Βουκαμβίλιες τσιγγάνες (Ανέκδοτο ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη)

Του Θοδωρή Γεωργάκη

(Απ’ την ανέκδοτη ποιητική μου δουλειά με τίτλο ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΤΕΡΕΤΙΣΜΑΤΑ, σε στίχο δεκαπεντασύλλαβο και ομοιοκαταληξία ζευγαρωτή)

ΒΟΥΚΑΜΒΙΛΙΕΣ ΤΣΙΓΓΑΝΕΣ

Βουκαμβίλιες τσιγγάνες με κορμιά τορνευμένα
μεσοφόρια κλαράτα στα σοκάκια απλωμένα
σαν ξανοίγουν τα άνθη θεϊκή οπτασία
των ονείρων θεριεύει η τρελή φαντασία!

Τόσα χρώματα θεία σου θαμπώνουν τα μάτια
τις καρδιές πεταρίζουν σε συντρίμια κομμάτια
οδηγούνε στη μέθη και τους έρωτες ξαίνουν
ηλακάτες του πόθου τις ζωές μας υφαίνουν!

Του νησιού μου μαγνάδια βουκαμβίλιες τσιγγάνες
μαχαιρώστρες των σπλάχνων, ταξιδεύτρες σ΄ αλάνες
που ο έρωτας στήνει γλεντοκόπι του πόθου
Άγια Μαύρα αφέντρα με λιμάνι του νόστου!

Μες το άλικο χρώμα Αφροδίτες λουσμένες
γειτονιές παραδώστρες στις φωτιές κεντημένες
ραβασάκια στα άνθη οι δανδήδες απλώνουν
τις αγάπες, τους πόθους, στα χαρτιά τους σκαρώνουν!

Για σιμώστε κοντά μου βουκαμβίλιες σπαθάτες
να το πρώτο σας βόλι στης καρδιάς μου τις στράτες
και μου λένε τραγούδα τα θεσπέσια άνθη
χρώμα, έρωτας, ζάλη, στην κιθάρα μου πάθη…