Η ιστορία ενός παλιού λεωφορείου…

Από τον Πειραιά στη Λευκάδα…

Τυχαία πέσαμε πάνω στην ανάρτηση. Γνωρίσαμε αμέσως τις φωτογραφίες (αυτό συμβαίνει, κατά παράδοξο τρόπο, με τις περισσότερες φωτογραφίες που έχουμε τραβήξει στο παρελθόν, ενώ ξεχνάμε ένα σωρό άλλα πιο σοβαρά πράγματα!). Ωπ! … είπαμε, το λεωφορείο του μπάρμπα Αλέκου! Στον κήπο του σπιτιού του το είχαμε φωτογραφήσει το 2012. Εν τω μεταξύ πάει καιρός που μας άφησε χρόνους ο μπάρμπα Αλέκος (Καρφάκης), ο κήπος έχει καλυφθεί τώρα με γκαζόν και τη θέση του παλιού σπιτιού και της αυλής καταλαμβάνουν νεόδμητες βιλίτσες.

Σχεδόν διαλυμένο αλλά χρήσιμο ως στατικό κομμάτι…

Είχαμε χάσει επίσης τις φωτογραφίες [Gallery not found] στην παλιά μας ανάρτηση με τίτλο «Ένα παρατημένο παλιό λεωφορείο …κάπου στη Λευκάδα», αφού εδώ και καιρό τώρα συνεχώς σβήνουμε παλιά αρχεία, λόγω του γεγονότος ότι έχουμε υπερβεί, όχι τον χώρο (Webspace) αλλά τον επιτρεπόμενο μέγιστο αριθμό των αρχείων και λεφτά για μια ακόμη επέκταση γιοκ. Οι γερμαναράδες είναι ανένδοτοι! Δεν γίνεται … σβήσε παλιά αρχεία! Ευτυχώς, οι φωτογραφίες διασώθηκαν αυτή τη φορά στο site busoldtimers.blogspot.gr (Παλιά Ελληνικά Λεωφορεία) από τον δημοσιογράφο κ. Χ.Κ. Λαζαρόπουλο, που τις χρησιμοποίησε στην εν λόγω σελίδα σε ανάρτησή του με τίτλο «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ – ΣΟΚ από τη Λευκάδα όπου αποσύρθηκε ένα ιστορικό λεωφορείο του Πειραιά».

Με κλασσική διάταξη εσωτερικά και με δίφυλλες πόρτες, από την αρχική φάση της «μεγάλης αντικατάστασης»

Ο κ. Λαζαρόπουλος είναι κι αυτός που περιγράφει την ιστορία του λεωφορείου Scania Vabis B71 57 με αμάξωμα Σπαρταλιάν, που φωτογραφήσαμε τότε στην αυλή του μπάρμπα Αλέκου και μετά από όλες τις παραπάνω αλλαγές δεν το ξαναείδαμε. Ρωτήσαμε για την τύχη του, αλλά κανείς δεν μπορούσε να μας δώσει πληροφορίες. Όμως, όπως γράφει ο κ. Λαζαρόπουλος, κάποιος, μάλλον συντοπίτης μας, ονόματι Ευάγγελος Σολδάτος «έχει αναλάβει το ρεπορτάζ για τη συνέχεια της έρευνας και ίσως τη διάσωσή του…». Ελπίζουμε να μπόρεσε να το διασώσει…

Ό,τι έχει απομείνει από το μπροστινό μέρος του λεωφορείου είναι τιμητικά η θέση του οδηγού και το τιμόνι.

Γράφει, μεταξύ άλλων, ο κ. Λαζαρόπουλος (οι λεζάντες των φωτογραφιών είναι δικές του):

«…Δεν θυμάμαι σε ποια τάξη του δημοτικού πήγαινα. Θυμάμαι όμως ότι μαζί με τον αδελφό μου είχαμε πάει να πάρουμε τη «Μεσημβρινή», την «Απογευματινή» και γάλα «Δέλτα» σε πλαστικό μπουκάλι από το ψιλικατζίδικο του κυρ Παντελή στην οδό Βελισσαρίου. Γυρνώντας μπήκαμε στο Scania και δεν φύγαμε παρά μόνο όταν άρχισε να μας αναζητεί η μητέρα μας στο δρόμο. Γλυτώσαμε τις ξυλιές και πήραμε ως λάφυρα κάτι δεκάρες που χρησιμοποιούνταν σαν ροδέλες στο τραπεζάκι του εισπράκτορα.

Γυρισμένη η θέση, λες και περιμένει στην αφετηρία της Εθν. Αντιστάσεως για δρομολόγιο προς τη Νεάπολη…

Ξαναγυρνώ στην ιστορία, η Κατίνα μού έδωσε εκτός από φωτογραφίες με το 5/61 και το αμαξοστάσιο του 5ου ΚΤΕΛ μια φωτογραφία με την παραλαβή τριών ολοκαίνουργιων Scania Vabis B71 57 με αμάξωμα Σπαρταλιάν. Εκεί απεικονίζεται ένα πανέμορφο λεωφορείο που εντοπίστηκε πρόσφατα στη Λευκάδα, σαν κουφάρι σε αργό ρέκβιεμ.

Κλασσικό διάκτινο τιμόνι Scania Vabis B71 με ταινία από του Βουλάλα στην Παλ. Κοκκινιά.

Στο κυνήγι του Σπαρταλιάν

Είναι το 5/22, ένα από τα εικονιζόμενα λεωφορεία κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης.

Δείτε πώς το εντόπισαν τα «Λευκαδίτικα Νέα» στο κτήμα του «Μπάρμπα Αλέκου», στο Περιγιάλι. Ήδη ο Ευάγγελος Σολδάτος έχει αναλάβει το ρεπορτάζ για τη συνέχεια της έρευνας και ίσως τη διάσωσή του…».

Το τελευταίο απομεινάρι του Σπαρταλιάν, ακόμα και με δεκάρες στις βίδες αντί για ροδέλες…