1888: Οι επίτροποι της εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων αναθέτουν στον αγιογράφο Βασίλη Σίδερη να ζωγραφίσει σε δύο εικόνες την παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου
Ο ναός των Αγίων Αναργύρων στην πόλη της Λευκάδας
Το έτος 1888 οι επίτροποι της εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων στην πόλη της Λευκάδας θα αναθέσουν στον αυτοδίδακτο Λευκαδίτη αγιογράφο Βασίλη Σίδερη να ζωγραφήσει σε δύο μεγάλες εικόνες την Ευαγγελική παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, σύμφωνα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας εκείνης της εποχής το οποίο γράφει με τίτλο «Επιμέλεια επιτρόπων»:
«Οι επίτροποι της ενταύθα εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων εσυμφώνησαν, με τον καλλιτέχνην Βασίλειον Σίδερην να ζωγραφήση εις δύο μεγάλας εικόνας την Ευαγγελικήν παραβολήν του ασπλάχνου πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου. Οι επίτροποι είναι επαινετοί διότι ενεργούν δια τον στολισμόν της εκκλησίας και διότι επροτίμησαν ζωγράφον πατριώτην, όστις και άξιος δια το έργον είναι και οικονομικήν αμοιβήν από την εκκλησία θα λάβη. Συμβουλεύομεν όμως τους επιτρόπους να μην έχουν βίαν δια την εργασίαν, διότι για να γίνη η ζωγραφία κανονική απαιτείται και ο κατάλληλος καιρός της εργασίας».
Δεν γνωρίζουμε αν πράγματι ο αγιογράφος έκανε τη σύνθεση της Ευαγγελικής παραβολής του Πλουσίου και του Λαζάρου. Όπως διαβάζουμε στο ναό των Αγίων Αναργύρων σώζεται η εικονογράφηση της Δευτέρας Παρουσίας η οποία είναι έργο του ζωγράφου.
Σύμφωνα με το βιβλίο «Χριστιανική Ζωγραφική – Η μεταβυζαντινή και επτανησιακή τέχνη στις Εκκλησίες και τα Μοναστήρια της Λευκάδας (15ος-20ος αι.)» [Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών, Αθήνα 1999], ο Βασίλειος Σίδερης (1856-1907) γεννήθηκε στη Λευκάδα. Για δύο χρόνια μαθήτευσε κοντά στον θείο του Σπυρίδωνα Γαζή (ήταν γιος της αδελφής του) ετοιμάζοντάς του τα χρώματα και καλλιεργώντας για τον εαυτό του τον πόθο της ζωγραφικής. Αργότερα ο Γαζής με την ιδιορρυθμία του δεν του επέτρεπε την είσοδο στο εργαστήρι του. Έτσι, ο Βασίλειος Σίδερης ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος. Δούλεψε σε εκκλησίες της Λευκάδας, Βόνιτσας, Πρέβεζας και Άρτας. Πέθανε στη Λευκάδα στις 27 Μαρτίου 1907.
Σύμφωνα με τον Ντίνο Στυλιανό και την Αμφικτιονία Ακαρνάνων, οι επίτροποι του ναού του Αγίου Νικολάου της Ρεστέλας Βόνιτσας μετά την ολοκλήρωση της επέκτασης και της ανακαίνισης του ναού κάλεσαν για την αγιογράφηση του ναού τον Βασίλειο Σίδερη. Για την εργασία του μετακόμισε και διέμεινε στη Βόνιτσα για αρκετό καιρό, καθόσον πολλά από τα έργα του χρειάζονταν να γίνουν επί τόπου. Όλη η οροφή (ταβάνι) του ναού είναι πλήρης από αγιογραφίες του Βασίλειου Σίδερη, ο οποίος μάλιστα πρωτοτύπησε με την τοποθέτηση της ελαιογραφίας με την Ανάσταση του Χριστού, σε αντίθεση με άλλους αγιογράφους που εκεί τοποθετούσαν τον Παντοκράτορα.
Εργα του Βασίλειου Σίδερη στην ουρανία του ναού του Αγίου Νικολάου της Ρεστέλας Βόνιτσας
Έργα του Σίδερη υπάρχουν σε πολλές εκκλησίες της πόλης και των χωριών της Λευκάδας, όπου συχνά αντικαθιστούσαν τις παλαιότερες εικόνες του τέμπλου. Από το 1877 ως το 1879 εικονογράφησε το ναό του Αγίου Νικολάου στα Κολυβάτα Αλεξάνδρου. Ο ναός κάηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Το 1885 φιλοτέχνησε μία εικόνα του Αγίου Γεωργίου στο τέμπλο του καθολικού της μονής του Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους. Το 1885-1886 έκανε τα δεσποτικά του ναού των Ταξιαρχών στο Σπανοχώρι. Από το 1883-1885 δούλεψε στο ναό της Παναγίας στην Εγκλουβή, όπου εικονογράφησε το τέμπλο και την οροφή του. Το 1886 εικονογράφησε το ναό της παλαιάς μονής του Αγίου Νικολάου στην Εγκλουβή. Το 1888 δούλεψε στην Παναγία της Επισκοπής στο Σπανοχώρι. Στον Κάβαλο εικονογράφησε το ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Το 1894 έκανε τα δεσποτικά του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα στα Λαζαράτα. Το 1895-1896 ζωγράφισε την οροφή της Παναγίας στην Κιάφα του Αλεξάνδρου. Το 1902 έκανε στο ναό του Αγίου Δημητρίου στο Δρυμώνα τα θυρόφυλλα του Ιερού και το δωδεκαπόστολο.
Έργα του Βασ. Σίδερη υπάρχουν και στην Παναγία των Ξένων: Το Χριστό Νυμφίο στο θυρόφυλλο της Ωραίας Πύλης και το δωδεκάορτο. Στους Αγίους Αναργύρους εικονογράφησε τη Δευτέρα Παρουσία.
Ο Βασ. Σίδερης δούλεψε σε μουσαμά με ελαιοχρώματα. Ήταν αυτοδίδακτος, επιμελής και φύση καλλιτεχνική.
