Αξίζει να βρεθεί και να διασωθεί το όνομά του…

Είναι ευπρόσδεκτη η κάθε βοήθεια. Ιδιαίτερα όσων έχουν εξασκηθεί στην «αποκρυπτογράφηση» δυσανάγνωστων χειρόγραφων.

Αξίζει να βρεθεί και να διασωθεί το όνομα του νεοσύλλεκτου στρατιώτη από τα Γιάννενα. Ανεξάρτητα από την τροπή που πήραν τελικά τα πράγματα, αν επέζησε δηλαδή τους τραύματός του ή πέθανε. Δεν βρήκαμε κάτι σχετικό στα ληξιαρχικά βιβλία θανάτων του Δήμου Λευκάδας για το μήνα Οκτώβρη του έτους 1935. Αυτό όμως δεν λέει και πολλά πράγματα, γιατί μπορεί να πέθανε αργότερα, όντας εκτός Λευκάδας. Εκείνο όμως που βρήκαμε στα Γ.Α.Κ. – Αρχεία Ν. Λευκάδας, με την πολύτιμη βοήθεια της ιστορικού κας Χριστίνας Παπακώστα, είναι ένα περιστατικό που καταγράφεται στο βιβλίο συμβάντων (ή εισαγωγών, δεν ξέρουμε τώρα πως ακριβώς ονομάζεται) του Νοσοκομείου Λευκάδας.

Συγκεκριμένα, στις 1 Οκτώβρη του 1935 εισήχθη ένας στρατιώτης από τα Ιωάννινα με τυφλό τραύμα τραχήλου, το μικρό όνομα του οποίου είναι Πέτρος και το επίθετο ΜΑΝΕ..ΤΗΣ ή ΜΑΝΙ..ΤΗΣ, χωρίς να είναι δυνατή από το πρωτότυπο χειρόγραφο η περαιτέρω «αποκρυπτογράφηση». Μπορείτε να δείτε στην πιο πάνω φωτογραφία τα στοιχεία του. Είναι ο υπ΄ αριθ. 270. Ο στρατιώτης αυτός ταιριάζει με την παρακάτω μαρτυρία του Πάνου Γ. Ροντογιάννη, αν και όπως αναφέρεται στο βιβλίο εισαγωγών ο τραυματίας ιάθηκε και εξήλθε από το νοσοκομείο στις 04.10.1935. Ο Π.Γ.Ρ. γράφει στη μαρτυρία του: «κατά τις πληροφορίες του ιατρού Κουκουλιώτου Νίκανδρου ήτο εκτός αμέσου κινδύνου» … «πλην τώρα που γράφω αυτά (3 Οκτωβρίου) πληροφορούμαι ότι ο στρατιώτης απεβίωσε». (Υπάρχει ακόμη ένας στρατιώτης με το όνομα Τάτσης Χαράλαμπος από τα Πράμαντα Ιωαννίνων που εισήχθη στο νοσοκομείο με κάταγμα στον πήχη, καθώς επίσης και κάποιοι άλλοι λευκαδίτες, που εύκολα συμπεραίνει κανείς, εξαιτίας των αναφερόμενων αιτιών, ότι οι τραυματισμοί τους είχαν να κάνουν με το συλλαλητήριο).

Η ιστορία έχει ως εξής: Υπάρχει μια μαρτυρία -δεν έχει διασταυρωθεί ακόμη στο σύνολό της- του Πάνου Γ. Ροντογιάννη για ένα νεοσύλλεκτο στρατιώτη από τα Γιάννενα, αγνώστων λοιπών στοιχείων, που υπηρετούσε τη θητεία του στην Πρέβεζα και κλήθηκε μαζί με άλλους να μεταβεί στη Λευκάδα κατά τη διάρκεια του αιματηρού αμπελουργικού συλλαλητηρίου του 1935. Αρνήθηκε να πυροβολήσει στο ψαχνό τους διαδηλωτές του συλλαλητηρίου με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει σοβαρά στο πρόσωπο ένας χωροφύλακας και να πεθάνει από το τραύμα του (όπως αναφέρει Π.Γ.Ρ.) λίγες μέρες αργότερα.

Γράφει αυτολεξεί για τα γεγονότα της εποχής εκείνης ο Π.Γ.Ρ. (Η μαρτυρία του δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του από το γιο του Γεώργιο Π. Ροντογιάννη) – τα έντονα γράμματα είναι δικά μας:

Δες εδώ ολόκληρη τη μαρτυρία του Πάνου Γ. Ροντογιάννη.