Μία ακόμη λευκαδίτικη πάντα…

Μία ακόμη λευκαδίτικη πάντα που φωτογραφήσαμε πρόσφατα στη Μονή των Αγίων Πατέρων Αλεξάνδρου. Είχε αφιερωθεί από την Χρυσούλα Κονδυλάτου στη Μονή. Πιο παλιά, αν θυμάμαι καλά, υπήρχε μία αναγραφή που θύμιζε την αφιέρωση. Σήμερα δεν υπάρχει και καλό θα ήταν με την πρώτη ευκαιρία να αποκατασταθεί.

Οι παλιές λευκαδίτικες πάντες είναι γεμάτες χρώματα με νατουραλιστικές κυρίως παραστάσεις, κι άλλες βγαλμένες από μύθους και παραμύθια. Ειλικρίνεια, αθωότητα και συμμετρία. Λαϊκή τέχνη με λίγα λόγια… Παλιά τις έβαζαν στους τοίχους δίπλα από τα κρεβάτια, πάνω από καναπάδες κλπ. Πολύτιμα προγονικά κειμήλια που καδραρισμένες κοσμούν ακόμη και σήμερα τους τοίχους πολλών παραδοσιακών σπιτιών.

Απλά και λιτά τις περισσότερες φορές τα σχέδια. Έχουμε δει σε κάποιες περιπτώσεις να είναι πανομοιότυπα, που σημαίνει ότι η μια κεντήστρα «ξεσήκωνε» το σχέδιο από την άλλη (αυτό το έχουμε παρατηρήσει και με τις υφάντρες σε υφαντά του αργαλειού όπως π.χ. τις καρπέτες).