Δαμάζοντας τα κύματα στη Νικιάνα Λευκάδας…

Πριν από λίγη ώρα στη Νικιάνα Λευκάδας.

Στην αρχή, όταν μπήκε στη θάλασσα, δυσκολεύτηκε λίγο μέχρι να μπορέσει να σταθεί πάνω στην σανίδα. Όταν όμως τα κατάφερε ξανοίχτηκε γρήγορα στη θάλασσα για να πέσει μέσα σε λίγη ώρα.

Τον χάσαμε για μια στιγμή από τα μάτια μας και ψιλοφοβηθήκαμε. Γρήγορα όμως φάνηκε ξανά το άλμπουρο και τον ίδιο να στέκεται όρθιο στη σανίδα … μέχρι να ξαναπέσει.

Βρε ασφάκα και πάλι ασφάκα…

Περιττό να πούμε ότι το windsurfing, η ιστιοσανίδα όπως λέγεται στα ελληνικά, έχει πολλούς λάτρες, ενώ το νησί μας, η Λευκάδα, φημίζεται ως παράδεισος για το άθλημα αυτό και το καλοκαίρι λειτουργούν ιδιαίτερα στη Βασιλική και στην παραλία του Αϊ Γιάννη πολλές σχολές εκμάθησης καθώς και εξειδικευμένα καταστήματα για το σπορ αυτό.

Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια η πατρότητα της ιστιοσανίδας αποδίδεται σε διάφορους εφευρέτες. Το 1968 ο σέρφερ Hoyle Schweitzer και ο αεροναυπηγός μηχανικός Jim Drake, ανέπτυξαν το σύστημα της ελεύθερης άρθρωσης που επιτρέπει στα ιστία να κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα πρώτα μοντέλα είχαν μήκος τριάμισι μέτρα και ζύγιζαν γύρω στα τριάντα κιλά. Σήμερα οι ιστιοσανίδες έχουν μήκος από δυόμισι έως τέσσερα μέτρα και βάρος από επτά έως είκοσι κιλά.

Η ιστιοσανίδα έγινε ολυμπιακό άθλημα το 1984, στο Λος Άντζελες και το 1985 επαγγελματικό άθλημα. Ο Robby Naish υπήρξε ο πρώτος πρωταθλητής κόσμου στο άθλημα της ιστιοσανίδας, στην ηλικία των δεκατριών ετών.