«Νίκη», ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη
ΝΙΚΗ
Στο λυκαυγές απωθημένων νιώσεων
γενήθη εκείνη η ξεχασμένη διαδικασία αρπαγής της απόφασης.
Μην την έχεις για εύκολη δουλειά…
Πολλές δεκαετίες μέτρησε η αναβολή της.
Αρκετά με τον απατεώνα χρόνο που τόσο καθησυχαστικά διαβεβαίωνε την νιότη για το αργό του διάβα….
Πού να ‘ξέρε ο μωρός, προπόνηση σκληρή πως έκανε η θέληση για να του παραβγεί.
Μπροστάρισσα, μαχητική σε πάθος ίδιου εφήβου
τον αψηφά και προχωρά
πλούσιο το πορτφόλιο
όνειρα, πίστη, ηθικό, μαζί και φαντασία
ανάγκη λες για την ζωή,
καρδιά και νους σ’ ισορροπία.
Χρόνε πολλά μου έμαθες,
γεμάτη εμπειρία σε προσπερνώ και χαίρομαι
κάθε αλλαγή ως νέα ευκαιρία!
Κωνστ. Κούρτη
Νίκαια 25/9/24