«Ανατροπή» (Ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη)

ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Πήρες τον ρόλο σοβαρά σαν το παλιό το χρέος
που αποζητά εκπλήρωση διαχρονική με δέος
ισορροπία θέλησες σε διαφοράς συνθήκη κεινης που όρισε εξ αρχής αρσενικού την νίκη
την νίκη, την επιβολή, το κύρος και την ρώμη
εχέγγυα διαπρεπή για στιβαρό τιμόνι
απόδειξη κοινωνική, καραδοκεί ακόμη
στον ανδρισμό του να προβεί, να τόνε καμαρώνει

θήλυ εσύ και δεύτερη, μην ξεθαρρέψεις κιόλας
Ο ρόλος και οι τρόποι σου εις τους ρυθμούς της βιόλας
που παίζεται απρόσκοπτα στην ζωοδότρα κούνια
συγχρονισμού Αντίστιξις κανόνες ως τα μπούνια
υπομονή, συγκράτηση, ευγένεια και σέβας
στον ισχυρό της φαμελιάς, θρέψη αιώνιας ρέβας

Μα δεν λογάριασε καλά η περηφάνια η ζώσα
πώς θηλυκού η δύναμη γεννάει οφέλη τόσα
που δίχως τέτοια δεν φτουρά η μάχη επικρατείας
σαθρά θεμέλια θωρείς στην φτιάξη κοινωνίας.

Η χειραφέτηση γοργά του θηλυκού εστήθη
με θάρρος, πίστη, φρόνηση στου άνισου την λήθη
εξέλιξη ιστορική στης νέας γενιάς τα πλήθη.

Γυναίκα, μάνα κι αδερφή, Φίλη και εργοδότρα
υπάλληλος, εργάτρια και λειτουργός κι αφέντρα
της επιστήμης άνοδο εκέρδισες δουλεύτρα
όλους τους χώρους τίμησες, εμπλούτισες τα δέντρα
με τους καρπούς της λευτεριάς και της δικαιοσύνης
που δεν λογίζει απειλές, υποτιμήσεις και ντροπές
ωσάν προσφέρονται λευκές συμβιβασμού επιταγές.

Νίκαια 21/3/24

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