Πάμε ντουγρού για αύξηση των Δημοτικών τελών…

Δεν πάει πολύ καιρός που διακατεχόμενοι από την γενική ευφορία και τα λεγόμενα της απελθούσης δημοτικής Αρχής γράφαμε ότι επιλύεται οριστικά για το νησί μας η διαχείριση των απορριμμάτων και ότι θα εκλείψει άπαξ δια παντός το όνειδος με την ανεξέλεγκτη διάθεσή τους στην μπασιά του νησιού μας, που προσβάλλει βάναυσα την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας (δες ΕΔΩ).

Αμ δε… απ΄ ότι φαίνεται! Και αναφερόμαστε στην οριστική επίλυση του προβλήματος, σε ορατό βάθος χρόνου, γιατί η αποκατάσταση του ΧΑΔΑ Λευκάδας, του τελευταίου μάλλον εναπομείναντα στο δήμο μας προχωράει, στο μεγαλύτερο μέρος του τουλάχιστον, και σύντομα αναμένεται να κλείσει. Οπότε το ερώτημα που μπαίνει αυτόματα είναι τι θα κάνουμε τα σκουπίδια, αν σε ένα-δυο μήνες από τώρα παύσει -που θα παύσει- να λειτουργεί η χωματερή. Η εξεύρεση χώρου για τα μπάζα, αν έχει βρεθεί κι αυτός, απλά μειώνει τον όγκο των στερεών αποβλήτων αλλά το πρόβλημα με τα οικιακά απορρίμματα παραμένει.

Εκείνο που είχαμε προσωπικά καταλάβει από τις τόσες συζητήσεις στα δημοτικά συμβούλια είναι ότι όλα πάνε ρολόι, και ότι αυτό που θα μας απασχολούσε στο μέλλον ήταν η εξεύρεση χώρου για την ταφή του υπολείμματος της προεπεξεργασίας από τη ΜΟΠΑΚ (Μονάδα Προεπεξεργασίας, Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης), κάπου 10 χιλ. τόνοι το χρόνο, εντός των ορίων του νησιού μας, ώστε να μην επιβαρύνονται οι δημότες με τη μεταφορά τους εκτός Λευκάδας.

Δεν φαίνεται όμως να καταλάβαμε σωστά! Γιατί, πέρα από τα όποια προβλήματα έχουν να κάνουν με τους σταθμούς μεταφόρτωσης (ΣΜΑ) που προβλέπονται να είναι δύο, ένας στη νότιο Λευκάδα, που είχε κολλήσει κάπου η υπόθεση, και ένας στη βόρειο Λευκάδα, στα παλιά σφαγεία, που προχωράει, πάλι μπαίνει το ερώτημα τι γίνεται με τη διάδοχη κατάσταση και μέχρι να κατασκευαστεί ο δεματοποιητής που θα κάνει μπάλες τα σκουπίδια και θα αποθηκεύονται, μια προσωρινή λύση κι αυτή … μέχρι να λειτουργήσει η ΜΟΠΑΚ.

Παρεμπιπτόντως να αναφέρουμε ότι δεν είχαν προβλεφτεί (;) οι χοάνες στους ΣΜΑ για την πλήρωση των container από τα απορριµµατοφόρα, ενώ εκφράζονται όλο και πιο έντονα απόψεις ότι η προσαρμογή που έγινε τελικά στο έργο (από 12 εκ. αρχικά για την κατασκευή εργοστασίου σε 5,9 εκ ευρώ για την ΜΟΠΑΚ), για να μπορέσει να χρηματοδοτηθεί, θα λειτουργήσει συνολικά αρνητικά, αν και θα πρέπει να προσθέσουμε ότι πρόκειται για ένα «αρθρωτό» έργο με δυνατότητα επέκτασης στο μέλλον. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι…

Με λίγα λόγια, για να μην μακρηγορούμε, θα προκύψει εκ των πραγμάτων, από το κλείσιμο του ΧΑΔΑ και μέχρι την κατασκευή του δεματοποιητή, μια ενδιάμεση κατάσταση όπου τα σκουπίδια θα πρέπει να μεταφέρονται, σε συνεννόηση με το Δήμο Ακτίου – Βόνιτσας, στον ΧΥΤΑ της Παλαίρου. Το κόστος ανά τόνο υπολογίζεται γύρω στα 40 ευρώ. Βάλτε τώρα 25 χιλ. περίπου τόνους το χρόνο … και νάτο το εκατομμύριο που θα μετακυλιθεί -ανταποδοτικό τέλος γαρ- στους δημότες…

Εμ τα ΄χει αυτά η διαχείριση … κι εδώ σε θέλω κάβουρα να ξέρεις να ισορροπείς μεταξύ καταγγελτικού, ανέξοδου ανατρεπτικού και αντικαλλικρατικού λόγου … και μιας πραγματικότητας που προσγειώνει ανώμαλα.