Αλυκές Λευκάδας, ένας ιστορικός τόπος μνήμης, στους δρόμους του αλατιού…

Της Ντίνας Βιτζηλαίου*

Ο Κώστας Μπαλάφας, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες φωτογράφους του 20ού αιώνα, επισκέφτηκε δύο φορές το νησί τις δεκαεςτίες του ΄50-΄60, συγκινημένος από τον αρχέγονο μόχθο των γυναικών στις αλυκές της Λευκάδας.

«Ήταν σαν τις Καρυάτιδες σε κόντρα φως. Με τους τεντζερέδες που ήταν γεμάτοι αλάτι, να πηγαινοέρχονται σε διαγώνιες γραμμές μέσα στο κάτασπρο από το αλάτι τοπίο των αλυκών. Πόσο επιδέξια κινούνταν, παρά το βάρος στο κεφάλι. Πόσο περήφανες και απέριττες ήταν οι κορμοστασιές τους. Νεαρά κορίτσια της Λευκάδας μαζί με γηραιότερες γυναίκες σε μια ατέρμονη σειρά, ανέβαιναν πάνω στους λόφους από αλάτι καθώς ανέμιζαν τα μπαλωμένα παραδοσιακά τους φορέματα. Αυτές τις γυναίκες δεν τις ξέχασα ποτέ στη ζωή μου. Λυπάμαι που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους». (ΠΗΓΗ)

Οι αλυκές Αλεξάνδρου στους Καρυώτες Λευκάδας, ξεκίνησαν την λειτουργία τους τον 17ο αιώνα και σταμάτησαν να παράγουν αλάτι το 1990. Τώρα είναι Προστατευόμενο Βιομηχανικό Μουσείο και τόπος του Δικτύου Natura 2000. (Ιστορικά στοιχεία για τις Αλυκές ΕΔΩ)