1 Μάη του 1934: «Ενθουσιώδης γιορτασμός» της Κόκκινης Πρωτομαγιάς στην Εγκλουβή Λευκάδας
1η Μάη του 1934. Η Εγκλουβή Λευκάδας γίνεται πρωτοσέλιδο στο «Ριζοσπάστη», για τον «ενθουσιώδη γιορτασμό» της Κόκκινης Πρωτομαγιάς. Μαζί με τις Σέρρες, τη Μυτιλήνη, τη Θήβα και τη Λειβαδειά.
Έχουν περάσει λίγοι μόλις μήνες από τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές της 11 Φλεβάρη 1934, όπου η Εγκλουβή είχε εκλέξει, με το «Ενιαίο Μέτωπο Εργατών – Αγροτών», κόκκινο συμβούλιο.
Λίγο καιρό αργότερα θα προσχωρήσει, μαζί με την Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας και όλα τα τμήματά της (Ομοσπονδίες, Ενωτικά Εργατικά Κέντρα και σωματεία), υπαλληλικές, επαγγελματικές, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις στο Αντιφασιστικό Μέτωπο.
Το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης με τη διαμαρτυρία για το κλείσιμο του περιοδικού «Αντιφασίστας» και τα φασιστικά μέτρα της κυβέρνηση δημοσιεύεται στις 3 Μάη του 1934 στο «Ριζοσπάστη». Υπογράφει ο βετεράνος του λαϊκού κινήματος στη Λευκάδα Κωστάκης Κοντογεώργης του Αναστάση (Κουτσοκωστάκης)1.
| «ΕΓΚΛΟΥΒΗ (Λευκάδας). 2 του Μάη.
Συγκεντρωμένοι για το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς στην κόκκινη Εγκλουβή Λευκάδας διαμαρτυρόμεθα για τα φασιστικά μέτρα της κυβέρνησης για την κατάσχεση του περιοδικού «Αντιφασίστας» και απαιτούμε την κατάπαυση της φασιστικής τρομοκρατίας. Κωστάκης Κοντογιώργης» |
Στις 6 Απρίλη του 1934 δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» μια διακήρυξη που απευθυνόταν «προς όλους τους εχθρούς του φασισμού, προς τους εργάτες, τις εργαζόμενες γυναίκες, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους υπαλλήλους, τους φοιτητές, προς κάθε διανοούμενο, προς κάθε ελεύθερο άνθρωπο», και τους καλούσε να συνενώσουν τις δυνάμεις τους για την πραγματοποίηση ενός Πανελλαδικού Αντιφασιστικού Συνεδρίου.
«Σας καλούμε -έλεγε, συγκεκριμένα, η διακήρυξη- όλους τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις των, όλους τους ελεύθερους και τίμιους ανθρώπους, στον αγώνα ενάντια στο φασισμό, αγώνα για το ψωμί, για τις ελευθερίες.
Η απάντησή μας ας είναι ένας παλλαϊκός συναγερμός για τη συντριβή του, για τη νίκη. Και η μόνη δύναμη που μπορεί να συντρίψει κάθε προσπάθεια για την εγκαθίδρυση του φασισμού, είναι η συνένωση όλων των εργαζομένων, όλων των εχθρών του φασισμού, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Όσοι νιώθετε την ανάγκη να αγωνιστείτε ενάντια στο φασισμό, κινηθείτε! Σας καλούμε να εργαστούμε όλοι μαζί για την πραγματοποίηση ενός Πανελλαδικού Αντιφασιστικού Συνεδρίου.
Το Πανελλαδικό αυτό Αντιφασιστικό Συνέδριο, που μπρος στην ολοένα και πιο απειλητική φασιστική αντίδραση αποφασίσαμε να καλέσουμε, πρέπει να συνενώσει, έξω από κάθε ιδεολογική και πολιτική διαφορά, όλα τα τίμια αντιφασιστικά στοιχεία του τόπου. Πρέπει να είναι το σύνθημα για μια Πανελλαδική Αντιφασιστική Εξόρμηση».
Τη διακήρυξη υπέγραφαν κορυφαίες προσωπικότητες του εργατικού και λαϊκού κινήματος της εποχής, της προοδευτικής διανόησης, σπουδαίοι άνθρωποι της επιστήμης, των Γραμμάτων και των τεχνών. Ηταν οι: Ν. Καρβούνης, Μ. Τατασόπουλος, Τάκης Καλλαντζόπουλος, Γ. Σιάντος, Αύρα Θεοδωροπούλου, Π. Δαμασκόπουλος, Β. Γεωργίου, Ι. Αντωνόπουλος, Αιμ. Βεάκης, Μεν. Μαρκόπουλος, Γαλάτεια Καζαντζάκη, Ν. Τσιλογιάννης, Αρ. Γεωργίου, Δημ. Γληνός, Ι. Αντωνιάδης, Γ. Κούμουλος, Κ. Βάρναλης.
