Ολοκληρώθηκαν οι διήμερες εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της Πρέβεζας από τον ΕΛΑΣ

Στις εκδηλώσεις ήταν ενταγμένο και το 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

Ολοκληρώθηκαν μέσα σε κλίμα συγκίνησης, περηφάνιας αλλά και αγωνιστικής υπόσχεσης για το μέλλον οι διήμερες εκδηλώσεις στις 17 και 18 Σεπτέμβρη που διοργάνωσαν από κοινού η Τομεακή Επιτροπή Πρέβεζας του ΚΚΕ και το Τομεακό Συμβούλιο Πρέβεζας της ΚΝΕ με θέμα: «Η απελευθέρωση της Πρέβεζας από τον ΕΛΑΣ, η «μάχη της Πρέβεζας» και τα γεγονότα της Παργινόσκαλας (Σεπτέμβρης του 1944)».

Την πρώτη μέρα, Σάββατο 17 Σεπτέμβρη οι εκδηλώσεις στις οποίες ήταν ενταγμένο και το 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, πραγματοποιήθηκαν στον χώρο του 1ου Γυμνασίου. Ο ιστορικός χώρος του σχολείου, όπου ήταν οχυρωμένη η υποδειγματική ομάδα της ΕΠΟΝ του 24ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ κατά την μάχη του Σεπτέμβρη του 1944 με τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ, στολίστηκε με τις κόκκινες σημαίες, τα καλαίσθητα πανό του κόμματος και της ΚΝΕ αλλά και με την έκθεση με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα από τον Ριζοσπάστη.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με αφήγηση γεγονότων γύρω από τα γεγονότα της εποχής, ιδιαίτερα το Σεπτέμβρη του 1944, το πρώτο διάστημα μετά την απελευθέρωση. Ξεχωριστές αφηγήσεις έγιναν για τον γυμνασιάρχη Χρήστο Κοντό, μέλος της Λαϊκής Επιτροπής Πρέβεζας, που εκτελέστηκε μαζί με τους νεολαίους της ΕΠΟΝ, καθώς και για τους νεαρούς ανταρτοεπονίτες της υποδειγματικής ομάδας της ΕΠΟΝ του 24ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που εκτελέστηκαν στην Παργινόσκαλα από τον ΕΔΕΣ. Τα βιογραφικά των εκτελεσμένων ΕΠΟΝιτών διαβάστηκαν με μορφή δρώμενου από μαθητές της ΚΝΕ. Στην διάρκεια της αφήγησης παρεμβάλλονταν αρμονικά τραγούδια του αγώνα από το συγκρότημα της Ρωμιοσύνης.

Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ όπου ανάμεσα στα άλλα ανέφερε:

«Με συγκίνηση και θαυμασμό τιμάμε σήμερα τους ηρωικούς μαχητές – νεκρούς αγωνιστές και αγωνίστριες της μάχης των δέκα ημερών για την υπεράσπιση της Πρέβεζας το Σεπτέμβρη του ’44. Η μάχη της Πρέβεζας, τα γεγονότα που ακολούθησαν ήταν μόνο μια στιγμή των εξελίξεων που ακολούθησαν τη χώρα μας αμέσως μετά την απελευθέρωση. Ήταν το προοίμιο του ηρωικού Δεκέμβρη, της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ. Εξέφραζαν τη συνέχιση της ασίγαστης ταξικής πάλης που προϋπήρχε στη διάρκεια του πολέμου και κρυβόταν πίσω από τις φλόγες όσο βέβαια ήταν δυνατό να κρυφτεί.»

Για τη στρατηγική του ΚΚΕ και του ΕΑΜ σημείωσε: «Απέναντι στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ σε όλη τη διάρκεια του τετραετούς πολέμου δεν ήταν μόνο τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Ήταν η Αγγλία με στρατιωτικές δυνάμεις που στήριζαν και ενίσχυαν τον ΕΔΕΣ (ένοπλο τμήμα τη αστικής τάξης της χώρας μας) ενάντια στον ΕΛΑΣ. Τα διάφορα εθνικιστικά τμήματα που ίδρυαν οι ελληνικές κυβερνήσεις (κατοχικές και μη), τα τάγματα ασφαλείας τα οποία συγκροτήθηκαν με την βοήθεια της Βρετανίας …Είναι γνωστό ότι επανειλημμένα το ΚΚΕ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχει αναγνωρίσει την ευθύνη του, καθώς δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα σε διαλεκτική σχέση με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Αυτονομήθηκε η πάλη κατά του κατακτητή, που ήταν ηρωική και απαράμιλλη, από την πάλη για την ήττα της αστικής τάξης και των συμμάχων της, με επακόλουθο τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, στη συνέχεια με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση της «Εθνικής Ενότητας», μια διαδικασία που έφερε τελικά την ακόμα πιο ετεροβαρή Συμφωνία, της Βάρκιζας».

