Μια συγκέντρωση της ΕΔΑ και το «κουβεντολόϊ» στη «Δημοκρατική Αναγέννηση» – Του Αλέκου Φίλιππα | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Κυ, Ιουλ 28th, 2013

Μια συγκέντρωση της ΕΔΑ και το «κουβεντολόϊ» στη «Δημοκρατική Αναγέννηση» – Του Αλέκου Φίλιππα

δημοκρατικη_αναγεννηση_λευκαδας

Η «Δημοκρατική Αναγέννηση», «Δεκαπενθήμερος Δημοκρατική Εφημερίδα των Τοπικών Ζητημάτων της Λευκάδας» με εκδότη τον βουλευτή Ξενοφώντα Γρηγόρη και συνεκδότη – Διευθυντή τον Τάκη Γεωργάκη ήταν όργανο της «Δημοκρατικής Αριστεράς» που εκπροσωπούνταν τότε από την ΕΔΑ, αφού το ΚΚΕ ήταν «εκτός νόμου», στην παρανομία. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη του 1964. (Πηγή: Ο τύπος της Λευκάδας 1800-1987, Πανταζής Κοντομίχης, Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2003).

PHOTO31_30A αλέκος φίλιππαςΜεταξύ των συνεργατών της ήταν και ο αείμνηστος Αλέκος Φίλιππας, από τα Πλατύστομα Λευκάδας. Στο συγκεκριμένο υπ΄ αριθμό 52-53 φύλλο της εφημερίδας της 15ης Μαρτίου 1967 υπάρχουν δυο συνεργασίες του Αλέκου Φίλιππα: στη στήλη «ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ», με τίτλο «Εκλογικό», όπου περιγράφεται μια συγκέντρωση στα Γραφεία της ΕΔΑ στη Λευκάδα και στη στήλη «ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ» με τίτλο «ΚΟΥΒΕΝΤΟΛΟΪ» (Β΄), όπου περιγράφεται η κουβέντα δυο γυναικών της πόλης της Λευκάδας, της Χώρας όπως αποκαλούνταν, με τη χαρακτηριστική λευκαδίτικη ντοπιολαλιά.

Ως προς το πρώτο είναι χαρακτηριστική η ευφορία που επικρατούσε τότε και στη Λευκάδα ενόψει των εκλογών της 28ης Μαΐου 1967. «Ότι «αλλάξανε οι καιροί». Εκλογές όμως που δεν έγιναν ποτέ αφού εδαμεσολάβησε, στο όνομα του «κομμουνιστικού κινδύνου», το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλης 1967 που έβαλε τη χώρα μας για επτάμισι περίπου χρόνια στο «γύψο». Ένα πραξικόπημα που βρήκε την Αριστερά με τις πυτζάμες και το φύλλο της εφημερίδας «Αυγή», εκείνης της ημέρας, να γράφει: «Κινήσεις στρατιωτικών μονάδων τις πρωϊνές ώρες στην Αθήνα δημιούργησαν την εντύπωση ότι πρόκειται περί στρατιωτικού πραξικοπήματος…».

Ως προς το δεύτερο ο Αλέκος Φίλιππας αποδίδει εξαίρετα την μπουρανέλικη ντοπιολαλιά …αλλά και με καυστικό τρόπο τη χρόνια διαμάχη που υπήρχε μεταξύ των κατοίκων της πόλης και των χωριών.

12_3Από τη στήλη «ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ»
με τίτλο «Εκλογικό»:

opo

Συγκέντρωση στα Γραφεία της ΕΔΑ στη Λευκάδα.

Κατεβήκανε οι λιοψημένοι δουλευτάδες με τα ροζασμένα χέρια απ΄ το χούφτωμα του σκαπανιού.

Ο κάματος κι η φτώχεια κυματίζουνε στη λειψή σάρκα.

Καυτά προβλήματα και το Κράτος ψυγείο. Στα βουνά και στους κάμπους σαπίζουνε οι καρποί του ιδρώτα.

Και πως θα συντηρηθεί η φαμελιά, πως θα πλερωθούνε τα χρέη, πως θα γίνουνε σπουδές, πως θα γίνουνε τα προικιά; Χάος απέραντο.

Εδώ στα Γραφεία, ακούς πεντακάθαρο το παλμό της Δημοκρατίας. Ακούς το μυστικό της κάλεσμα στο ρυθμό ενός τραγουδιού που κάποτες το τραγουδούσαμε μαθητές Δημοτικού.

Από τα βάθη των αιώνων
Δημοκρατία ξεκινάς
Κρατάς αξίνα στόνα χέρι
και στ΄ άλλο σάλπιγκα κρατάς…

Η αληθινή Δημοκρατία στη συγκέντρωση. Ο γιατρός και βουλευτής Γρηγόρης μιλάει. Τελειώνοντας ένας φίλος παίρνει το λόγο. Από κοντά άλλος κι άλλος. Όλοι. Προβλήματα του τόπου μας όπως τα βλέπει ο λαός. Τι έγινε. Τι πρέπει ακόμα να γίνει. Δεν έλειψε και το καλαμπούρι.

