Το Νοσοκομείο… αιμορραγεί, όχι και η αλήθεια!

Με αφορμή τα σχόλια για το θέμα της Υγείας και του Νοσοκομείου

Γράφει η Ευαγγελία Κούρτη

Στην πρόσφατη κινητοποίηση για το Νοσοκομείο -ομολογουμένως μαζικότερη από τις προηγούμενες- συμμετείχαν 30 και πλέον φορείς, φυσικά ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου, Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, η Ένωση Γονέων, η Ιερά Μητρόπολη Λευκάδας και βέβαια το Εργατικό Κέντρο και νεολαίοι με σημαίες, πανό, συνθήματα κτλ.

Δεν είδα κανέναν, ωστόσο, να ενοχλείται και να δυσφορεί από την παρουσία του διπλανού του. Εξάλλου, στη μικρή μας πόλη -όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας- τα προβλήματα είναι κοινά και συγκεκριμένα (τα ξέρει ο κάθε Λευκαδίτης), αλλά η περίπτωση του Νοσοκομείου και της Υγείας γενικότερα είναι η πλέον σοβαρή, θίγει όλους τους πολίτες και απαιτεί -συμφωνώ- ενωτικό ξεσηκωμό.

Και επειδή ακριβώς η ενότητα στη δράση είναι το ζητούμενο, ηχηρό παράδειγμα αποτέλεσε η Ιερά Μητρόπολη Λευκάδας (που με το Γηροκομείο και τα συσσίτια ασκεί κοινωνική πολιτική, την ίδια ώρα που το ανάλγητο το κράτος αφαιμάζει ολόκληρες οικογένειες), η οποία με τους εκπροσώπους της ιερείς ήταν δίπλα στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, στα Σωματεία, στους ανθρώπους της βιοπάλης και στους φορείς. Ο καθένας φυσικά συμμετείχε με το δικό του ξεχωριστό «χρώμα», άλλωστε οι αντιθέσεις οφελούν και οδηγούν σε δημιουργική ζύμωση ιδεών, απόψεων, ιδεολογιών.

Ηγεσίες κομμάτων σε αυτό το συλλαλητήριο δεν εντόπισα, αν και θα έπρεπε να παρευρίσκονται λόγω και του μεγάλου μερίδιου ευθύνης που τους αναλογεί από τη θέση που έχουν, ούτε και αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Είδα όμως την ομοθυμία των παρευρισκομένων να διατρανώσουν την πεποίθησή τους για δημόσια δωρεάν Υγεία, είδα σκεπτόμενους πολίτες που συμφωνούσαν με το πλαίσιο διεκδίκησης του συλλαλητηρίου και το οποίο ήταν αυτό ακριβώς: να υπερασπιστεί το δικαίωμα ενός ταλαιπωρημένου πλέον λαού για το βασικότερο αγαθό του.

Από τη στιγμή όμως που ψάχνεις λύση για ένα όχι -οποιοδήποτε- πρόβλημα, ψάχνεις και τις αιτίες που το γέννησαν. Και επειδή, εδώ και κάποια χρόνια, τίποτε δεν αποφασίζεται σε ελληνικό έδαφος, οι έντεχνα μελετημένοι σχεδιασμοί των Βρυξελλών για αύξηση της κερδοφορίας τους από την κρίση του Νότου επιτάσσουν εξοστρακισμό και περικοπές σε βασικά δικαιώματα των πολιτών της χώρας μας. Αυτό το καταλαβαίνει ο κάθε πολίτης, επειδή το ζει, το βιώνει και όχι επειδή του το επιβάλλει το Ανώτατο Ον – Κόμμα.

Παρ’ όλα αυτά, δεν είδα όλον αυτόν τον καιρό κανέναν πνευματικό άνθρωπο ή διανοούμενο στον τόπο μας -αν εξαιρέσουμε τον Μίκη Θεοδωράκη, που με τα πύρινα λόγια του προσπαθεί να εμψυχώσει αλλά και να ξεσηκώσει, όπως έκανε παλιά με τα τραγούδια του- να υπερασπίζεται κάποια ομάδα πληττόμενου πληθυσμού ή κάποιο από τα κοινωνικά κεκτημένα, παρ’ όλο που η ελευθερία του λόγου είναι κατοχυρωμένη, η πρόσβαση στα ΜΜΕ υπάρχει και οι ακαδημαϊκές τους -όσων έχουν- καριέρες εξελίσσονται θαυμάσια.

Αντίθετα, είδα πολλές φορές -επειδή μένω δίπλα σε δύο σουπερμάρκετ μεγάλων αλυσίδων- τους αγουροξυπνημένους «σημαιοφόρους» χαράματα να υπερασπίζονται εργαζόμενους που είτε απολύθηκαν είτε δουλεύουν την Κυριακή-αργία, για ένα τριτοκοσμικό «ξεροκόμματο».

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να το κάνουν άκομψα, άτεχνα, ενίοτε και μηχανιστικά. Όμως το κάνουν. Δεν συμβιβάζονται με τη ρότα του ραγιαδισμού, της υποτέλειας, της δουλοπρέπειας και του μονόδρομου οικονομικών μοντέλων που εξανδραποδίζουν κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Σε μια φαντασιακά ιδεατή κοινωνία, όπου η πάλη των τάξεων σαφώς θα ήταν αχρείαστη, σίγουρα και τα «αντικαπιταλιστικά» και τα «περί ΕΕ» θα ήταν περιττά. Επίσης θα ήταν περιττές οι σημαίες, τα σύμβολα και τα συνθήματα, αλλά στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο τη δύναμη των καταπιεσμένων και -φευ!- ακόμα δεν μας τα απεμπόλησαν και αυτά…

Τέλος, η αποχή είναι δικαίωμα του καθενός, όπως δικαίωμα του καθενός είναι η έρευνα, η σκέψη για τις αιτίες που οδήγησαν αρκετές εκατοντάδες οικογένειες στη φτώχεια, στην ελλιπή μόρφωση των παιδιών μας και στη στέρηση της περίθαλψής μας.

Και επειδή ο Μεγάλος Αδελφός καραδοκεί, εμπρός ας σκεφτούμε προτού απολέσουμε κι αυτό το δικαίωμα…
__________________________
Σχετικά:
Πιο μαζικό το 2ο παλλευκαδίτικο συλλαλητήριο για το Νοσοκομείο