Το Πνευματικό Κέντρο για τα εγκαίνια της αναδρομικής έκθεσης ζωγραφικής του Θανάση Σίδερη
Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκαδίων εγκαινίασε την αναδρομική έκθεση ζωγραφικής του Θανάση Σίδερη στην Δημοτική Πινακοθήκη, την Παρασκευή 1 Ιουλίου 2022.
Ο αξιόλογος Λευκαδίτης ζωγράφος εκθέτει χαρακτηριστικά έργα του από όλη την πορεία της εικαστικής του δουλειάς (λάδια, ακρυλικά, ακουαρέλες, κ.λ.π.) κλείνοντας έτσι έναν κύκλο της ζωής του.
Τα εγκαίνια τίμησαν με την παρουσία τους ο Βουλευτής Λευκάδας Θανάσης Καββαδάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Λευκάδας Ανδρέας Κτενάς, ο Δήμαρχος Λευκάδας Χαράλαμπος Καλός, Δημοτικοί Σύμβουλοι, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου και πλήθος κόσμου.
Η Λευκάδα του Θανάση Σίδερη ζωντάνεψε μέσα από τα έργα αλλά και υπό τους ήχους της αγαπημένης σε όλους Αγιομαυρίτικης Παρέας, της οποίας υπήρξε ιδρυτής.
Η διοργάνωση της έκθεσης συμπίπτει με το άνοιγμα της Πινακοθήκης σε προγραμματισμένες περιοδικές εκθέσεις για όλη τη θερινή περίοδο.
Ώρες επισκέψεων: Καθημερινά 9.00-14.00 και 19.00-22.00
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΘΑΝΑΣΗ ΣΙΔΕΡΗ
Ο Θανάσης Σίδερης γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1939.
Είναι γόνος της οικογένειας ζωγράφων Σίδερη, η οποία έχει τις ρίζες της στους ζωγράφους – αγιογράφους Νικόλαο Δοξαρά, Παναγιώτη Δοξαρά (1721), Σπύρο Γαζή και φθάνει στον παππού του Βασίλη Σίδερη. Μαθήτευσε κάνοντας ελεύθερες σπουδές κοντά στους Λεωνίδα και Βασίλη Σίδερη. Σημαντική θεωρεί την γνωριμία του το 1975 με τον ζωγράφο Θεόδωρο Στάμο. Υπήρξε μέλος της “ομάδας ζωγράφων Θ. Στάμου”. Παράλληλα με την ζωγραφική έχει ασχοληθεί με την αγιογραφία, την συντήρηση έργων τέχνης, την σκηνογραφία και την διακόσμηση ναών. Επίσης, ασχολείται ερασιτεχνικά με την μουσική. Αρθρογραφεί και στον τοπικό τύπο.
Αξιόλογη είναι η προσπάθειά του για την διάσωση και διατήρηση της αρχιτεκτονικής ταυτότητας της Λευκάδας.
Το 1984 πρωτοστάτησε και δημιούργησε μαζί με άλλους μουσικούς την γνωστή “Αγιομαυρίτικη Παρέα”, προβάλλοντας έτσι την επτανησιακή καντάδα με σκοπό την διάσωση και την συνέχισή αυτής.
Το 1988, με δική του πρωτοβουλία, δημιουργήθηκε ο “Σύλλογος Καρναβαλιστών”, οργανώνοντας καρναβαλικές εκδηλώσεις, ο οποίος λειτούργησε με επιτυχία επί 2 χρόνια. Αργότερα το Συμβούλιο του Συλλόγου παρέδωσε την σκυτάλη στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας.
Το 1989, ως σύμβουλος τότε του Μουσικοφιλολογικού Όμιλου «ΟΡΦΕΑΣ 1937», πρότεινε να πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Λευκάδα Έκθεση Επτανησίων ζωγράφων, στα πλαίσια του εορτασμού της Επετείου της Ένωσης της Ελλάδας με τα Επτάνησα. Από τότε έχει καθιερωθεί ως θεσμός.
Εκθέτει έργα του από το 1956.
Έχει συμμετάσχει σε 11 ατομικές και 28 ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ αυτών:
1η Διαβαλκανική Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης Μινιατούρας στην Θεσσαλονίκη (2002), στο Διεθνές Κέντρο Εικαστικών Τεχνών “Αέναον” στην Αθήνα (1993), στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Νικσίκ Σερβίας-Διεθνής Μπιενάλε Μινιατούρας (Γκαλερί Νικολάι, 2005), στην Πύλη Αμμοχώστου στην Κύπρο (2006) και στο Μουσείο της Πόλεως της Μόσχας (2007).
Το 2004 συμμετείχε στην έκθεση “Απόψεις της Αθήνας από σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους” στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στα πλαίσια της Ολυμπιάδας. Έργα του βρίσκονται στην Πινακοθήκη “Χρήστου & Σοφίας Μοσχανδρέου” στο Μεσολόγγι, στα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στο “Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών”, στην Πινακοθήκη Παραλίμνης Κύπρου, στην Δημοτική Λευκαδιακή Πινακοθήκη, σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Το 2000 έλαβε τιμητική διάκριση από την Ένωση Λογοτεχνών Ελλάδας. Είναι μέλος του ΕΕΤΕ (Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας).
Xαρακτηριστική είναι η κριτική του Θεοδώρου Στάμου, για τον Θαν. Σίδερη, στην οποία αναφέρεται επί λέξει: “Είναι 15 χρόνια τώρα αφότου γνώρισα τον Θανάση Σίδερη στην Λευκάδα. Η πολύπλευρη ενασχόλησή του με την τέχνη (ζωγραφίζει, σχεδιάζει αρχιτεκτονικά σχέδια σπιτιών, ζωγραφίζει εκκλησιαστικές εικόνες, συντηρεί έργα, κάνει διακοσμήσεις, ασχολείται με την μουσική) μ΄ έκαναν να καταλάβω ότι είναι ένας άνθρωπος, που θα μπορούσε να ονομαστεί “άνθρωπος της Αναγέννησης”. Η ποιότητα των έργων του έγκειται στον πρωτότυπα ημιαφηρημένο τρόπο έκφρασης των τοπίων του, με μια χαρακτηριστική σταθερότητα και σιγουριά. Παράξενο να συναντά κανείς τόσο όμορφα έργα στην Λευκάδα, όπου η επανάσταση στην Τέχνη έφθασε αργά” .