– Εμένα γιατρέ με ξέχασες;

– Γιατί;

– Δε μούστειλες ευχετήριο για το καινούργιο χρόνο.

– Δεν έστειλα σε κανένα φίλο.

– Κι όμως εμένα ο τάδε πολιτικός μούστειλε όχι ένα αλλά… δύο.

Ένα πλατύ γέλοιο κύλισε μέσα στην αίθουσα.

Η συγκέντρωση τέλειωσε. Οι λιοκαμένοι ξωμάχοι κατεβαίνουνε. Μια πανίσχυρη ΕΔΑ στη βουλή θα σταθεί ο κυματοθραύστης στα σκοτεινά σχέδια των ντόπιων και ξένων κουφιοκεφαλάκηδων π΄ ανασκουμπώσανε τα πατσάκια τους προσπαθώντας να στρέψουνε προς τα πίσω το ποτάμι της Ιστορίας.

Η καημένη η Ασφάλεια… Δε το βάσταξε η ψυχή της μια τέτοια μέρα να μη μας θυμίσει τη παρουσία της.

– Με συγχωρείτε μπορώ να ιδώ τη ταυτότητά σας;

– Γιατί;

– Μου φαίνεστε… για ξένος.

Το παλιό βιολί σε νέο σκοπό. Μόνο που δε το πήρανε χαμπάρι πως αλλάξανε οι καιροί.

Έρχονται εκλογές. Έρχονται τα χελιδόνια…

ΑΛΕΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΣ

12_3Και από τη στήλη «ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ»
με τίτλο «ΚΟΥΒΕΝΤΟΛΟΪ» αντιγράφουμε:
Του ΑΛΕΚΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ

Β΄

Σήμερα το λόγο έχουνε οι γυναίκες της πολιτείας, της χώρας που λέμε.

Κι εδώ οι γυναίκες που το στήσανε στη πάρλα είναι δυο μεσόκοπες στην ηλικία. Κι όταν λέμε μεσόκοπες θα πει πως έχουνε γιορτάσει πενήντα φορές τα γενέθλιά τους, αν και οι γυναίκες προτιμάνε να κρύβουνε πάντοτε τα χρόνια τους.

Η προφορά στη χώρα έχει την ίδια γραμματική διάρθρωση της προφοράς του χωριού: Αποβάλλονται τα φωνήεντα και οι δίφθογγοι.

Σε τούτη όμως την προφορά, της χώρας, βρίσκουμε μια διαφορετική ιδιοτυπία σε ορισμένα σύμφωνα: Το λάμδα και το νι προφέρονται με κάποια παράταση, στο πι προηγείται ένα εμφωνικό μι. Έτσι το «θα πας βόλτα;» προφέρεται «θα μπας βόλτα;» το «απόλισε το καράβι» «αμπόλ΄σε το καραβ΄».

Στο «θα μπας στ΄ Ξούντελ΄;» συνηθισμένη έκφραση στη χώρα για το τόπο του περιπάτου και στο «τι καν΄ς κ΄μπάρε» συνηθισμένη έκφραση που απευθύνουνε στους χωριάτες οι κάτοικοι της χώρας, καταλαβαίνομε τη παράταση της προφοράς του λάμδα και του νι σ΄ όλο το λεξιλόγιο της χώρας.

Η Λίτσα γυρίζοντας απ΄ την αγορά με ψώνια συναντιέται με τη παλιά της φιλενάδα την Ελπινίκη. Χαμόγελα από μακρυά, χειραψίες από κοντά.

– Καλ΄ μέρα Ελπινίκη μ΄.

– Καλ΄ μέρα Νίτσα μ΄. Σα τα μάραθα και τα ψηλά βουνά. Τι καν΄ς τι καν΄νε στο σπιτ΄.

– Καλά Ελπινίκη μ΄. Εσείς.

– Κι εμείς. Για ψώνια μπήγες;

– Για ψώνια. Θα μπεράσω όμως πρώτα απ΄ το Μαρκά να μπάρω κάνα ψάρ΄. Τι να φας το μεσ΄μερ΄ και τι να φας το βράδ΄.

– Κι΄ άλ΄ το.

– Εδώ βλέπ΄ς στ΄ χώρα τα πλερών΄ς όλα. Από νερό σαλάτ΄. Και το δόντ΄ σ΄ να θέλ΄ς να ξύσεις θ΄αγοράσεις οδοντογλυφίδες.

– Να πλερών΄ς και νοίκ΄.

– Να θέλ΄ς κιόλας να ντυθείς.

