Υπεροξειδωμένο Αγουρόλαδο

Υπεροξειδωμένο Αγουρόλαδο

Το φως της γκαζολάμπας χλωμό,
ζα στροβιλίζουν μυλόπετρες σ’ αλλόκοτο βαλς
στο πέτρινο ανήλιο λιοτρίβι του Ζάχου.
Σύνθλιψη μαζωμένων με τη σακοράφα χαμάδων
και ζωών αντάμα.

Ζέον ύδωρ και λάδι,
υγρός καπνός γύρω,
στο ημίφως δαντικές φιγούρες
στρέφουν τον ατέρμονα
με τα γιδομάλλινα τραχιά τσόλια,
εικόνα κι οσμή κάτεργου.

Γλίστραγαν τα γιομάτα ασκιά,
τα γιδοτόμαρα δάκρυζαν
στο ζόρισμα του σφιχτού κόμπου στο λαιμό,
στο φόρτωμα,
στάμπες ζωής από γεύση πικρή κι ιδρώτα.

Υπεροξειδωμένο το αγουρόλαδο,
υποτιμημένη παρακαταθήκη
αντάλλαγμα αμφίβολης επιβίωσης
σε μπρανέλους εμπόρους.

Βλαστήμαγε άγρια ο πατέρας μήνες μετά
με το μίζερο τίμημα στη παλάμη
κι απέ οι ίδιες διαδρομές την επαύριον,
μοιραίο αδιέξοδο πριν το ΄60.

Φωτό: Προβιομηχανικό ελαιοτριβείο (cretazine.com)