71 χρόνια από τον ηρωικό Δεκέμβρη του ΄44
Με αφορμή τα 71 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, το ΚΚΕ ετοίμασε και έδωσε στην δημοσιότητα ιστορικό βίντεο.
Οι μαχητές του ΕΛΑΣ στην Αθήνα και το Πειραιά έδωσαν τη μάχη για 33 μέρες ενάντια στην αστική τάξη και τους μηχανισμούς της. Στις δολοφονικές ομάδες των Ταγμάτων Ασφαλείας και άλλων παρόμοιων σωμάτων, ενάντια στα πάνοπλα βρετανικά στρατεύματα. Στο πλάι του ΕΛΑΣ πολεμούσε ολόκληρος ο λαός.
Αυτή η αθέατη πλευρά είναι πολύ σημαντική για το ρόλο που έπαιξαν σε κρίσιμες ώρες η οργάνωση του λαού, οι λαϊκές εργατικές οργανώσεις που είχαν φτιαχτεί, οι οργανώσεις του ΚΚΕ του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ.
Εκτός από τα πολύτιμα ιστορικά διδάγματα και πολιτικά συμπεράσματα στο βίντεο υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ιστορικό αρχείο του ΚΚΕ αλλά και χαρακτηριστικά πλάνα της περιόδου που απεικονίζουν την σφοδρότητα αυτής της ένοπλης ταξικής σύγκρουσης.
Η Προπολεμική κρατούσα το κρατικό ταμείο τάξη, – ιδίως μετά το 1935 και παλινόρθωση του άνακτα Γεωργίου Β’με το δημοψήφισμα Μα’ι’μού μούφα και την Μεταξική δικτατορία-, δεν είχε σκοπό να αφήσει την διαχείρηση των κρατικών κονδυλίων στα χέρια »κάθε λογής αντιστασιακών» ( όπως τους έλεγε τότε αυτή η κλίκα των προπολεμικών κρατούντων.
Από το 1943 κυβέρνηση Ι. Ράλλη διατυπώθηκε κυβερνητικά το δόγμα της άπώθησης παντί τρόπο ( έστω και με συνεργασία με τον κατακτητή- γερμανοτσολιάδικη υπόθεση με σύμφωνη γνώμη των συμμάχων κυρίως Εγγλέζων) των αντιστασιακών δυνάμεων απ την μεταπολεμική διακυβέρβνηση της χώρας.
Η αφομοίωση των κάποιων ως τότε αντιστασιακών δυνάμεων ( ΕΔΕΣ) στο σχέδιο ήταν εύκολη υπόθεση , μια και οι υποσχέσεις και προοπτικές για την συμμετοχή στην διαχείρηση των μεταπολεμικών κρατικών κονδυλίων , ήταν ισχυρό κίνητρο και δέλεαρ.Και έτσι ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στις αντιστασιακές δυνάμεις από το 1943.
Η τάξη των γεγονότων του Δεκέμβρη του 1944 στην Αθήνα,και ιδιαίτερα το ματωμένο απ την αστυνομία συλλαλητήριο της 4ης Δεκεμβρίου του 1944 ήταν η συμβολική κωδικοποίηση για το τι μέσα δεν θα δίσταζε να χρησιμοποιήσει η παλιά τάξη πολιτικών , μπροστά στην ριζοσπαστικοποίηση των πολιτών μέσω της αντίστασης στον κατακτητή, προκειμένου να εγκατασταθεί χωρίς αμφισβήτηση ως κρατική μεταπολεμική εξουσία ( δηλαδή στην νομή των μεταπολεμικών κονδυλίων).
Η σκληρή αντίδραση πάντα των κρατούντων , μπροστά στην κάθε λογής κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση των πολιτών , μαζί με την αφομοίωση μέρους του ριζοσπαστικοποιημένου πληθυσμού, είναι τα διαρκή ιστορικά εργαλεία της τάξης
της αντικειμενικοποίησης της εξέλιξης. Που τεχνηέντως αυτή η ιστορική αντικειμενικότητα , ονομάστηκε και μεγάλη ιστορία, έναντι της »μικρής ιστορίας» η οποία » μικρή ιστορία΄΄ απαιτείται για κάθε ιστορική κατηγορία να προσδιορίζεται και το υποκείμενό της.
Και στις χρεωκοπημένες μέρες μας – ιδαίτερα στις χώρα μας-, χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη εποχή , η διαύγαση μεταξύ των όρων »μεγάλη» και» μικρή» Ιστορία.