Κορμοστασιά σαν λαμπάδα… (Η Θοδώρα Κολυβά – Μανωλίτση με την νυφιάτικη φορεσιά) [ανανεωμένο]

Η Θοδώρα Κολυβά (Μπερδεμπέ), το γένος Δημ. Μανωλίτση, με τη νυφιάτικη φορεσιά

Τη θυμάμαι από τότε που είχε έρθει νύφη στο χωριό μας στις αρχές προς στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μέχρι τα βαθιά της γεράματα. Έχω, λόγω συγγένειας με τον γαμπρό, σαν όνειρο στη μνήμη και κάποιες από τις προετοιμασίες του γάμου της με τον Κολυβιάτη (από τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου) Κώστα Κολυβά (Μπερδεμπέ) στο σπίτι της στον Αλέξανδρο (Μαυρογιαννάτα).

Όπως θυμάμαι επίσης τη σύλληψη του άντρα της στο τέλος Απρίλη του 1967 από τη χούντα, την αγωνία της και τον καημό της να του πάει κάνα δυο αλλαξιές ρούχα στον υποσταθμό της Χωροφυλακής στον Αλέξανδρο όπου είχε αρχικά μεταφερθεί μετά τη σύλληψή του στους Σκάρους που έβοσκε τα γιδοπρόβατα. Ήξερε ότι η σύλληψη δεν θα ήταν πρόσκαιρη. Ήταν «ψιλιασμένη» καθώς είχε ακολουθήσει κι αυτή το δρόμο του, που τον κράτησε μέχρι τα τελευταία της. Τον είχε επισκεφτεί και κάνα δυο φορές στην εξορία στο Λακκί Λέρου. «Έφυγε» από τη ζωή τη χρονιά που μας πέρασε.

Πορεία Ειρήνης το 1965 στη Λευκάδα. Δεύτερος από αριστερά ο Κώστας Κολυβάς (Μπερδεμπές) και δίπλα η γυναίκα του Θοδώρα

Κορμοστασιά σαν λαμπάδα μέχρι τα ύστερά της. Περήφανη και αρχοντογυναίκα. Πάντα αυτή φέρνουμε στο νου όταν τυχαίνει να θυμόμαστε τις «Καρυάτιδες» της Λευκάδας, όπως είχε χαρακτηρίσει τις γυναίκες που δούλευαν στις Αλυκές ο φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας. Και ήταν πραγματική Καρυάτιδα, τόσο στην κορμοστασιά όσο και στην ομορφιά. Θα μπορούσε να είχε αποτελέσει πρότυπο…

Ανανέωση:
Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά την φωτογραφία διακρίνουμε ότι ο γάμος δεν είχε γίνει σε κάποια από τις εκκλησίες των ορεινών οικισμών του Αλεξάνδρου. Όπως διαπιστώσαμε σήμερα ο ανάγλυφος διάκοσμος στην είσοδο του ναού είναι ίδιος με αυτόν στην εκκλησία του Αγίου Μηνά στην πόλη της Λευκάδας. Πολύ πιθανό να είχε γίνει σε αυτή την εκκλησία και αγνοούμε προς το παρόν τους λόγους.