Ο Ελαιώνας της πόλης της Λευκάδος η Απόλπαινα τσιμέντο και Eigentum Verplichtet

Ο Ελαιώνας της πόλης της Λευκάδος -θείος ελαιώνας- η Απόλπαινα τσιμέντο και Eigentum Verplichtet

Του Θεόδωρου Αραβανή*

Κατά την χρήση μιας έκφρασης κάποιος αναφερόμενος στα του ελαιώνα της χώρας (πόλης) της Λευκάδος θα μπορούσε να αναφέρει: Ελαιώνας άλλες καπούτ. Δηλαδή ο ελαιώνας είναι όλος χαλασμένος σε εκδοχή της Γερμανικής γλώσσας σε χρόνο τωρινό και μέλλοντα.

Είναι η μεταπολιτευτική καταναλωτική κουλτούρα, ως εκδοχή του ρήματος «φκιάχτηκα», ή «φκιάχτηκε» σε τρίτο πρόσωπο, όταν κάτω από την άποψη του πληθωρισμού των μεγεθών της καταναλώσεως -ως σημείου σπατάλης- όλα έπρεπε να μεγαλώνουν και να μεγεθύνονται ως αγαθά, μικραίνοντας αξιακά ταυτόχρονα, μια και τα αγαθά είναι το αντίθετο των αξιών ως οικονομολογικός κανόνας.

Μέσα στον Ελαιώνα στο πίσω μέρος του ιστού της πόλης της Λευκάδος, άρχιζαν να παρουσιάζονται από τα τέλη της δεκαετίας του ΄970 σκόρπια και διάσπαρτα ατάκτως στημένα σπίτια μέχρι και τρίπατα -τα ισόγεια ή έστω τα δίπατα ως αγροικίες ήταν μικρά- να χαράζονται ασύντακτα και ασύνδετα δρόμοι και να διαπλατύνονται στρωμένοι με χύμα άσφαλτο κάποιοι υπάρχοντες, και με στόχο ως αθέλητη (ή μήπως ηθελημένη) προείδια ο αστικός ιστός της πόλης Λευκάδας μέσω της επεκτάσεως του, πρώτα να φτάσει ως την παλιά (πάνω) Απόλπαινα -έτσι κατέληξε- και να ανέβει και παραπάνω ίσως φτάσει και ως το χωριό Κάβαλο μέσα απ΄ τα λαγκάδια, και προοδευτικά να καταφαγωθεί οικιστικά ο ελαιώνας και Ανατολικά και Δυτικά, ώστε να τελεστεί το όραμα της μεταπολιτευτικής καταναλωτικής ευωχίας, ως έκφανση της ευημερίας.!!!!!!

Τα τελευταία χρόνια η τάση προς αστικοποίηση του ελαιώνα προχώρεσε και προς τα βουνά στο νότιο μέρος αυτού και προς όλες τις κατευθύνσεις του ορίζοντα, όπισθεν της πόλης της Λευκάδας. Έτσι το μάτι κυττάζοντας από την πόλη της Λευκάδος προς τον Ελαιώνα δεν έχει παρά να θαυμάζει τις οικοδομές -κάποιες έχουν και τριγωνικές αψίδες στην πρόσοψη!!!!!- που ανυψώθηκαν και υπέρ της κορυφογραμμής εκάστοτε, αλλά και κάτω απ΄ αυτή, των λόφων που περικλείουν τον ελαιώνα.!!!!!!

Αισθητικό kitsch και Ελντοράντο οικιστικής ευημερίας, στην Λευκάδια εκδοχή του ιστορικά.!!!!!!!!!!!!

Το 1918 συντάσσοντας το σύνταγμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ο σπουδαίος Γερμανοεβραίος νομομαθής Ούγκο Πρόις, διατύπωσε την μνημειώδους λακωνικότητας έκφραση: Εigentum Verplichtet (αϊγκεντούμ φερπλίχτετ) δηλαδή: ….η ιδιοκτησία γεννά υποχρεώσεις. Και αυτό από το 1918 ως συνταγματική μανιέρα – πέρασε και υιοθετήθηκε προοδευτικά στα περισσότερα προπολεμικά και σχεδόν σε όλα τα μεταπολεμικά συντάγματα, για να δείχνει και να υπενθυμίζει κατεργάζοντας εκπαιδευτικά τους πολίτες των χωρών, αρχίζοντας από την σχολική μαθητεία, ότι το να αποκτάς… σημαίνει ότι φορτώνεσαι και βάρη, υπό την μορφή των υποχρεώσεων γεννεαλογικά.

Με τα ίδια τα λόγια των αρχόντων της, η Νήσος της Λευκάδα ιεραρχούσε από πάντα!!! και «βάζει τον πήχυ του πολιτισμού» (δηλαδή της τσιμεντοποίησης της) πολύ ψηλά, μέσα στο μεταπολιτευτικό όραμα της καταναλωτικής ευημερίας με κύριο συστατικό την ιδιοκτησία.!!!!!

*Ο Θεόδωρος Αραβανής είναι οικονομολόγος. Γεννήθηκε στη Καρυά Λευκάδας και κατοικεί στο Χαλάνδρι Αττικής.