Η Λαϊκή Τέχνη και η ασταχιά του μπάρμπα Πάνου του Στεριώτη…
Του Μπάμπη Λάζαρη
Έμενε κάτω στη Λυγιά και σχεδόν καθημερινά κάθε τέτοια εποχή ανέβαινε στο γέρικο μουλάρι του, κι’ έπαιρνε τα γνωστά μονοπάτια για να φτάσει στο χωριό του την Εγκλουβή και μετά ν’ ανέβει στον Άη Δονάτο να δει τι γίνονταν οι φακές του.
Χαιρότανε να τις βλέπει να ρουφάνε τις Μαγιάτικες βροχές, για να μεστώσει καλά ο σπόρος τους.
Λίγο πιο πέρα έβλεπε το Γκρινιά, το στάρι του, ν’άχει αρχίσει κι’ αυτό να φτιάχνει τα στάχια του.
Είχε μαζί του το δρεπάνι κι’ έκοβε από τη βάση τους μερικά στάχια με καλαμιά μελίχλωρη για να φτιάξει τις ασταχιές του.
Μικρά έργα τέχνης που έπλεκε σε διάφορα γεωμετρικά σχήματα, τρίγωνα, τετράγωνα κλπ.
Στο κάτω μέρος αυτών των σχημάτων κρέμονταν ολόκληρα τα στάχια και δημιουργούσαν ένα πρωτότυπο και όμορφο συνδυασμό.
…………………………………..
Ήταν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν ένα πρωί χτύπησε η πόρτα του γραφείου μου.
«Σου έφερα ένα δώρο», ακούω μια φωνή και βλέπω ένα γεροντάκο να μου προσφέρει μια ασταχιά.
Εκείνη την ασταχιά την κρατάω ακόμη ιερό κειμήλιο και θυμάμαι πάντα τον μπάρμπα Πάνο τον Στεριώτη, το ακάματο Γκλουβησάνο δουλευταρά!