– Να μπας και Σινεμά.

– Να θέλ΄ς και ποδήματα.

– Κι΄ όχ΄ μονάχα για τον ευατό σ΄ και για το ν΄ κοκύρ΄ σ΄ αλλά για όλ΄ τ΄ν οικογένεια.

– Μα δε δ΄λευ΄νε τα μπαιδιά;

– Η κοπέλλα δλεύ΄ στ΄ μοδιστρική. Το μπαιδί σένα μαγαζί. Τι να γιν΄ όμως. Μεροδούλ΄ μεροφάϊ.

– Όλο και μποιό δύσκολα τα οικονομικά. Ο ν΄κοκύρ΄ σ΄;

– Μπάει στο ψάρεμα. μα το ψαρ΄ δε τσ΄μπάει κάθε μέρα. Λες και μπονηρεύτ΄κε κι αυτό το βλογ΄μένο. Γι αυτό και θα μπεράσω απ΄ το Μαρκά.

– Τα κομπανάει ακόμα στ΄ ταβέρνα;

– Καν΄ να λείψ΄ ο Μάρτ΄ς απ΄ τ΄ σαρακοστή. Αυτήν΄ είναι η γρίνα μας. Τώρα σα και τα καταλαβαίν΄. Μωρέ μπουμπουνοκέφαλε τ΄ λέου, πως θα ζήσωμε; Δεν έχομε στον ήλιο μοίρα. Τι θα γεν΄νε τα παιδιά μας; Εσείς Λίτσα μ΄ βολευτήκατε οικονομικά;

– Ν΄άτανε έτσ΄ Ελπινίκη μ΄ εύκολα. Δε βλέπ΄ς π΄φοράου ακόμα τ΄ προπέρ΄ν΄ τ΄ φούστα.

– Κι έλεγα πως μπήρες άλλ΄.

– Τ΄ μεταποίησα Ελπινίκη μ΄.

– Τα μπαιδιά;

– Τα μπαιδιά τα βάλαμε στα γράμματα. Τι θα γιν΄νε σα τελειώσ΄νε το Λύκειο.

– Ο νοικοκύρ΄ς σ΄;

– Βιοπαλεύ΄. Καν΄ μ΄ κρομεταφορές τ΄ χωριάτωνε. Κάν΄να μπετόν΄ λάδ΄ ψώνια για τα μαγαζά. Σα νείναι σοδειά κ΄νούνται κι οι χωριάτες. Σα δε νείναι τι να καν΄νε.

– Φτωχοί κι οι χωριάτες και βαριοδουλεμέν΄.

– Προχτές μ΄ λαγγέψανε το ν΄κοκύρ΄ μ΄.

– Γιατί;

– Ο ν΄κοκύρ΄ς μ΄ είχε μπάει πράγματα αμπά στο ΚΤΕΛ. Μέσα στο καφενείο καθόντανε μια χωριάτ΄κ΄ παρέα. Κατ΄ ωραίες χωριατοπούλες και δυο – τρεις χωριάτες. και λέγ΄ ο ν΄κοκύρ΄ς μ΄ έτσ΄ για καλαμπούρ΄: «Άγγέλ΄ς βρέχ΄ σήμερα;» Έβρεχε κι΄ όλας εκείνη την ημέρα. Πετιέται απάν΄ ένας χωριάτης και τ΄ ζ΄τάει το λόγο. Απάν΄ λοιπόν κι ο ν΄κοκύρ΄ς μ΄. Ξέρ΄ς είναι παλ΄καρ΄. Δε τ΄ περάει μυίγα απ΄ το ρ΄θούν΄. Κάν΄ έτσ΄ ο χωριάτ΄ς πως θα βγάλ΄ μαχαίρ΄. Αμπολέται ολοταχώς για το σπίτ΄ ν΄κοκύρ΄ς μ΄. Είναι παλ΄καρ΄ αλλά φοβάται τα μαχαίρια. Είμ΄να στ΄ μπόρτα και τίναζα το τραπεζομέντ΄λο. Τι συμβαίν΄ τ΄ λέου. Άσεμε μ΄ λέει. Τράβηξε κατά το μέρος αλλά δε… μπρόκαμε.

– Ακούς εκεί το χωριάτ΄. Ξέρ΄ς Ελπινίκη μ΄ αυτοίν΄ δε σκών΄νε τέτοια καλαμπούρια. Μη βλεπ΄ς εδώ στ΄ χώρα. Πάου τώρα να σ΄ γυρίσω το φαΐ.

– Πάου κι εγώ να κάνω ψώνια. κανόν΄σε νάρτεις καμιά μέρα από κει να σε δούμε λιγάκ΄ νάχωμε καιρό να τα πούμε. Στο δρόμο τι να πεις. Αυτές είναι κ΄βέντες τ΄… ποδαριού…



Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>