Δεν χτύπησε χθες η καμπάνα στο μοναστήρι του Αη Γιώργη στα Κολυβάτα Λευκάδας…

Όχι, δεν χτύπησε η καμπάνα χθες το απόγευμα στο μοναστήρι του Αη Γιώργη στα Κολυβάτα Λευκάδας. Το καμπαναριό εξάλλου έχει πέσει εδώ και πολύ καιρό – από πιτσιρικάς το θυμάμαι που είχε μπατάρει. Δεν πρέπει να ήταν και καλή κατασκευή ευθύς εξαρχής. Σε άλλα πράγματα έδιναν τότε προτεραιότητα στα μοναστήρια, όχι τόσο στα καμπαναριά. Αυτό συνέβαινε συνήθως στις ενοριακές εκκλησίες. Άσε που η καμπάνα είχε κι αυτή «κλουβιάνει» με τον καιρό. Ποιος ξέρει που να βρίσκεται σήμερα. Όλο να ρωτήσω, όπως και για τη δεύτερη καμπάνα που είχε κάποτε το καμπαναριό της εκκλησίας του Αη Νικόλα, ενοριακής εκκλησίας του χωριού Κολυβάτα καμιά διακοσαριά μέτρα πιο κάτω από το μοναστήρι, και όλο το ξεχνάω. Όλο και κάποιος θα ξέρει…

Το γεγονός αυτό δεν απέτρεψε βέβαια πολλούς, συχωριανούς μας και άλλους που προσωπικά δεν γνωρίζαμε, να παραστούν στον χτεσινό εσπερινό που τελέσθηκε χοροστατούντος του μητροπολίτη Λευκάδας και Ιθάκης κ.κ. Θεοφίλου στα πλαίσια που καταβάλλει η μητρόπολη να ανοίξουν φέτος -έστω και για μια μόνο μέρα το χρόνο- τα παλιά ιστορικά μοναστήρια που είναι διάσπαρτα στο νησί της Λευκάδας.

Μοναστήρια που πέρα από το χαρακτήρα τους ως θρησκευτικά-λατρευτικά μνημεία είναι και μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Σειρά είχε χθες το μοναστήρι του Αη Γιώργη. Προηγήθηκε το πρωί η Κόκκινη Εκκλησιά, όπου τελέσθηκε λειτουργία.

Καλός ο καιρός, γέμισε η πλατεία του μοναστηριού, όπως άλλες εποχές, όταν έφταναν μέχρι εδώ σύσσωμοι οι κάτοικοι των χωριών της περιφέρειας Αλεξάνδρου και των γύρω χωριών για να προσκυνήσουν και να γιορτάσουν στο πανηγύρι του Αη Γιώργη και όχι μόνο. Τρανό γλέντι λέει γινόταν τότε, πλούσιο το μοναστήρι -«Γαίαι καλλιεργήσιμοι, πλην των αμπελώνων, στρέμματα 708, Αιγοπρόβατα 900, Κτήνη 30» αναφέρεται στο περιουσιολόγιο του 1727 που σώζεται στο Ιστορικό Αρχείο Λευκάδας- δεν τσιγκουνεύονταν ούτε στα σφαχτά, ούτε στο κρασί, ούτε και στα άλλα χρειαζούμενα. Έτσι έχει φτάσει στα αυτιά μας από τους πιο παλιούς.

Μετά την τέλεση του εσπερινού ο ιερέας Γεράσιμος Ζαμπέλης αναφέρθηκε στο ιστορικό του μοναστηριού, λέγοντας ότι πρόκειται για ένα από τα πιο ιστορικά και πιο παλιά στην Λευκάδα. Ότι η ίδρυσή του ανάγεται στον 11ο-12ο αιώνα και ότι κακώς αναπαράγεται από την τοπική ιστοριογραφία ως έτος ίδρυσης το 1611 -το έχουμε αναφέρει αρκετές φορές και στη σελίδα μας- ημερομηνία που έχει αναφερθεί για πρώτη φορά από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Μαχαιρά στο σύγγραμμά του «Ναοί και Μοναί της Λευκάδος (Βιβλιοθήκη Ιστορικών Μελετών, Αθήναι 1957)».

Ο μητροπολίτης Λευκάδας και Ιθάκης κ.κ. Θεόφιλος -όπως και ο ιερέας της ενορίας μας ακολούθως- αναφέρθηκαν στις προσπάθειες που καταβάλλεται από την μητρόπολη για να γίνει κατ” αρχάς μια μελέτη με σκοπό να ενταχθεί αργότερα το μοναστήρι σε κάποιο πρόγραμμα αναστύλωσης. Σε ότι αφορά τουλάχιστον το καθολικό του μοναστηριού που αν αφεθεί στη σημερινή του εγκατάλειψη θα πέσει με τον καιρό. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή γύρω στις 3.000 ευρώ διαθέσιμα χρήματα στην μητρόπολη για τη μελέτη, που όμως δεν επαρκούν – απ” ό,τι ακούσαμε απαιτούνται για το σκοπό αυτό 18.000 ευρώ. Έτσι καλέστηκαν οι παριστάμενοι, αλλά και όλοι όσοι μπορούν να βοηθήσουν, να ενισχύσουν με την προσωπική τους συνεισφορά την προσπάθεια αυτή που γίνεται, ώστε να μαζευτούν τα απαραίτητα για την μελέτη χρήματα. Είναι μια πρώτη αρχή…

Να σημειώσουμε την πολύτιμη βοήθεια του Πολιτιστικού Συλλόγου Νικιάνας «οι Σκάροι» για τα σπιτικά κρύα εδέσματα και την χορηγία ποτών για όλους τους επισκέπτες.

Τώρα για το ιστορικό -και όχι μόνο- του μοναστηριού έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές σ” αυτή την ιστοσελίδα. Παραθέτουμε για μια ακόμη φορά τους συνδέσμους: [1, 2, 3, 4].