H κλασική περίπτωση αυτού που λέγεται «πεταμένα λεφτά»

Είναι η κλασική περίπτωση αυτού που λέγεται «πεταμένα λεφτά». Ο λόγος για τη Λιμνοδεξαμενή στον κάμπο της Καρυάς, χωρητικότητας 400.000 κ.μ., που δεν λειτούργησε ποτέ. Σύμφωνα με την πινακίδα του έργου που σώζονταν μέχρι πριν λίγο καιρό είχε προϋπολογισμό 410.000.000 εκατομμύρια δραχμές.

Για το ιστορικό του έργου αναφέρει η Σεβαστή Κωνσταντινίδη-Ρεκατσίνα, πρώην Δήμαρχος Καρυάς και νυν Αντιδήμαρχος του Δήμου Λευκάδας, ότι η κατασκευή της λιμνοδεξαμενής, ξεκίνησε το 1999 με αρχικό προϋπολογισμό δαπάνης 410 εκατ. δραχμές και πιστώσεις προερχόμενες και από το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Τριάμισι χρόνια μετά -το 2003– ο Δήμος Καρυάς αρνήθηκε να παραλάβει το έργο καθώς κατά τη δοκιμαστική λειτουργία του διαπιστώθηκε ότι δεν συντελούνταν ικανοποιητική αποστράγγιση της “λεκάνης” και έπρεπε να γίνουν επιπλέον εργασίες πριν την παράδοση-παραλαβή του.

Είναι χαρακτηριστικό, όπως λέει, ότι το κτήριο του αντλιοστασίου κατά το διάστημα, που ο κάμπος βρισκόταν πλημμυρισμένος, ήταν καλυμμένο εξ’ ολοκλήρου από το νερό και υπήρχε κίνδυνος βραχυκυκλώματος και πρόκλησης ζημιάς των μηχανημάτων που στεγάζονταν εντός αυτού. Σημειώνει επίσης ότι η “Προμελέτη αποξηράνσεως πεδιάδος Καρυάς Λευκάδος” που εκπονήθηκε από τον πολιτικό μηχανικό Σ. Τζεράνη το 1961 και λήφθηκε υπόψη κατά τη σύνταξη της μελέτης κατασκευής της Λιμνοδεξαμενής, επεσήμαινε την ανάγκη εκτέλεσης και εργασιών που θα επιτύγχαναν την αύξηση της διοχετευτικότητας των καταποτήρων – καταβόθρων.

Ο Γιάννης Σ. Βλάχος σε άρθρο του στην παρούσα σελίδα, επικαλούμενος τον γεωπόνο Κωνσταντίνο Κατωπόδη, γράφει:

«Σε όλη την έκταση του λιβαδιού υπάρχει δίκτυο από σούδες που κατευθύνουν τα λιμνάζοντα νερά προς το νότιο τμήμα του λιβαδιού και τους καταποτήρες που βρίσκονται εκεί, προκαλώντας έτσι τη φυσική αποστράγγιση του λιβαδιού τους καλοκαιρινούς μήνες. Από τους καταποτήρες τα νερά κινούμενα υπογείως τροφοδοτούν πηγές και ρέματα της περιοχής σε χαμηλότερα υψόμετρα με κύριο αποδέκτη το ποτάμι της Ακόνης.

Περιτριγυρισμένο από βουνά και λοφίσκους, ο κάμπος, αποτελούσε πάντα ένα από τα σημαντικότερα σημεία της γεωργικής δραστηριότητας των γύρω χωριών και κυρίως της Καρυάς και των Πηγαδισάνων με κυριότερες καλλιέργειες εκείνες του αμπελιού, των οσπρίων (λαθούρια, ρεβίθια) και της πατάτας, αλλά και καλλιέργειες δημητριακών και σανοδοτικών φυτών, ενώ στην περιοχή υπήρχαν ανέκαθεν διάσπαρτες κυδωνιές και φιρικιές.»

Ο ίδιος επίσης -ο Γ. Σ. Βλάχος- παρατηρεί ότι η επιφάνεια του πλημμυρισμένου εδάφους ανέρχεται στα 54,99 εκτάρια, συμπεριλαμβανόμενης και της λιμνοδεξαμενής που βρίσκεται στην περιοχή. Τα λιμναία ύδατα, που καλύπτουν το λιβάδι υπολογίζονται σε 44,3 εκτάρια.

Χρόνια αργότερα, το 2011, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καρυάς με επιστολή του προς το Δήμο Λευκάδας, αφού κάνει λόγο ότι χαραμίστηκαν και πήγαν στράφι «9 εκ. ευρώ περίπου, που τα τσέπωσαν στην πλειοψηφία τους 2-3 εργολάβοι», ζητά να αξιοποιηθεί ο κάμπος που είναι εύφορος, γόνιμος και πλούσιος σε ύλες απ’ τα νερά των γύρω ποταμιών, παρατηρώντας ότι τα 3-4 χιλ. στρέμματα μπορούν να τροφοδοτούν με υγιή και νόστιμα οπωροκηπευτικά όλο το νησί, δίνοντας εισόδημα σε πολλούς παραγωγούς.

Για το σκοπό αυτό ζητά να υλοποιηθούν μια σειρά μέτρα, όπως: Να επισκευαστεί η μεμβράνη της δεξαμενής που την ξέσχισαν τα «ράλι απ’ τις γουρούνες» και η εγκατάλειψή της, να σκεπαστεί η μεμβράνη με ανάλογο πάχος αμμοχάλικο για την παραπέρα προστασία της, κυρίως από τον ήλιο, να φτιαχτεί ξανά η περίφραξη της λίμνης, να καθαριστεί η υδρομάστευση στην θέση «Στραγάλια» για να ρέει το νερό των ποταμιών αυτών ανεμπόδιστα στην λίμνη, να δημιουργηθεί επιτροπή διαχείρισης του νερού με άτομα του Δήμου και των αγροτών της περιοχής κ.ά.

Δεν έγινε φυσικά τίποτε από όλα αυτά με αποτέλεσμα η καταστροφή σήμερα να είναι πλέον ανεπίστρεπτη.

Μία τελευταία προσπάθεια ακόμη έγινε δέκα χρόνια αργότερα, το 2021, όταν Τεχνικός Σύμβουλος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είχε επισκεφτεί μαζί με τοπικούς παράγοντες την λιμνοδεξαμενή, προκειμένου να εκτιμήσει την σημερινή της κατάσταση, να αξιολογήσει τις ζημιές και να διαπιστώσει ποιες επισκευές χρειάζονται για πιθανή λειτουργία της.

Κατά την επίσκεψη αυτή διαπιστώθηκε ότι η μεμβράνη της λιμνοδεξαμενής έχει καταστραφεί ολοσχερώς, ο ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός βρίσκεται σε καλή κατάσταση και μπορεί με μια συντήρηση να λειτουργήσει, υπάρχει αρδευτικό δίκτυο, ενώ επίσης απαραίτητη θα είναι και η αποστράγγιση των υδάτων.