«Ενεργείτε σαν να βρίσκεστε σε κατεχόμενη πόλη…»

Από προσωπική αφήγηση, ενός απ τους συμμετέχοντες στην όλη διαδιακασία παγίδευσης με εκρηκτικά τον Δεκέμβρη-Χριστούγεννα του 1944 του Ξενοδοχείου Grand Bretania στην πλατεία Συντάγματος , τις ημέρες επίσκεψης του Τσώρτσιλ στην Αθηνα και με στόχο την ανατίναξη του Ξενοδοχείου στο οποίο είχε καταλύσει ο Τσώρτσιλ -και μαζί τον Τσώρτσιλ και την κουστωδία του, που ως κακούργοι πνίξανε την Ελλάδα στο αίμα-, από προσωπική αφήγηση λοιπόν συμμετέχοντα στην όλη προσπάθεια ης παγίδευσης,.. εκφράστηκε μια προβληματική για το ορθό ή όχι της αποτυχίας της ανατίναξης, σχετικά με τα όσα είχαν προηγηθεί από την 04/12/1944 αλλά και μετά ως πρακτική απ τους Εγγλέζους σε αυτό που ονομάστηκε :
» η μάχη της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 1944».
Τι ήθελε η γηγενής τότε πολιτική τάξη και στρατιωτική τάξη , η μετά την απελευθέρωση τον Οκτώβρη του 1944, μαζί με τον τότε ανεπαρκή και αναιμικό Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό ως αντιβασιλιάς, και συγχρωτίστηκαν με τους Εγγλέζους , απέναντι στο μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών που είχαν πάρει μέρος στην αντίσταση κατά την κατοχή.????
Εδώ έχωμε το τακτικό συμβάν – μόνιμη ιστορική νόρμα- όπου η σκληρή αντίδραση μιας χώρας προκειμένου να εξουδετερώσει οποιαδήποτε λα’ι΄κή διεκδίκηση , δεν διστάζει να καλέσει ακόμα και δυνάμεις καταστολής από το εξωτερικό – συμμάχους και εχθρούς- προκειμένου να καταστείλει τα την κοινωνική διεκδίκηση.
Και το 1944 τον Δεκέμβρη αυτό έγινε εμφανές.
Πρώτα οι σκληροί μετακατοχικοί κρατούντες , με δύναμη κρούσης τα τάγματα των Γερμανοτσολιάδων, δεν δίστασαν να φέρουν πρώτα τον Τσώρτσιλ -συμβολικά την κορυφή της αντιδραστικής εξουσίας- και κατόπιν τα εγγλέζικα στρατεύματα του Αλεξάντερ από την Ιταλία (10000 έγγλέζους στρατιώτες) για να καταστείλουν από τον Δεκέμβρη του 1944 την όποια κοινωνική διεκδίκηση εγκαινιαζόνταν με το άοπλο πανδημεί συλλαλητήριο της 4ης Δεκεμβρίου 1944.
Και το συλλαλητήριο της 4ης Δεκεμβρίου του 1944΄στην πλατεία Συντάγματος ήταν ειρηνικό και άοπλο από την πλευρά των πολιτών σύμφωνα με τα ίδια τα επίσημα Αγγλικά αρχεία και κινηματογραφικές λήψεις της εποχής, αλλά και σύμφωνα με μαρτυρίες πολιτών χωρίς μνησικακίες.
Το συλλαλητήριο χτυπήθηκε με όπλα και πολυβόλα της αστυνομίας και κατόπιν εντολής του Άγγλου αρχιστράτηγου των Ελληνικών δυνάμεων!!! της εποχής και διαταγή του τότε Δντή της αστυνομίας Αθηνών.
Τα ονόματα είναι γνωστά.
Στα μετέπειτα χρόνια χρησιμοποιήθηκε από την κρατούσα αντιδραστική κάστα στην χώρα και τους μεταπολεμικούς φαγάδες των κρατικών ταμείων, η άποψη οι πολίτες στο συλλαλητήριο ήταν ένοπλοι και έτσι αναγκάστηκε ο περιβόητος Δντής της Αστυνομιας να χτυπήσει ,με όπλα τους διαδηλωτές, γιατί έτσι κινδύνευε η κρατική τάξη.
Και μάλιστα ο ίδιος ο αντιδραστικός αυτός αστυνομικός δντής αφηγήθηκε τα περί ενόπλων διαδηλωτών σε δημοσιογράφο τα χρόνια του 1950( υπάρχει η μαρτυρία), για να δικαιολογήσει την σφαγή ουσιαστικά των άοπλων πολιτών – στο όνομα της αντίδρασης- στο συλλαλητήριο της 4ης Δεκεμβρίου. Ή παραχάραξη της Ιστορίας ακόμα και για τα μικρά καθημερινά συμβάντα, είναι μόνιμη επωδός της αντιδραστικής κάθε φορά κρατικής εξουσίας των φαγάδων , για να δικαιολογηθούν όσα τους βολεύουν, αρκεί να παραμείνουν στην κρατική εξουσιαστική τάξη.
Στις μέρες μας η παραπάνω εξουσιαστική κανονικότητα
– της συνεργασίας της ντόπιας κρατικής αντίδρασης με τους αυθέντες εκ της αλλοδαπής, σε βάρος των πολιτών, εκφράζεται με τις απειλές κατάσχεσης- την έξοντωτική φορολόγηση και τους επερχόμενους πλειστηριασμούς ακινήτων των πολιτών, υπερ ικανοποιήσεως των αλλοδαπών χρεωστών.
Και το περίεργο είναι ότι αυτοί οι αλλοδαποί έγιναν χρεώστες του κράτους, το οποίο κράτος διαχειριζόνταν χρόνια αυτή η σκληρή αντίδραση των κρατούντων κρατικών φαγάδων.!!!!
Πολλά συμβάντα από όσα εξελίχτηκαν στο συλλαλητήριο της 4/12/1944 στην Αθήνα, έμεναν για πολλά χρόνια σκόπιμα στα αζήτητα. Και για τα ίδια πολλά χρόνια η 4 Δεκέμβρη του 1944 ήταν μια εορτή όσων κυρίως ζούσαν ακόμη αντιδραστικών, που στην Περιοχή Μακρυγιάννη της Πρωτεύουσας συγκεντρωμένοι σήκωναν σημαίες και φωτογραφίες του Άγγλου Αρχιστρατήγου του 1944 ( Του Σκόμπυ) και πολλών άλλων καλών αντιδραστικών παιδιών της τότε εποχής. Υπάρχει προσωπική γνώση για τούτο.
Δεν μένει τώρα τελευταία στην χώρα μας, παρά σε κάθε υπουργείο που επισκέπτονται εκάστοτε τα πρόσωπα των ελεγκτών της τρό’ι’κας, να κρεμάσουν και φωτογραφίες αυτές των τρο’ι΄κανών ελεγκτών, που ήρθαν να μας σώσουν από την χρεωκοπία , την οποία δημιούργησαν οι Έλληνες πολίτες με τις σπατάλες των χρόνια.!!!!!!