομιά της θυσίας τους, ανεβάζοντας την προσπάθειά μας να διαδώσουμε τις κομμουνιστικές ιδέες, αναδεικνύοντας τη βαρβαρότητα και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και την πραγματική λύση για τους λαούς, την πάλη για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Η μαζική συμμετοχή στην πορεία την Κυριακή 11 Γενάρη στα μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, η μεγάλη εκδήλωση που θα διοργανώσουμε την προηγούμενη μέρα, το Σάββατο 10 Γενάρη (σε ώρα και μέρος που θα ανακοινωθεί το επόμενο διάστημα) για τα διδάγματα από την ταξική πάλη στη Γερμανία της περιόδου 1918-1923 θα αποτελέσουν την καλύτερη απάντηση στην επιχείρηση απαγόρευσης.

Τα έργα έξω από το νεκροταφείο Φριντριχσφέλντε τα οποία επικαλείται προσχηματικά η Περιφέρεια Βερολίνου – Λίχτενμπεργκ

ΥΓ: Ξέρουμε, όπως ξέρουν και οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και οι εμπνευστές της απαγόρευσης ότι μερικά μερεμέτια λίγων τ.μ. (όπως φαίνεται στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε) ή «φαραωνικά έργα» που μπορεί να επικαλεστούν ότι πρέπει να γίνουν μέσα στους σχεδόν 2 μήνες μέχρι την πορεία, δεν είναι ο πραγματικός λόγος της απαγόρευσης. Αποτελούν φτηνά προσχήματα. Για αυτό και δεν έχει καμία αξία η αντιπαράθεση με την απαγόρευση να δοθεί σε αυτό το επίπεδο, όπως κάνουν σήμερα κατά κύριο λόγο οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού.

Το σβήσιμο και η παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας είναι ο στόχος, για αυτό και η απάντηση πρέπει να είναι η ιδεολογική – πολιτική αντεπίθεση, με όχημα τις κομμουνιστικές ιδέες, που και για την εργατική τάξη της Γερμανίας είναι επίκαιρες και αναγκαίες, η πραγματική της δύναμη για την απελευθέρωσή της από τα δεσμά της καπιταλιστικής σκλαβιάς, για την κοινωνία για την οποία πάλεψαν οι δολοφονημένοι ιδρυτές του ΚΚ Γερμανίας. Αυτή θα είναι και η μεγαλύτερη τιμή στη μνήμη τους».

(902.gr)