Ο Ιατρικός Σύλλογος για τον θάνατο του γιατρού Ξενοφώντα Κουκουλιώτη

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών και κηδεύτηκε την Κυριακή 13 Δεκέμβρη 2015 ο γιατρός Ξενοφώντας Κουκουλιώτης. Το ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Λευκάδας εξέδωσε με την αναγγελία του θανάτου του το παρακάτω ψήφισμα:

«Το Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Λευκάδας συνήλθε εκτάκτως σήμερα Σάββατο 12-12-2015, μόλις έλαβε γνώση του αιφνιδίου θανάτου του συναδέλφου Ιατρού-Ακτινολόγου Ξενοφώντα Κουκουλιώτη και αποφάσισε:

1. Να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια εκ μέρους όλων των μελών του Ι.Σ.Λ. προς την οικογένεια του αποθανόντος.

2. Να παραστούν τα μέλη στην κηδεία του αποθανόντος συναδέλφου.

3. Το μέλος του Δ.Σ. Σταύρος Γρηγόρης να εκφωνήσει τον επικήδειο λόγο.

4. Αντί στεφάνου να κατατεθεί το ποσό των 200 € στην οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα εις μνήμην του αποθανόντος συναδέλφου».

Εκ μέρους του συλλόγου το νεκρό αποχαιρέτισε το μέλος του Δ.Σ. Σταύρος Γρηγόρης:

«Αγαπημένε μας Φώντα

Τούτες τις δύσκολες στιγμές του αποχαιρετισμού ενός φίλου και συναδέλφου, τα λόγια είναι δύσκολο να περιγράψουν τα συναισθήματά μας.

Ειδικά, όταν τον άχαρο αυτό ρόλο μετά από παράκληση του ΔΣ του ΙΣΛ και του Προέδρου του Αθ. Καραγιάννη που ευρίσκεται στο εξωτερικό, ανέλαβα εγώ, που με συνέδεε μαζί σου μία ειλικρινής φιλία για πάνω από 35 χρόνια, αλλά και κοινή δράση στα ιατρικά τεκταινόμενα της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της αγαπημένης σου Λευκάδας.

Γνωρίζω από τη μακροχρόνια φιλία μας όπως γνωρίζουν και οι συντοπίτες μας, ότι ήσουν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, πρόθυμος να προσφέρεις και να εξυπηρετήσεις.

Ήσουν πάντα χαμηλών τόνων, ευπροσήγορος, συγκαταβατικός, και σε όλες αυτές τις 10ετίες φιλίας μας, δεν διέκρινα ούτε μία στιγμή στο πρόσωπο σου το παραμικρό ίχνος εγωισμού και έπαρσης.

Πάντα γλυκομίλητος με όλους μας, συναδέλφους, ασθενείς, ανθρώπους της καθημερινότητας.

Σε θυμάμαι να κουβεντιάζεις με όλους μας με το χαμόγελο και τα αστεία σου.

Ξέρω ότι από το χαρακτήρα σου ότι δεν θα ήθελες ούτε αυτά τα απλά, ειλικρινή και ζεστά λόγια από ένα φίλο, να ακουστούν δημόσια στον τελευταίο αυτό χαιρετισμό. Δεν μπορώ όμως να μην το κάνω.

Δεν θα ξεχάσω ότι τα πρωινά όταν έβγαινες απαραίτητα θα πέρναγες από το στέκι μας να πούμε δύο κουβέντες για τοπικά και γενικότερα θέματα, μαζί με τη Βάσω, το Γιάννη, τον Ανδρέα και άλλους καλούς φίλους που μόλις μας έβλεπαν έρχονταν στη παρέα μεγαλώνοντας τον κύκλο των συζητητών. Ήταν ένα πρωινό ξεκίνημα για όλους μας. Όταν έλειπες η απουσία σου ήταν αισθητή και τα ερωτήματα από όλους «που είναι ο Φώντας» και «τι κάνει ο Φώντας».

Υπήρξες η συνέχεια της επιστημονικής και κοινωνικής παρουσίας στη Λευκάδα του αείμνηστου πατέρα σου, φαρμακοποιού Σπύρου Κουκουλιώτη.

Δυστυχώς τις μικρές αυτές ωραίες στιγμές της καθημερινότητας ήρθε να διακόψει ο ξαφνικός σου θάνατος γεμίζοντας όλους μας με θλίψη και ένα κενό.

Αφήνεις πίσω σου την αγαπημένη σου σύντροφο Γεωργία και τα εξαίρετα κορίτσια σου την Κούλα και τη Νίκη και τις οικογένειες τους στις οποίες εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να δίνει κουράγιο και υπομονή και η μνήμη σου να παραμείνει άσβεστος σε αυτούς αλλά και σε μας, φίλους, συναδέλφους και γνωστούς.

Εκ μέρους όλων των συναδέλφων σου, καλό ταξίδι φίλε Φώντα».