Πίσω, όμως, από αυτή την κίνηση, η ψυχή της, η έμπνευσή της και ο καθοδηγητικός της νους, ήταν το ΚΚΕ που έβλεπε τον κίνδυνο του φασισμού -και του πολέμου- να πλησιάζει απειλητικά για την Ελλάδα, που δε δίσταζε να μιλήσει ανοιχτά γι΄ αυτόν και να καλέσει σε συστράτευση για την αποτροπή του.
____________________________
1 Κωστάκης Κοντογεώργης του Αναστάση (Κουτσοκωστάκης). Από την Εγκλουβή. Από τους βετεράνους του λαϊκού κινήματος στη Λευκάδα. Από τα πιο δραστήρια στελέχη του ΚΚΕ, με πολύπλευρη και ιδιαίτερη μαζική δράση. Πέθανε στην παρανομία στην Αθήνα το 1970 με το ψευδώνυμο Γιάννης Τσίγκος. Ενταφιάστηκε στην Εγκλουβή, αφού αναγνωρίστηκε η πραγματική του ταυτότητα.
________________________________________________________________________________
Πηγές:
Εφημερίδα «Ριζοσπάστης»
Πανταζής Ν. Παπαδάτος, Ήρωες και Μάρτυρες της Λευκάδας, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1982
Η πρωτομαγιά,οι μπαγιονέτες, τα μυδράλια, και το γραδάρισμα των κρατικών κονδυλίων. Μπομέ μηδέν για την ορεινή Λευκάδα.
Από τον παρπάνω εμφανιζόμενο εις την φωτογραφία του άρθρου, Κοντογεώργη »Κουτσοκωστάκη» ΄κάτοικο της Εγκλουβής και γενικά όποιους Γκλουβισάνους εόρτασαν την εργατική πρωτομαγιά τότε- το 1934-, ή ακόμα και νεώτερους την δεκαετία του 1950 Γκλουβισάνους, φοβόνταν οι κυβερνώντες την Ελλάδα, μήπως φύγουν περάσουν την πόλη- χώρα- της Λευκάδος και ξεφύγουν απ τους μπρανέλους κρατούντες, περάσουν και το αυλάκι, και φτάσουν στην Αθήνα και βανδαλίσουν ίσως και ρίξουν τις κυβερνήσεις της Ελλάδος και κατόπιν αφού διαβούν τον Ατλαντικό φτάσουν εις την Άμερική και αφού βανδαλίσουν το Νεοβόρακο ( Νέα Υόρκη)την πρωτεύουσα στραφούν προς τον Ουασιγκτώνα και φέρουν και απειλήσουν την κυβέρνηση και τον πρόεδρο.!!!!
Για τούτο και για λόγους προληπτικούς, τους περίμεναν τους Γκλουβισάνους ανατρεπτικούς σταφυλοπαραγωγούς στην Πόλη της Λευκάδος από το 1935, οι χωροφύλακες και ο στρατός του Λαβράνου απ την Πρέβεζα, με τα μυδράλια και τις μπαγιονέτες και τους αιματοκύλησαν΄.- Τον Νιόνιο Καρφάκης -Νιμόσκος- τον βαρέσανε με το μυδράλιο από χαμηλά στην παραλία μέσα στην οδό Βεντούρα. Βαρέσανε και στο σταυρό μέσα στο πλήθος ακόμα και ανήλικους μαθητές το 1935 , για να συνετισθούν για χρόνια μικροί και μεγάλοι επίδοξοι ανατροπείς και επιβουλευτές.Μεγάλο φόβο είχαν για τους νηστικούς γεωργούς και τα τσαπιά των,- μυτοτσάπια- ως χρήση για όπλα απέναντι στα μυδράλια και τις μπαγιονέτες του στρατού και της χωροφυλακής.
Ακόμη υπήρχε και ο φόβος ότι » αυτός ο συρφετός νηστικών γεωργών προκαλούσε φασαρία περιδιαβαίνοντας το παζάρι της Μπρανελιάς και τα σοκάκια και ενοχλεί τις ευγενείς κυρίες της χώρας, διαταράσοντας την ησυχία το πρω’ί” ,την ώρα του πρω’ι’νού καφέ, ή του απογευματινού τσαγιού.»
Είναι χαρακτηριστική για όποιον θέλει να ερευνήσει,η πρακτική της εποχής ιδιαίτερα μετά το 1950, όπου ενώ δίνονταν κονδύλια από την κεντρική εξουσία για την οδόστρωση των κυριοτέρων δρόμων εσωτερικά της Νήσου με στόχο όποια παραγωγική αγροτική ανάπτυξη μπορούσε, αυτά τα κονδύλια κρατούντο για να γίνουν »σκούφιες και μπερέτες» μαζί με καλοζω’ι’σμό των τότε κάποι διαειριστών των κρατικών κονδυλίων αυτών.