Ηγάπησεν την φωτογραφίαν του, όχι όμως και εκείνον
Πως διελύθη το όνειρον μιας Ελληνοπούλας
Από την ταινία «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη
Από την εφημερίδα «Σταρ» της Κάνσας Σίτυ παραλαμβάνομεν τα ακόλουθα εν περιλήψει.
Η δεσποινίς Μαρίνα Κ. κατάγεται εκ χωρίου τινός, πλησίον των Αθηνών. Οι γονείς της Μαρίνας ήσαν ευκατάστατοι, τελευταίως όμως έχασαν την περιουσίαν των και μαζύ με την περιουσίαν διελύθη και το όνειρον της Μαρίνας περί αποκαταστάσεώς της με σύζυγον καθώς πρέπει.
Έξαφνα όμως, μίαν ωραίαν πρωΐαν λαμβάνει μία επιστολήν από τινα φίλον της οικογενείας, ο οποίος συνίστα εις αυτήν ως τον καλλίτερον γαμβρόν κάποιον Έλληνα εκ Κάνσας Σίτυ, καλώς αποκατεστημένον έμπορον. Αι ελπίδες της Μαρίνας ανεπτερώθησαν, τα όνειρά της περί πλουσίου συζύγου, με μεγάλας εργασίας, με πολυτελή κατοικίαν, με αυτοκίνητα κλπ. θα εγίνοντο πραγματικότης. Χωρίς να χάση καιρόν, γράφει ένα γράμμα εις τον μελλόνυμφον και μετά τινας εβδομάδας λαμβάνει την απάντησιν και μαζύ με αυτήν και μίαν φωτογραφίαν ενός ωραιωτάτου νέου, καλοντυμένου, καλοκαμωμένου, με μαύρα μαλλιά, χτενισμένα αλά πομπαντούρ, με μικρό μαύρο μουστάκι και γυρισμένο ολίγον προς τα επάνω. Ήτο ακριβώς ο ονειρευτός σύζυγος της Μαρίνας. Η αλληλογραφία εξηκολούθησε διαρκούντος του πολέμου εις τον ίδιον τόνον, του μελλονύμφου περιγράφοντος με τα ωραιότερα χρώματα την μέλλουσαν ευτυχή συζυγικήν ζωήν.
Συγκίνησις και λιποθυμία
Ο πόλεμος έληξε. Και η Μαρίνα μίαν ωραίαν πρωΐαν παίρνει ένα τσεκ 300 δολλαρίων δια τα ναύλα της εις την Αμερικήν. Η χαρά της δεν είχεν όρια. Πεταχτή και χαρούμενη η Μαρίνα ηγόρασε το εισιτήριό της και κατόπιν συντόμων προετοιμασιών, μπαίνει μέσα στο βαπόρι και έρχεται εις την Νέαν Υόρκην, με τους ουρανοξύστας της, τους υπογείους, επιγείους και εναερίους σιδηροδρόμους, τα αυτοκίνητα, τους κοσμοβριθείς δρόμους κτλ. Χωρίς να χάση καιρόν παίρνει το τραίνο και μιά και δυό εις την πόλιν Κάνσας.
Προ δύο και πλέον εβδομάδων, μιά ωραία Ελληνοπούλα εκτύπησεν εις την θύραν της υπ΄ αριθ. 4845 Ανατολ. 7ης οδού της Κάνσας οικίας. Ήτο η διεύθυνσις του Πήτερ Χ., αδελφού του Λούη Χ., του μνηστήρος της Μαρίνας.
– Που είναι ο Λούης μου; ηρώτησεν αμέσως Ελληνικά. Είμαι η Μαρίνα, ήλθα από την Ελλάδα να πανδρευθώ τον Λούην.
Ο ανοίξας την θύραν ήτο ο αδελφός του Λούη. Διάφορα άλλα πρόσωπα συνεγκεντρώθησαν εις τον διάδρομον, αλλ΄ η Μαρίνα δεν κατώρθωνε ν΄ ανακαλύψη μεταξύ των τον ποθητόν γαμβρόν, του οποίου εκράτει φωτογραφίαν.
Οι εντός της οικίας την προσεκάλεσαν να εισέλθη. Καθώς δε διήρχετο την θύραν ενός δωματίου, ένας άνθρωπος ώρμησεν έξαλλος προς αυτήν με ανοικτάς αγκάλας, φωνάζων: «Ά! Μαρίνα μου! αγάπη μου, φως της καρδιάς μου!».
Η Μαρίνα υπεχώρησε, προτάξασα τας χείρας, όπως εμποδίση αυτόν να προχωρήση.
– Ω! μα δεν είσαι εσύ ο Λούης μου. Ποτέ, ποτέ!
Και η Μαρίνα ελιποθύμησε. Όταν συνήλθεν επανέλαβε την άρνησίν της. Ποτέ, ποτέ! Θα επροτίμα ν΄ αυτοκτονήση. Το όνειρό της διελύθη. Τετέλεσται! Η Αμερική δεν ήτο τίποτε. Να πανδρευθή μ΄ αυτόνε; Ποτέ.
– Να πανδρευθώ μ΄ αυτόν; Μα αυτός είναι γέρος, αυτός είναι πατέρας μου! ανεφώνησεν ένδακρυς η Μαρίνα. Το μουστάκι του άρχισε ν΄ ασπρίζη και δεν βλέπετε τις άκρες του που κρέμουνται κάτω; Δεν βλέπετε τη φαλάκρα του, που λάμπει ανάμεσα από τα αραιά μαλλιά του; Και τι μούτρα! Ω, ποτέ, ποτέ! Είναι γέρος και ισχνός. Θα πεθάνω προτού να πανδρευθώ.
Μία μεταβολή εντός εικοσαετίας
Ο Λούης Χ. είναι 56 ετών, ως εδήλωσεν εις την αστυνομίαν, όπου έφθασε το ζήτημα. Η φωτογραφία που έστειλε της Μαρίνας ήτο παρμένη προ 20 ετών. Διάφοροι Έλληνες προσεπάθησαν να πείσουν την Μαρίνα να πανδρευθή με τον Λούην παρά την ηλικίαν της. Την επήγαν εις το κατάστημά του, εις την 18ην οδόν, και της έδειξαν τας προθήκας, γεμάτας από γλυκίσματα. Αλλ΄ η Μαρίνα το δικό της. Ποτέ, ποτέ!
Η αστυνομία ειδοποιήθη περί των συμβαινόντων, συνεπεία διαφωνίας μεταξύ των Ελλήνων περί του αν έπρεπεν η Μαρίνα να υπανδρευθή με τον Λούην ή όχι. Οι νέοι εγνωμοδότησαν, ότι δεν έπρεπε. Και το ζήτημα ανεφέρθη εις την αστυνομίαν. Το Γραφείον της Προστασίας των Κοριτσιών παρέλαβε την Μαρίναν και την εβεβαίωσεν, ότι κανείς δεν ημπορούσε να την πανδρέψη δια της βίας.
Εν τω μεταξύ, αι αρχαί μελετούν την παράδοξον υπόθεσιν δια να εύρουν εάν υπάρχη νομική βάσις -και ποία- καταδιώξεως του Λούη Χ.
(Αναδημοσίευση από την ομογενειακή εφημερίδα «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ», φύλλο της Τετάρτης 14 Ιουλίου 1920).