Αναφερόμενος στη δράση του ΚΚΕ στις αρχές του 1940 τόνισε: «Όλοι αυτοί υποτίμησαν την αναγεννητική δυνατότητα του ΚΚΕ, παρά τα πλήγματα που είχε υποστεί από τη μεταξική δικτατορία, πλήγματα που ολοκληρώθηκαν με την παράδοση των φυλακισμένων κομμουνιστών στα χέρια των χιτλερικών, ανάμεσά τους και ηγετικών στελεχών, όπως ο Νίκος Ζαχαριάδης. Υποτίμησαν την ικανότητα και τον ηρωισμό του ΚΚΕ να οργανώνει και να εμπνέει όλες τις μορφές πάλης, από την ένοπλη ως την πάλη για το ψωμί και τη σοδειά, τη λαϊκή αλληλεγγύη, την οργάνωση συνδικαλιστικών αγώνων για τα πιο οξυμένα προβλήματα τον καιρό του πολέμου, αλλά και τη σημασία που έδινε στη γέννηση νέων λαϊκών θεσμών.

Σχετικά με την συμμετοχή των κομμουνιστές σε αστικές κυβερνήσεις σημείωσε: «Ένα δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει ως δίδαγμα είναι το ζήτημα της συμμετοχής του ΚΚ σε αστικές κυβερνήσεις ή γενικά σε κυβερνήσεις που έχουν στόχο την αστική διαχείριση. Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση που η συμμετοχή ενός ΚΚ σε αστική διακυβέρνηση να ωφέλησε το λαό. Όταν τα αστικά κόμματα σε θέλουν ως σύμμαχο, ξέρουν καλά ότι θα ωφεληθούν τα ίδια και το σύστημα πολύ περισσότερο.»

Για την στάση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανέφερε: «Με βάση και το πρώτο δίδαγμα για το χαρακτήρα του πολέμου, ένα από τα πιο επίκαιρα και σήμερα ζητήματα αποτελεί η στάση των κομμουνιστών, της εργατικής τάξης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην περίπτωση εμπλοκής της Ελλάδας, είτε είναι αμυντικός είτε είναι επιθετικός. Όπως καθόρισε το 19ο Συνέδριο: Το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί στην αυτοτελή οργάνωση της εργατικής λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές ώστε να οδηγήσει στην ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα ο αγώνας αυτός να συνδεθεί με την πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας. Να συγκροτηθεί εργατικό λαϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης με σύνθημα κατεύθυνσης: «Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ, ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΕΙΡΗΝΗ» ΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ».

Για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η οργάνωση της πάλης: «Ο δρόμος αυτός ανοίγεται με οργάνωση κλαδική, τοπικά και πανελλαδικά, με αγώνες καλά προετοιμασμένους, υπόθεση των ίδιων των εργατών και ανέργων, με κοινή δράση και συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα (φτωχοί αγρότες και ΕΒΕ). Με οργάνωση λοιπόν παντού, συμμαχία που θα διεκδικήσει την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων αναγκών που η ικανοποίηση τους όμως προϋποθέτει οι παραγωγοί του πλούτου, οι εργάτες και εργαζόμενοι να βγάλουν από τη μέση τα παράσιτα του καπιταλισμού, τους κηφήνες, να διαφεντεύουν οι ίδιοι τον πλούτο που παράγουν. Με τέτοιο αγώνα συμμαχία και αναγέννηση, ανασύνταξη του εργατικού κινήματος θα βγει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στο ξέφωτο επιβάλλοντας την δικιά τους εργατική, λαϊκή εξουσία.»

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του στάθηκε στην πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ: «Η υλοποίηση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ θα είναι έργο του ίδιου του λαού που θα είναι αποφασισμένος να δοκιμάσει τη δύναμη του, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει γίνει… Είναι η κινητήρια δύναμη της παραγωγής και της κοινωνίας. Αυτή η δύναμη είναι ακατανίκητη όταν είναι οργανωμένη και αποφασισμένη να επιβάλλει το δίκιο της, να πάει την υπόθεση της πάλης μέχρι το τέλος, μέχρι δηλαδή την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Στην υπόθεση αυτή αξίζουν το κόπο οι θυσίες, αξίζει τον κόπο η νέα γενιά να καταθέσει τον νεανικό της ενθουσιασμό να εμπιστευτεί το μέλλον της, να στρατευτεί με την εργατική τάξη και το Κόμμα της, το ΚΚΕ. Αξίζει το κόπο να διεκδικήσει και να επιβάλλει την ζωή που της αξίζει.»

