Η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδος εγκαινιάζει τη νέα στήλη της εφημερίδας με ένα αφιέρωμα στα μέλη της

«Εν έτη 1850 στο τόσο μικρό και τόσο ωραίο νησί, ζούσαν αρκετοί πνευματικοί Λευκαδίτες «μουσοτραφείς» και «ευπαίδευτοι» (μεγαλύτερης ή μικρότερης πνευματικής αξίας) που προσπαθούσαν (κυρίως οι νέοι) να εκπολιτίσουν αυτό τον τόπο, νοιώθοντας σαν επιταγή την πνευματική εξύψωση του λαού της πατρίδας τους», γράφει στον πρόλογό του ο Αντώνης Φίλιππας, στην δίτομη Ιστορία της Φιλαρμονικής που κατέγραψε το 1985 έπειτα από πολυετή έρευνα και η οποία αφορά στα 174 χρόνια της αδιάληπτης καλλιτεχνικής πορείας της.

Και συνεχίζει ο Αντωνάκης ο Φίλιππας (έτσι τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά όλα τα μέλη της Φιλαρμονικής μας).. «…Μία ομάδα αποτελούμενη από οχτώ καλλιεργημένους Λευκαδίτες που τους έκαιγε η φλόγα της Θείας Τέχνης, πήρανε την απόφαση που τους υπαγόρευε η φιλοδοξία τους για την πρόοδο και τη μουσική εξέλιξη του τόπου, ότι για την ανάπτυξη του μουσικού αισθήματος των κατοίκων, επιβαλλότανε να ιδρυθεί μία Μουσική Σχολή. Γιατί η Μουσική είναι στενά δεμένη με το λαό και έχει τις ρίζες της μέσα στην ψυχή του, αλλά, για να ανθίσει και να καρπίσει, χρειάζεται καλλιέργεια, διδασκαλία και ώθηση. Γι’ αυτό και αποφάσισαν την ίδρυση της Φιλαρμονικής Σχολής…». Και κλείνει τον πρόλογο του με τα εξής λόγια: « .. Όπως θα δούμε στην καταγραφή της Ιστορίας της, απεδείχθη περίτρανα ότι έρεισμα για την δημιουργία της Φιλαρμονικής ήταν η αληθινή, η γνήσια αγάπη για τη μουσική των φιλοπρόοδων και φιλόμουσων Λευκαδίων…». (Φίλιππας 1985)

Ας αναλογιστούμε αλήθεια, τόσα χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, πόσες χιλιάδες μέλη είναι αυτά που έδωσαν την ψυχή τους, το χρόνος τους, την αναπνοή τους αλλά και την ενίσχυσαν και την ενισχύουν οικονομικά για να μπορεί να υπάρχει σήμερα και να στολίζει το νησί μας;

Μουσικοί ερασιτέχνες και επαγγελματίες που καταθέτουν καθημερινά αφιλοκερδώς όλο τους το είναι για να ηχήσουν όλα αυτά τα πνευστά και κρουστά όργανα, για να δονηθούν ο χαλκός, το ξύλο και το δέρμα και να ξυπνήσουν το συναίσθημα στους Λευκαδίτες και τους χιλιάδες επισκέπτες του νησιού μας. Χαρά μεγάλη όταν περνάει η Φιλαρμονική, σεβασμός και θαυμασμός για τις λαμπερές στολές της, τις όμορφες και περίτεχνες μελωδίες της, την ομοιομορφία των μελών της. Γιατί μέσα σε αυτή τη στολή το προσωπικό εγώ σταματά και είμαστε όλοι υπηρέτες της τέχνης, με αγάπη ο ένας για τον άλλο. Γιατί χωρίς τον άλλον δεν υπάρχει μουσική και η μουσική είναι αγάπη!

Πόσοι Λευκαδίτες τιμήθηκαν με την εκλογή τους στο συμβούλιο της Φιλαρμονικής και ανέλαβαν τον τόσο δύσκολο ρόλο του να κρατήσουν ζωντανό το σωματείο αυτό, που ουδεμία σχέση έχει με τον Δήμο ή την Περιφέρεια. Αλήθεια, δεν είναι αυτό η μεγαλύτερη απόδειξη για την σύμπνοια του λαού της Λευκάδας ότι ένα σωματείο εδώ και 174 χρόνια παραμένει ενεργό, αριθμώντας πάνω από 50 εκδηλώσεις το χρόνο, χάρη στην αγάπη του κάθε Λευκαδίτη, γιατί εάν αυτός δεν συνδράμει τότε δεν θα μπορεί να συντηρηθεί το κτίριο της, να πληρωθούν τα έξοδα του, να αγοραστούν στολές, όργανα κ.α Και τι είναι αυτό που κάνει ένα συμβούλιο επιτυχημένο; Μα η αγάπη και μόνο η αγάπη, γιατί είναι τόσο δύσκολο το έργο αυτό, ο συντονισμός όλων αυτών των μελών, η επίλυση των καθημερινών προβλημάτων που προκύπτουν, η φροντίδα όλων των παιδιών που αποτελούν το σώμα της μπάντας, η υπηρεσία και η παρουσία της στα Ήθη και Έθιμα του τόπου μας και κυρίως στις μέρες μας η επίλυση όλων των οικονομικών θεμάτων της και η συντήρηση της σε όλα τα επίπεδα.

Η Φιλαρμονική από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα συντηρείται με μηνιαίες συνδρομές, δωρεές, ευεργεσίες και από οικονομικές ενισχύσεις ιδιωτών. Είναι λυπηρό διότι οι Δημοτική Αρχή και η Περιφέρεια θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι αρωγοί της, καθώς είναι το σωματείο το οποίο όχι μόνο συμμετέχει αλλά και σηματοδοτεί τις περισσότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις της κοινωνίας της Λευκάδας. Φανταστείτε τον επιτάφιο χωρίς την Φιλαρμονική, τις λιτανείες, τις παρελάσεις, την Πρωτοχρονιά με το έθιμο της, την πόλη μας χωρίς συναυλίες έργων της κλασικής μουσικής 500 και πλέον χρόνων, τα παιδιά μας χωρίς να μαθαίνουν μουσική. Διότι χωρίς την Φιλαρμονική να παιανίζει με τα όμορφα πνευστά της τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο στην πόλη της Λευκάδας.

Είναι μεγάλη η ευγνωμοσύνη που νιώθουμε για όλα τα μέλη του μουσικού αυτού συνόλου, ενός εκ των παλαιοτέρων σε όλη την Ελλάδα, είτε είναι μουσικοί, μέλη του συμβουλίου, συνδρομητές, φίλοι της Φιλαρμονικής μας. Έχουμε ανάγκη από την οικονομική συνδρομή των Λευκαδίων, από την συμμετοχή τους στη δράση τους, είτε προσωπικά είτε μέσω των παιδιών τους. Έχουμε ανάγκη από την συνδρομή του Δήμου, της Περιφέρειας, της Εκκλησίας αλλά και όλων των Λευκαδίων. Γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε, γιατί μόνοι μας δεν θέλουμε να είμαστε. Θέλουμε να είμαστε όλοι μαζί επάνω σε αυτό το όμορφο όχημα της μουσικής που μας ταξιδεύει και μας συνδέει με την ιστορία μας, τους προγόνους μας και την ψυχή μας.

Χ. Γ.