Απορίες (Για τις απαγορεύσεις των καρναβαλικών εκδηλώσεων)

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ(*)

Δεν θα διαφωνήσω με τους καθ΄ύλην ειδικούς επιστήμονες που θεωρούν τον κορονοϊό σοβαρή απειλή της δημόσιας υγείας που επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί με άκρως επείγοντα έκτακτα μέτρα, τα οποία όμως προς το παρόν είναι η απαγόρευση των Καρναβαλικών εκδηλώσεων και των Κούλουμων. Ούτε και θα υποστηρίξω πως η τεράστια οικονομική ζημιά που συνεπάγεται αυτή η απαγόρευση για τις περισσότερες πόλεις της χώρας μας και τις επιχειρήσεις τους, θα πρέπει να μπει πάνω από την δημόσια υγεία. Όμως αυτή η απρόσμενη, για να μην την πω σπασμωδική εξέλιξη, με έχει γεμίσει λογικές απορίες που δεν γίνεται να τις προσπεράσω άκριτα:

Υποθέτω λοιπόν, γιατί προς το παρόν κανείς δεν μας το έχει εξηγήσει, πως η απαγόρευση των Καρναβαλικών εκδηλώσεων έχει να κάνει με την αποφυγή συνωστισμού πολλών ατόμων σε μικρό χώρο, η οποία ευνοεί την εξάπλωση ιών και μικροβίων. Να το δεχθούμε, αν και σ΄ αυτή την περίπτωση, μάλλον θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός των εκδηλώσεων που γίνονται σε ανοιχτό χώρο, όπως είναι οι Καρναβαλικές παρελάσεις (που γίνονται με την συμμετοχή και τον έλεγχο των Δήμων), απ΄ αυτές που γίνονται σε κλειστούς χώρους, όπως είναι οι Αποκριάτικοι χοροί, τα πάρτι ιδιωτικών συλλόγων κ.λ.π. στα οποία όμως δεν έχουν καμιά δουλειά οι ΟΤΑ (στους οποίους απευθύνεται η ΚΥΑ) και οι οποίοι κατά κανόνα γίνονται σε κλειστούς χώρους. Τα Κούλουμα επίσης δεν εξαιρούνται της απαγόρευσης μολονότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία γίνονται στην ύπαιθρο… Σε κάθε περίπτωση τέτοιος διαχωρισμός δεν έγινε, το τοπίο παραμένει θολό και δεν ξεκαθαρίζεται τι απαγορεύεται και τι επιτρέπεται, αν επιτρέπεται κάτι από όλα αυτά.

Στην περίπτωση λοιπόν που απαγορεύονται όλα τα παραπάνω -που μάλλον απαγορεύονται- αυτό σημαίνει πως οι απαγορεύσεις λογικά θα πρέπει να επεκταθούν και σε όλες τις άλλες δραστηριότητες της ζωής που προκαλούν συνωστισμό και ευνοούν τον κίνδυνο μετάδοσης του κορονοϊού, όπως είναι τα μπαρ, τα καφέ, οι ταβέρνες, τα εστιατόρια, οι εκκλησίες (και προπαντός οι γάμοι και οι κηδείες όπου συνηθίζονται τα φιλιά κατά τις ευχές ή τα συλλυπητήρια), τα κάθε είδους και αθλήματος γήπεδα, τα σχολεία και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πάσης φύσεως και πάσης βαθμίδας, τα ταξίδια με κάθε Μ.Μ.Μ., οι κρουαζιέρες, η γενικότερη τουριστική κίνηση και δραστηριότητα και άλλα πολλά που μπορεί να φανταστεί και να προσθέσει κάθε λογικός άνθρωπος. Φαντάζεστε όμως ύστερα τις συνέπειες στην ζωή μας και κυρίως αν τότε θα αξίζει να την προστατεύουμε απ΄ τον κορονοϊό, έτσι που θα έχει καταντήσει;

Αφήστε που φαντάζει μάλλον απίθανο να ανασχεθεί μια επιδημία στην επέκτασή της με τέτοιου είδους απαγορεύσεις, όπως ουτοπία αποδείχνεται με «ελέγχους» να κλείσεις στον κάθε ιό την πόρτα σου και να τον αφήσεις έξω απ΄ τα σύνορά σου…

Αναρωτιόμαστε λοιπόν, μήπως αντί για Δον-Κιχωτικές αντιδράσεις που μάλλον σχεδιάζονται στο γόνατο, θα έπρεπε η κυβέρνηση να μεριμνήσει για πιο απλά και πιο ανθρώπινα πράγματα. Όπως για παράδειγμα να υπάρχουν μάσκες και αντισηπτικά στα Νοσοκομεία και να πάρει μέτρα ώστε να μην αισχροκερδούν κάποιοι πονηροί μαυραγορίτες που τα εμπορεύονται…

Λέμε τώρα…

(*) Ο ΝΙΚΟΣ ΓΑΖΗΣ είναι δημοτικός σύμβουλος Λευκάδας με την παράταξη «Δίαυλος»