Βράβευση για την Ιω. Κόκλα σε διεθνή διαγωνισμό ποίησης
Στην Θεσσαλονίκη στις 18 και 19 Νοεμβρίου 2017, ο πολιτιστικός – κοινωνικός φορέας «Αμφικτυονία Ελληνισμού» διεξήγαγε το Δ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Αμφικτυόνων με θέμα: «Ο απανταχού Ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες», όπου μεταξύ άλλων επιστημόνων και λογοτεχνών, συμμετείχε ως εισηγήτρια και η Αλεξανδρίτισσα (από τον Αλέξανδρο Λευκάδας) ποιήτρια – συγγραφέας Ιωάννα Κόκλα* με τίτλο εισήγησης «Η μουσικότητα του ελληνικού λόγου, από τον χορό της τραγωδίας στο δημοτικό τραγούδι».
Το Συνέδριο τελούσε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Στα πλαίσια του Συνεδρίου έγιναν και οι απονομές στους βραβευμένους ποιητές-τριες του Στ΄ Παγκόσμιου ποιητικού Διαγωνισμού της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού», όπου ανάμεσα σε εκατοντάδες ποιητές η Ιωάννα Κόκλα έλαβε το 2ο Βραβείο. Σημειώνεται ότι το έτος 2016 η Ιωάννα Κόκλα είχε λάβει το 1ο Βραβείο.
Παρατίθεται το βραβευμένο ποίημα:
ΝΑΥΠΛΙΟ (ή αδελφοκτόνος σπαραγμός)
Ύστερα από αιώνες ένοχης σιωπής και απραξίας,
φθάνεις ακάλεστος ταξιδευτής
κάτω απ’ το βαθύσκιωτο κάστρο του Παλαμηδιού
και βρίσκεσαι να τριγυρνάς αδέσποτος και μόνος,
ανάμεσα απ’ τους Ήρωες του έθνους μας.
Εκεί βαθιά συλλογισμένος, ευλαβικός προσκυνητής
του «ωραίου, του μεγάλου και τ΄ αληθινού»,
νοιώθεις να ξεχύνεσαι στους ατελεύτητους δρόμους
της ελπιδοφόρας πορείας των Ελλήνων.
Γίνεσαι απρόσκλητος θηρευτής ονείρου
και μια ακράτητη ανάγκη ολοένα σε συνεπαίρνει
να θέλεις να τρυπώσεις βιαστικά κι αθόρυβα
ανάμεσα απ’ τους ξέφραγους φεγγίτες τ΄ Αναπλιού,
για να συναναστραφείς όσο είναι ακόμα καιρός
τον ασίγαστο γέρο του Μοριά, της ελληνικής ρωμιοσύνης.
Τον αφουγκράζεσαι δίπλα σου με την ζωσμένη
μακριά σπάθα της αιματοβαμμένης λευτεριάς,
να σου διηγείται με κοφτούς και γρήγορους ανασασμούς
τα ηρωικά κατορθώματα της φυλής,
μα και για την μαυρόπεπλη εφιαλτική έριδα
της διχόνοιας του αδελφοκτόνου σπαραγμού,
της ηγεμονεύουσας πρωτιάς στην εξουσία…
Του ζητάς παρακλητικά κι επίμονα
το ελιξίριο αντίδοτο της λυτρωτικής κάθαρσης
και τότε τον αισθάνεσαι με καρτερία ψυχής,
να κουβαλά στα πυρωμένα χέρια του
το άψυχο σώμα του πρωτοκυβερνήτη Καποδίστρια,
και να το εναποθέσει στοργικά, πατερικά, ευλαβικά
στο αιματοβαμμένο χώμα της φυλακής του…
Κι ένα βουβό σύγνεφο μοιρολογιού τραγωδίας,
από πανάρχαιες ελεγείες, θρήνους και ύμνους βυζαντινούς,
απλώνεται στον αέρα που σκιάζει μαζί και λυτρώνει
τ’ αγέννητα παιδιά, της Συλλογικής Προγονικής
Μνημοσύνης…
* H Iωάννα Κόκλα γεννήθηκε στην Λευκάδα. Είναι παντρεμένη με τον ελευσίνιο Αναστάσιο Στάμου και μητέρα δύο παιδιών, της Αδαμαντίας και του Δημήτρη-Μαυρίκιου. Είναι απόφοιτος Κοινωνική Λειτουργός, Εργοθεραπεύτρια και Εκπαιδευτικός. Ποιήματα και άρθρα της δημοσιεύονται ανελλιπώς από το 1980 έως και σήμερα, σε λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Το 2015 κυκλοφόρησε από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας το θεατρικό της έργο της «Να τ’ κρίνω ή να μην τ’ κρίνω;» που πλαισιώνεται και από ένα πλούσιο ετυμολογικό-ερμηνευτικό λεξιλόγιο, 230 λέξεων και ιδιωματισμών της λευκαδίτικης ντοπιολαλιάς.
Ποιήματά της έχουν βραβευτεί σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Είναι μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών», της «Εταιρείας Ιστορικών Συγγραφέων», της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού» και ιδρυτικό μέλος του «Κέντρου Ελευσινιακών Μελετών Δάειρα», όπου κατά καιρούς έχει διατελέσει Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και γενική Γραμματέας.
