Published On: Κυ, Αυγ 10th, 2025

Η Ορσαλία η καπετάνισσα και ο Τζώρτζ Μπούς στη Βασιλική

Ανεξάρτητος άνθρωπος, κεφάτος, εργατική στη θάλασσα με την τράτα του άντρα της αλλά και στη στεριά, με καταγωγή απ΄ την Πρέβεζα, η Ορσαλία ήταν μια ξεχωριστή γυναίκα στην πέρα γειτονιά του χωριού μας. Το όνομά της ιδιαίτερο, ξεχωριστό, πρωτόγνωρο, πρωτάκουστο και ξωτικό. Από το Ούρσουλα, όνομα δυτικό και Ρωμαϊκό, έγινε στα δικά μας..Ορσαλία.

Ήταν κοινωνικότατη, ευχάριστη, κεφάτη και πάντα με το χαμόγελο. Δεν θυμάμαι να είδα ποτέ την Ορσαλία μουτρωμένη..Διατηρούσε για χρόνια κι ένα ουζερί εκεί κάτω απ το σπίτι τους, δίπλα στις σκάλες που πήγαιναν στο τότε ΤΤΤ, Τηλεγραφεία, Ταχυδρομεία, Τηλεφωνία που μπορούσες να κάτσεις σε καρέκλα αλλά και πάνω σε δίχτυα που ήταν στοιβαγμένα μέχρι νάρθει η ώρα τους να μπαλωθούν και να πέσουν στη θάλασσα για το μεροκάματο, ακόμα και πάνω σε ψαροκασέλες για την αυριανή σαρδέλα που θάπεφτε στην καλάδα. Στο ουζερί πάντα είχε μουσική από ένα τζουκ μπόξ και το κέφι ήταν σίγουρο.

Αρκεί να τσίμπαγες κάνα μαριδάκι που τηγάνιζε στη στιγμή και νάξερες πώς πίνουνε το ουζάκι ή το ντόπιο κρασί. Πήγαιναν εκεί οι ψαράδες και λέγανε για το «σκύλο» που τους έφαγε τα δίχτυα ή για τη φάλαινα που βγήκε στον Καστό ή για τη φώκια στα Σύβοτα και στη Σέσουλα. Και βέβαια για τα φαινόμενα του καιρού που έκανε το κέφι του και τους έκλεινε για καμιά βδομάδα η όστρια μες το λιμάνι.. Άφησε εποχή στη Βασιλική η Ορσαλία για την προσωπικότητά της. Πάντα χαιρετούσε όποιον πέρναγε μπροστά απ΄ το μαγαζί της όχι για να τον προσεταιριστεί αλλά για να τον καλωσορίσει στο χωριό.

Κανείς δεν θα ξεχάσει ότι όταν άραξε στη Βασιλική ένα κότερο και βγήκαν ως συνήθως οι επιβάτες να κάνουν βόλτα στο όμορφο γραφικό της λιμανάκι, η Ορσαλία γνώρισε τον πρόεδρο της Αμερικής τον Τζωρτζ Μπούς-πατέρα που έκανε τζόκιν και έτρεξε και τούδωσε λουλούδια.

Ένα μποκέ δηλαδή με ότι βρήκε μπροστά της, κάνα μοσκαρδίνι και κάνα γαρύφαλλο κατακόκκινο με μυρουδιά ..γαρύφαλλου. Την ευχαρίστησε και ούτε λίγο ούτε πολύ ο Μπους ήρθε και το επόμενο καλοκαίρι και πήγε στο ουζερί και ζήτησε την Ορσαλία. Διεθνείς σχέσεις!!Ο Τζωρτζ Μπούς είχε κάνει τότε την διαδρομή Βασιλική – όξου κόντρο – Κοντάραινα και κατέβηκε απ΄ τον δημόσιο δρόμο πίσω στη Βασιλική, στο κότερο.

Άκουγες κάθε μέρα τα καλαμπούρια της, το γάργαρο γέλιο της, τη στεντόρεια φωνή της, μα και το τραγούδι της. Πάντα παραδοσιακό ή ρεμπέτικο, κεφάτο κι όταν ερχόταν η ώρα, έμπαινε πρώτη στο χορό, σε ότι χαρά γινότανε στο χωριό ή στο ουζερί.

Μπάλωνε τα δίχτυα της τράτας που δούλευε το χειμώνα ο άντρας της ο Μόντσος (Τιμόθεος) Πολίτης, ο πατέρας του Νίκου και της Ελένης. Τίμιος, εργατικός, παραδοσιακός άκακος, φίλος με όλους αλλά παν απ΄ όλους με τη θάλασσα, τους γλάρους και τα κύματα που όταν ερχόταν κατά πάνω του τάσκιαζε με μια φωνή και τα πέρναγε άλλοτε από πάνω κι άλλοτε τάσκιζε στη μέση. «Κόντρα στο κύμα έλεγε» και μπάλωνε σκυφτός με μια σαΐτα στ΄ αυτί ,το τσιγάρο στο στόμα και το μυαλό του στη νέα καλάδα..