Αναστάσιος Σκιαδαρέσης: "Ξέρεις τη γη;" (Λευκάδα, 1901)

Ο ποιητής, πολιτευτής και λόγιος Αναστάσιος Σκιαδαρέσης γεννήθηκε στην πόλη της Λευκάδας το 1877, δύο χρόνια πριν από το θάνατο του Βαλαωρίτη. Πέθανε το 1941. Ασχολήθηκε με την ποίηση περισσότερο ερασιτεχνικά. Ήταν από μεγάλη οικογένεια, άνθρωπος ευφυέστατος, πολύ καλλιεργημένος και υπήρξε διακεκριμένος πολιτικός της Λευκάδας. Ρομαντικός και λεπταίσθητος άνθρωπος ο Σκιαδαρέσης, με σατυρική φλέβα, θα γράψει μουσικούς ερωτικούς στίχους με πεσσιμιστική διάθεση καθώς και σατυρικά ποιήματα στη δημοτική γλώσσα. Θ αποδώσει επίσης αρχαίους Έλληνες και νεώτερους Ευρωπαίους. Ο Σκιαδαρέσης είναι αυτός που εγκαινίασε τη μεταβαλαωριτική περίοδο της λογοτεχνίας στη Λευκάδα (Πηγή: Π. Γ. Ροντογιάννης, Ιστορία της νήσου Λευκάδας, Αθήνα 1982).

Το παρακάτω σατυρικό ποίημα του Αναστάσιου Σκιαδαρέση, δημοσιεύτηκε στο φύλλο 13/1901 της λευκαδίτικης εφημερίδας «Η ΩΡΑ». Στο ποίημα σατυρίζονται οι Λευκαδίτες και ο τόπος τους. Παραθέτονται μερικοί στίχοι, επίκαιροι νομίζω και σήμερα. Τους βρήκαμε στο βιβλίο του Πανταζή Κοντομίχη «Ο τύπος της Λευκάδας 1800 – 1987», Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2003.

[Λευκάς, Πλατεία Δικαστηρίων – Εκδότης Αδελφοί Τσιρίμπαση]

…Ξέρεις τη γη, που ζωντανός
και πεθαμένος βρίζεσαι;
Ξέρεις τη χώρα, που μπορείς
παντού ανέτως να ουρείς
κι ανέτως να κοπρίζεσαι;

Τη γη που ζούνε ταιριαστά
τα ώριμα με τ” άγουρα
κι αντί να περπατεί μπροστά
πηγαίνει σαν τον πάγουρα;
Που οι τα πρώτα φέροντες
φορούν παπούτσια τρύπια;

Που όποιονε ξέρει γράμματα
τον έχουνε για δέσιμο;
Τη γη, πούναι για κλάματα,
τη γη πούναι για χέσιμο;

Ξέρεις τη γη, που θετικός
αν είσαι προοδευτικός
λένε πως ετρελλάθηκες;
Που αν είσαι τίμιος πεινάς
κι αν δεν μπορείς να προσκυνάς,
αλλίμονον, εχάθηκες;

Έχεις κεφάλι αδειανό,
ξέρεις να κλέβεις το κοινό,
αλλά χωρις να φαίνεσαι;
Έλα σε τούτο το νησί
κι ο πρωτοκλέφταρος εσύ
ό,τι θελήσεις γίνεσαι!

Ω δεν την αγνοεί κανείς…
Την ξέρω και την ξέρετε…

ΑΝΑΣΤ. ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