Νεκρός κορμοράνος στο λιμάνι της Νικιάνας
Ένα νεκρό κορμοράνο (θαλασσοκόρακας) εντοπίσαμε σήμερα το μεσημέρι στο λιμάνι της Νικιάνας. Τα προηγούμενα χρόνια, οι κορμοράνοι αποτελούσαν σχεδόν μόνιμους «κατοίκους» της Νικιάνας: άλλοτε μοναχικοί, άλλοτε σε ζευγάρια, ξεκουράζονταν στα κοντριά μέσα στη θάλασσα, απέναντι από τον παλιό συνεταιρισμό, απλώνοντας τις φτερούγες τους στον ήλιο για να στεγνώσουν, ή ψάρευαν ήρεμα στα νερά του λιμανιού και μέχρι το Λιμνί.
Οι κορμοράνοι όμως φαίνεται να προτιμού ιδιαίτερα τη λιμνοθάλασσα της Λευκάδας, έναν από τους σημαντικότερους υγροτόπους του Ιονίου. Τα ήρεμα, ρηχά νερά, η πλούσια ιχθυοπανίδα και τα φυσικά σημεία ξεκούρασης καθιστούν τη λιμνοθάλασσα ιδανικό καταφύγιο για το είδος. Εκεί βρίσκει άφθονη τροφή, ασφάλεια και τις κατάλληλες συνθήκες για να ξεκουραστεί και να τραφεί, μακριά από την έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι κορμοράνοι εμφανίζονται συχνά στη λιμνοθάλασσα είτε μεμονωμένα είτε σε μικρές ομάδες, κυρίως τους χειμερινούς και μεταναστευτικούς μήνες. Η παρουσία τους αποτελεί ένδειξη υγείας του οικοσυστήματος, καθώς πρόκειται για είδος που εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα των νερών και τη διαθεσιμότητα τροφής. Παράλληλα, η λιμνοθάλασσα της Λευκάδας λειτουργεί ως κρίκος σε μια ευρύτερη αλυσίδα υγροτόπων, προσφέροντας καταφύγιο σε δεκάδες είδη υδρόβιων πτηνών.
Ο κορμοράνος είναι ένα εμβληματικό υδρόβιο πτηνό, άρρηκτα συνδεδεμένο με τις ακτές, τις λιμνοθάλασσες και τα ήρεμα νερά. Εξαιρετικός ψαράς, βουτά με ταχύτητα και ακρίβεια, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην ισορροπία των υδάτινων οικοσυστημάτων. Παρά την ανθεκτικότητά του και την προσαρμοστικότητά του, δεν παύει να αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους.
Οι κυριότεροι «εχθροί» του κορμοράνου σήμερα δεν είναι μόνο οι φυσικοί θηρευτές, αλλά κυρίως οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Η ρύπανση των νερών, η υποβάθμιση των παράκτιων περιοχών, η εντατική αλιεία που μειώνει τη διαθέσιμη τροφή, καθώς και τα πλαστικά απορρίμματα που συχνά καταλήγουν στη θάλασσα, αποτελούν διαρκείς απειλές. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου θαλασσοπούλια τραυματίζονται ή πεθαίνουν από κατάποση απορριμμάτων ή από εμπλοκή σε δίχτυα και πετονιές.
Παράλληλα, οι κορμοράνοι συχνά στοχοποιούνται άδικα, καθώς θεωρούνται από μερίδα επαγγελματιών αλιέων «ανταγωνιστές» στην αλιεία. Σε ορισμένες περιοχές έχουν καταγραφεί περιστατικά δίωξης ή σκόπιμης ενόχλησης, γεγονός που επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους πληθυσμούς τους.
Ο εντοπισμός ενός νεκρού κορμοράνου στη Νικιάνα δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι μια υπενθύμιση ότι το φυσικό περιβάλλον της περιοχής μας είναι εύθραυστο και ότι τα πλάσματα που το μοιράζονται μαζί μας χρειάζονται προστασία και σεβασμό. Η παρουσία τους στα νερά του λιμανιού όλα αυτά τα χρόνια ήταν σημάδι ζωής και ισορροπίας. Η απουσία τους, έστω και ενός, πρέπει να μας προβληματίσει.












































































