Μια παλιά φωτογραφία…

Η εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων¹…

Κάπου στη Νότια Λευκάδα, αρχές δεκαετίας του 1960, Άνοιξη.

Ένας από τους πρώτους Λευκαδίτες Γεωπόνους, ο Σπύρος Φίλιππας «επί το έργον».

Ήταν μια περίοδος που ο Δραγάτης ή «Αγροφύλαξ» ήταν η «εξουσία» του χωριού.

Η ονομασία Δραγάτης προέρχεται από τη λέξη δραγάτα μια υπερυψωμένη ξύλινη σκοπιά συνήθως επάνω σε δένδρα, από όπου ο αγροφύλακας παρακολουθούσε τυχόν κλοπές ή ζημιές στα αμπέλια και σε άλλες καλλιέργειες.

Δύσκολα μπορούσε να αμφισβητήσει κανείς τις αποφάσεις και τα πορίσματά του.

Πριν τον πόλεμο ο Δραγάτης εκλέγονταν από τη λαϊκή συνέλευση του χωριού του και αμείβονταν σε είδος από όλες τις οικογένειες του χώρου που ήταν στη δικαιοδοσία του.

Οι κλοπές και οι αγροζημίες εκείνη την περίοδο ήταν πολλές και συχνές.

Ένα από τα σύνεργά του ήταν και μια σφυρίχτρα που τη φυσούσε με δύναμη και ακούγονταν από πολύ μακριά.

Κυνηγούσαμε σπουργίτια, με τις λαστιχέρες (σφεντόνες) στο κάμπο της Λευκάδας και τα μάτια και τ’ αυτιά μας πάντα σ’ εγρήγορση μπα και φανεί ή ακουστεί η σφυρίχτρα του Δραγάτη.

Όλοι τρέμαμε το «κελάηδισμά» της.

Και τότε όπου φύγει, φύγει!

Από τις πιο σημαντικές κοινωνικές προσφορές των αγροφυλάκων τότε, ήταν και το μπόλιασμα των δένδρων κυρίως αγριλίδων και γκορτσιών (αγριαχλαδιών).

Σ’ αυτή τη φωτογραφία ο Γεωπόνος Σπύρος Φίλιππας μέσα στην Άνοιξη τότε που τρέχουν οι χυμοί των δένδρων, μαθαίνει την ομάδα των αγροφυλάκων πώς να κεντρώνουν (εμβολιάζουν) τ’ «άγρια» που βρίσκουν στο δρόμο τους.

Χιλιάδες δένδρα κεντρώθηκαν και ημέρεψαν από τότε.

Σήμερα οι ελάχιστοι αγροφύλακες που έχουν απομείνει ανήκουν στη Υπηρεσία του Δασαρχείου και φυσικά το αντικείμενό τους πλην μερικών αγροζημιών δεν έχει καμία σχέση με εκείνη την παλιά εποχή.
_____________________

¹ Τίτλος ταινίας του Δήμου Αβδελιώδη