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με λαϊκό γλέντι με το συγκρότημα της Ρωμιοσύνης. Στο χώρο εκτός από την έκθεση με υλικό από την περίοδο της δεκαετίας του 1940 λειτούργησε και βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής.

Τη δεύτερη μέρα, Κυριακή 18 Σεπτέμβρη, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στην περιοχή της Παργινόσκαλας, τον τόπο εκτέλεσης πάνω75 Πρεβεζάνων μετά την μάχη της Πρέβεζας από τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τον Γαλάνη.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με το προσκλητήριο των νεκρών. Ιδιαίτερη και συγκινητική στιγμή ήταν τα αποκαλυπτήρια του νέου μνημείου για τους εκτελεσμένους της Παργινόσκαλας από τον Κώστα Μπάτσικα, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ. Το επιβλητικό μνημείο κατασκεύασε η Τομεακή Οργάνωση Πρέβεζας και φιλοτέχνησε ο σύντροφος Σταύρος Βλάχος, ο οποίος στη σύντομη ομιλία του αναφέρθηκε στο έργο του και μοιράστηκε συγκινημένος με τους παρευρισκόμενους την έμπνευση και τους συμβολισμούς του που αυτό περιέχει.

Ομιλία απηύθυνε ο Κώστας Ντακοβάνος μέλος του Τομεακού Γραφείου της Τομεακής Οργάνωσης Πρέβεζας, ο οποίος ανέφερε: «Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να «γυαλίσουμε» άλλη μία ψηφίδα ιστορίας από την εκατόχρονη του κόμματος μας. Μια ιστορία που ξεκινάει από το 1918 και τη νομοτελειακή ανάγκη του λαού μας να αποτινάξει το ζυγό της τάξης των καταπιεστών του και που θα συνεχιστεί ως την τελική νίκη την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού!

….Μία τέτοια ιστορία μας διηγούνται οι ήρωες της μάχης της Πρέβεζας και οι εκτελεσμένοι εδώ στην Παργινόσκαλα. Τέτοιος τόπος είναι η Παργινόσκαλα, που έχει αφήσει ανεξίτηλα στη μνήμη τις ηρωικές μορφές των ανταρτοεπονιτών που με περίσσια αγριότητα φρόντισαν να δολοφονήσουν οι ΕΔΕΣίτες με τις ευχές της Ελληνικής και Αγγλικής αστικής τάξης.»

Αναφερόμενος στις πολιτικές εξελίξεις σημείωσε: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε όριο πολιτικής εξαπάτησης του λαού μας για να υπηρετήσει τους στόχους της άρχουσας τάξης. Προσπαθεί να κρύψει από το λαό ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας απαιτεί ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, νέους κινδύνους για εμπλοκή της χώρας σε πολεμικές συγκρούσεις. Ταυτόχρονα καλεί το λαό να δεχτεί αδιαμαρτύρητα παλιά και νέα μέτρα και να περιμένει το θαύμα μιας «δίκαιης ανάπτυξης», μήπως και πέσει κανένα ψίχουλο από το τραπέζι των μεγάλων κερδών του κεφαλαίου.»

Σχετικά με την ανέγερση του μνημείο τόνισε: «Αυτό το μνημείο που σήμερα η ΤΕ Πρέβεζας του ΚΚΕ παραδίδει στο λαό της Πρέβεζας αλλά και την εργατική τάξη αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης σε όσους πάλεψαν, αγωνίστηκαν και τέλος εκτελέστηκαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ένα μνημείο που αναδεικνύει τον αγώνα και φωτίζει το μέλλον. Ευχαριστούμε όλους τους συντρόφους που στοιχήθηκαν στην ανάγκη να φτιαχτεί αυτό το μνημείο με προσωπική εργασία. Ειδική μνεία όμως κάνουμε και στον σ. Σταύρο Βλάχο τον καλλιτέχνη που φιλοτέχνησε το έργο και με την καλλιτεχνική του ματιά απέδωσε την επαναστατική αποτύπωση των γεγονότων.»

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, το παράρτημα Πρέβεζας ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ καθώς και μαζικούς φορείς του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Στεφάνια και λουλούδια κατέθεσαν επίσης συγγενείς των θυμάτων και παλαίμαχοι αγωνιστές, όπως ο Χριστόφορος Ράπτης.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καλούν τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλλουν στην προσπάθεια που είναι σε εξέλιξη για την συγκέντρωση ιστορικού υλικού και μαρτυριών.

Τιμή και δόξα αιώνια στους εκτελεσμένους ανταρτοεπονίτες! Τιμή και δόξα αιώνια στους αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ!