Η εκδρομή των Νεανικών Συντροφιών της ενορίας Ευαγγελιστρίας (Μητροπόλεως) Λευκάδος στις Δαλματικές Ακτές

33 παιδιά στη Δαλματία – Η ετήσια εκδρομή Γυμνασίου-Λυκείου της Ενορίας Ευαγγελιστρίας Λευκάδος

Τις έξι πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, για ακόμη μια χρονιά, τα μέλη των Νεανικών Συντροφιών Γυμνασίου – Λυκείου της Ενορίας Ευαγγελιστρίας (Μητροπόλεως) Λευκάδος απόλαυσαν την εμπειρία μιας πολυήμερης εκδρομής στο εξωτερικό.

Φετινός προορισμός για τους τριάντα τρεις μαθητές και μαθήτριες που συμμετείχαν, τα δαντελωτά ακρογιάλια της Δαλματίας. Ταξίδεψαν οδικώς σε τρεις χώρες, περνώντας από τη γειτονική και ολοένα αναπτυσσόμενη Αλβανία· το μικροσκοπικό, αλλά εξαιρετικά γραφικό Μαυροβούνιο και την Κροατία με το ευρωπαϊκό προφίλ και την πολυτάραχη σύγχρονη Ιστορία.

Το βράδυ της 1ης Σεπτεμβρίου 2025 διανυκτέρευσαν στα Τίρανα. Αφού άκουσαν για την περιπετειώδη ζωή του Γεωργίου Καστριώτη ή Σκεντέρμπεη στην κεντρική πλατεία της πόλης, προσκύνησαν και ξεναγήθηκαν από τον φιλόξενο π. Νικόλαο Kodheli στον σύγχρονο καθεδρικό Ναό της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, που με τη βοήθεια του Αναστάντος Κυρίου αναγέννησε από την τέφρα Της ο πρόσφατα κοιμηθείς συμπατριώτης μας, Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κυρός Αναστάσιος (Γιαννουλάτος). Στον τάφο του ο συνοδός των παιδιών π. Ιωαννίκιος Ζαμπέλης έψαλε, με τη συμμετοχή τους, επιμνημόσυνη δέηση.

Συνεχίζοντας προς Βορράν, έμειναν το επόμενο βράδυ στην τουριστική σήμερα Μπούντβα (Budva) του Μαυροβουνίου, διαρθρωμένη γύρω από ένα αριστοτεχνικά συντηρημένο οχυρό που περικλείει την Ακρόπολη με τη μακραίωνη ιστορία της, τον Ορθόδοξο Ναό της Αγίας Τριάδος με τη, ζακυνθινής προέλευσης, ιερά εικόνα της Παναγίας της Σκοπιώτισσας και πάμπολλες ιδιωτικές κατοικίες, καταλύματα και όμορφα εστιατόρια, που μεταφέρουν νοσταλγικά την αισθητική μιας άλλης εποχής.

Η καστροπολιτεία του Κοτόρ (Kotor ή Cattaro στα ιταλικά), πρώτος σταθμός της τρίτης μέρας, εντυπωσίασε τα παιδιά που θαύμασαν την ρωμαιοκαθολική εκκλησία του προστάτη της πόλης, Αγίου Τρύφωνα (μάλλον Ορθόδοξη παλαιότερα, όπως προδίδουν οι φθαρμένες τοιχογραφίες της), παρατήρησαν τις τάφρους που την περικυκλώνουν και τους προμαχώνες της, ενώ περιπλανήθηκαν στα πανέμορφα σοκάκια της. Αφού πέρασαν με μικρά πλεούμενα στο νησάκι της «Παναγίας των Βράχων», συναρμολογημένο από βράχους που έριχναν οι ναυτικοί στο γυρισμό απ’ τα ταξίδια τους και φορτωμένο με τα άπειρα τάματα για τη διάσωση ή την ασφαλή επιστροφή τους, τα παιδιά περπάτησαν στο παραμυθένιο Πέραστ (Perast) με λεπτοδουλεμένες εκκλησιές και ομορφοφτιαγμένα «παλάτια», μικρά αρχοντικά των χρόνων της ακμής του. Διαπεραιώθηκαν στην απέναντι ακτή του στενού στομίου του κόλπου του Κοτόρ με πλωτό μέσο που θύμιζε το παλιό «πέραμα» της Λευκάδας.

Το αποκορύφωμα ίσως της εκδρομής ήταν η μονοήμερη επίσκεψη στην Κροατία, μέχρι το Ντουμπρόβνικ (Dubrovnik), τη μεσαιωνική Ραγούζα, έδρα της ομώνυμης Δημοκρατίας της Αδριατικής, που συνέδεσε αργότερα τις τύχες της με τη Νύμφη του Αδρία, τη θαλασσοκράτειρα Βενετία, δοκιμάσθηκε όμως από σφοδρούς βομβαρδισμούς στις αρχές της δεκαετίας 1990. Τα εντυπωσιακά της πετρόχτιστα αρχοντικά, οι πλατείες και οι δημόσιες κρήνες, ο ναός του πολιούχου Αγίου Τρύφωνα και το διοικητήριο, το λιμάνι… ένα προς ένα αποπνέουν μεγαλείο, χρόνους ακμής, αρχοντιά, καλαισθησία που έκανε την UNESCO να περιβάλει την πόλη με την προστασία της. Ιδωμένα όλα από το ύψος του τελεφερίκ, συνθέτουν συνολικά ένα σαγηνευτικό σκηνικό για τον επισκέπτη.

Τελευταία διανυκτέρευση στο Δυρράχιο της Αλβανίας, αφετηρία άλλοτε της ρωμαϊκής Εγνατίας Οδού που έφτανε ως τη Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, σήμερα όμως ένας συνδυασμός σύγχρονου λιμανιού και παραθαλάσσιου προορισμού για αναψυχή. Προηγήθηκε μια απολαυστική οδήγηση ηλεκτροκίνητων καρτ σε μια υπερσύγχρονη και ασφαλέστατη πίστα.

Το προσκύνημα στην Ιερά Μονή του Αγίου Βλασίου, σ’ ένα ύψωμα λίγο έξω από την πόλη όπου προσέτρεχαν εκ παραδόσεως οι Ορθόδοξοι Αλβανοί ζητώντας τη θαυμαστή παρέμβαση του Αγίου, αποκάλυψε στα παιδιά το θαύμα που κατεργάσθηκε η αγάπη του Θεού τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια στην αλβανική γη: τη νεκρανάσταση της εκκλησιαστικής δομής που οι αντίθεοι άνεμοι πάσχισαν να εξαφανίσουν μέχρι να πνεύσει πάλι «φωνή αύρας λεπτής», η παρουσία του Θεού στον ταλαιπωρημένο λαό και τόπο, με την άφιξη του αειμνήστου Πρωθιεράρχη Αναστασίου. Η Θεολογική Σχολή που λειτουργεί στους χώρους του μοναστηριού, υποδειγματική σε εγκαταστάσεις και πρόγραμμα. Το «Σπίτι της Ελπίδας», δομή φιλοξενίας παιδιών από οικογένειες με ποικίλα κοινωνικής φύσεως προβλήματα, ήταν μια αποκάλυψη έμπρακτης αγάπης, η δε επικοινωνία με τα φιλοξενούμενα παιδιά, μια ξεχωριστή νότα χαράς στο πρόγραμμα και των δύο ομάδων. Το «Χριστός ανέστη» και το «Ζει Κύριος ο Θεός» που συνεχώς διεκήρυσσε ο Αναστάσιος βρέθηκε και στα δικά μας χείλη ξανά και ξανά.

Η καλή διάθεση, η συνέπεια και η συνεργασία των παιδιών καρποφόρησε μια αλησμόνητη εκπαιδευτική και ψυχαγωγική εμπειρία. Την εκδρομή διοργάνωσε το Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας (Μητροπόλεως) Λευκάδος σε συνεργασία με το τουριστικό γραφείο «Κίνησις» με την αδιάλειπτη έμπνευση του π. Γερασίμου Ζαμπέλη και τη συνεχή ευλογία και ενθάρρυνση του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου. Υπεύθυνος συνοδός των παιδιών ήταν ο κατηχητής της Ενορίας π. Ιωαννίκιος Ζαμπέλης, Ιεροκήρυκας και Διευθυντής του Κέντρου Νεότητας της Ι. Μητροπόλεως.

Μακάρι να υπάρχει συνέχεια σε αυτές τις εκδρομές, που είναι για δεκαετίες βασική ποιμαντική επιλογή της εν λόγω Ενορίας, αφού δίνουν τη δυνατότητα κάθε χρόνο στα παιδιά να γεμίζουν τα μάτια τους με όμορφες εικόνες και την καρδιά τους, αναμνήσεις ζεστές μέσα στην πάντα ανοιχτή αγκαλιά της Εκκλησίας μας.