Αναβιώνει το γυναικείο Μοναστήρι των Αγίων Πατέρων
Το Μοναστήρι (Ησυχαστήριο) ή Ασκητήριον των Αγίων Πατέρων, όπως επίσημα αποκαλείται, είναι αφιερωμένο στη μνήμη τριών Πατέρων που λέγεται ότι πήραν μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ. Από το γεγονός αυτό φημολογείται επίσης ότι έχει πάρει το όνομά του ο προσκείμενος οικισμός της Νικιάνας. Υπάρχουν ακόμη κάνα δυο άλλες ονομασίες τοποθεσιών στην περιοχή της Νικιάνας που παραπέμπουν, ίσως, στο γεγονός αυτό, όπως: Βρύση «στου Παύλου» (το όνομα ενός από τους Πατέρες αυτούς) και Καλογερόκαμπος.
Η Μονή των Αγίων Πατέρων λειτούργησε στο παρελθόν σαν το μοναδικό γυναικείο Μοναστήρι στο νησί της Λευκάδας. Ήταν πέρασμα κάποτε. Αναγκαστική στάση για ξαπόσταμα, για ένα ποτήρι κρύο νερό, για δυο κουβέντες με τις καλόγριες. Στην εποχή εκείνη που τα ορεινά χωριά της κοινότητας Αλεξάνδρου έσφυζαν ακόμη από ζωή. Που οι άνθρωποι πηγαινοέρχονταν ασταμάτητα από το δρόμο που περνά δίπλα από το μοναστήρι για να πάνε στα λιοστάσια τους και στους κήπους τους, που βρισκόταν στην περιοχή της Νικιάνας. Ο κάθε επισκέπτης ήταν καλοδεχούμενος. Όταν το 1978 πέθανε και η τελευταία καλόγρια, η Μαρία, το μοναστήρι έκλεισε τις πόρτες του και ερήμωσε.
Πάει τώρα λίγος καιρός που πληροφορηθήκαμε ότι κάποια δόκιμη μοναχή εξεδήλωσε ενδιαφέρον να μονάσει στο μοναστήρι. Βρίσκεται κατά τη διάρκεια της μέρας στο χώρο του μοναστηριού και διανυκτερεύει στη Νικιάνα, όπου πηγαινοέρχεται καθημερινά με τα πόδια, μέχρι να αποπερατωθούν κάποιες άκρως απαραίτητες εργασίες που θα κάνουν κάπως αξιοπρεπείς τις συνθήκες διαμονής.
Είχαμε κατά νου να κάνουμε μια ανάρτηση, αφού βρίσκεται ήδη στα σκαριά η δημιουργία μιας ερανικής επιτροπής με σκοπό την καθ΄ οιονδήποτε τρόπο ενίσχυση για την αποπεράτωση των αναγκαίων εργασιών. Μας πρόλαβε όμως η τακτική μας αναγνώστρια Ρ.Θ. που μας γράφει τα ακόλουθα για τη Μονή των Αγίων Πατέρων:
| «Επιστρέφοντας με τα παιδιά μου από τη βόλτα μας στο όμορφο δρυοδάσος των Σκάρων […θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για τα ομηρικά έπη], εκεί που είδαμε τον «Κρόκο της Αδριατικής» [ήξερα καλά, ποιος θα μας δώσει την απάντηση για την ονομασία:-)], σταματήσαμε στο Ασκητήριο των Αγίων Πατέρων. Ξαφνιαστήκαμε λίγο, όταν μας υποδέχτηκε η αδελφή Μαγδαληνή, η οποία σύντομα θα κατοικήσει, όπως μάθαμε, στην Μόνη των Αγίων Πατέρων. Η Μονή βρίσκεται στο στάδιο των προετοιμασιών για την εγκατάσταση της καινούριας της κατοίκου ή κυράς – όπως θέλετε. Η νεαρή αδελφή θα υποδέχεται με το ταπεινό και τόσο γλυκό της τρόπο τους περαστικούς προσκυνητές και η Μονή θα γίνει ο επόμενος ενεργός σταθμός της Μητρόπολης Λευκάδας & Ιθάκης.» |
Ο Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης γράφει στο πόνημά του «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς: Ήθη-Έθιμα-Εξέλιξις και Δράσις των πολιτικών αυτής ανδρών» (1928) για τη Μονή των Αγίων Πατέρων: «Ύπερθεν της τοποθεσίας «Νικιάνα» κειμένης, επικληθείσης ούτω, εκ της εκεί αποβάσεως τριών Πατέρων εκ της εν Νικαία συγκροτηθείσης Συνόδου και αποτελεσθήσεις εκ 318 Θεοφόρων Πατέρων, λείψανον τούτο των Βυζαντινών χρόνων. Λέγεται ότι οι τρεις ούτοι Πατέρες εξέλεξαν την τοποθεσίαν εκείνην, δια το ερημικόν και απρόσιτον αυτής. Ονομάζοντο δε Ιάσων, Σωσίας και Σωσίπατρος. Ίδρυσαν Ναόν και εμόνασαν εκεί μέχρι του θανάτου των.»
Για την περιγραφή του Άγγλου γεωλόγου και περιηγητή David Thomas Ansted, ο οποίος ταξίδευσε το 1863 στα Ιόνια Νησιά και δημοσίευσε τις εντυπώσεις του στο βιβλίο «The Ionian Islands in the year 1863» που εκδόθηκε τον ίδιο χρόνο στο Λονδίνο, κάντε κλικ στην ΕΔΩ παλιότερη ανάρτησή μας.
(Φωτό: Οι τελευταίες τρεις μοναχές του μοναστηριού των Αγίων Πατέρων. Διακρίνονται από αριστερά: Ακακία († 28.06.1973), Δέσποινα († 20.07.1966) και Μαρία († 07.12.1978)
