Πάμε για βατόμουρα;

Είναι η εποχή τους, για όσους θα ήθελαν να τα συλλέξουν. Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές.

Ακούσαμε -έχουμε δοκιμάσει κιόλας- ότι τα βατόμουρα κάνουν μια εξαιρετική γλυκόξινη μαρμελάδα. Είναι μάλιστα από τους άγριους καρπούς της φύσης ο δεύτερος σε περιεκτικότητα βιταμίνης C.

Με το κλαδευτήρι κόβουμε την άκρη του βάτου που έχει τους καρπούς, την οποία ρίχνουμε μέσα στην τσάντα ή στο καλάθι. Στο σπίτι στρώνετε σε ένα τραπέζι ένα χάρτινο ή πλαστικό τραπεζομάντιλο και με την ησυχία σας αφαιρείτε τους καρπούς από τα κλαριά.

Προσοχή σε δύο πράγματα:

1) Το ξεδιάλεγμα των καρπών είναι επίπονο γιατί τα κλαριά έχουν αρκετά αγκάθια. Ενας άντρας μπορεί να τα ξεκαθαρίσει πιο γρήγορα, γιατί έχει πιο σκληραγωγημένα χέρια.

2) Για τη μαρμελάδα χρησιμοποιούμε όλους τους καρπούς ακόμα και τους πράσινους, επειδή κρατάνε το άρωμα και μετά το βράσιμο. Ιδανικά οι καρποί πρέπει να είναι 50% ώριμοι (μαύροι), 25% ημιώριμοι (κόκκινοι) και 25% άγουροι (πράσινοι).

Μια καλή μαρμελάδα έχει μόνο δύο βασικά μυστικά και μία τεχνική που σας παραθέτω.

Για να μην πιάσει μύκητες (μούχλα) η μαρμελάδα, πρέπει να βράσει 3 φορές. Μετά από κάθε βράσιμο (των 15 – 20 λεπτών) πρέπει να κρυώνει τελείως.

Το δεύτερο σημαντικό είναι η ποσότητα της ζάχαρης. Η πρέπουσα αναλογία είναι στα 3 κιλά φρούτου μόνον 1 κιλό ζάχαρη, κατά προτίμηση καστανή (demerata). Για το δέσιμο μην ανησυχείτε, θα γίνει κι αυτό.

Επίσης, να αποφύγετε να βάλετε ζάχαρη στα φρούτα από πριν (12 ώρες), για να βγάλει το φρούτο το ζουμί του. Κι αυτό επειδή αρχίζουν αλκοολικές ζυμώσεις και χάνει το φρούτο τα αρώματα.

Η τελευταία τεχνική και μυστικό είναι να βάλετε αρκετό νερό ώστε να μπορούν τα φρούτα να βράζουν με το ελάχιστο ανακάτεμα και να μην υπάρχει φόβος να κολλήσουν. Οταν τελειώσει το βράσιμο βάζετε τη μαρμελάδα σε ένα ταψί και γρήγορα στο φούρνο στους 120 – 150 βαθμούς μέχρι να φύγουν τα πολλά υγρά. Βγάλτε το ταψί από το φούρνο, ρίξτε το χυμό από ένα λεμόνι και βάλτε τη μαρμελάδα σας, όταν κρυώσει, σε βαζάκια.

(kathimerini.gr – του Ντίνου Κιούση)