Ένα αρχοντόσπιτο κάπου στη Λευκάδα…
Ένα αρχοντικό σπίτι σε κάποιο χωριό της Λευκάδας. Τώρα βέβαια δεν γνωρίζουμε την ιστορία του και το αρχοντικό είναι δικής μας επινόησης.
Παλιό πάντως σπίτι, πέτρινο, δίπατο με κεραμοσκεπή και με όμορφα στολίδια, εν είδει οικόσημου, στους παραστάτες της θολωτής πόρτας του κατωγιού.
Ανακαινίζεται με προσοχή και σεβασμό στην αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου μας.
Μπράβο, να το χαίρονται οι νοικοκυραίοι του…
Είναι η τελεσμένη μορφή της τεκτονικής ενός τόπου ( λειτουργία και μορφή αντάμα), η οποία έπρεπε πάσει θυσία ( και τελικά επιτεύχθηκε) να αλοιωθεί ( και αλοιώθηκε) ώς το μεταπολεμικό προσχηματικά αναγκαίο δήθεν λειτουργικό ά-τοπο , αλλά αδιαμόρφωτο – χωρίς μορφή-ουσιαστικά αρχιτεκτονικό εμπορεύσιμο πρόταγμα.
Η αισθητική, ώς: η παραστατική μορφή της ίδιας της λειτουργίας , εξειδανικεύτηκε με αποτέλεσμα τα κάθε λογής χρόνια και σημερινά θεωρούμενα »αρχιτεκτονικά!!!» (πλακατζίδικα ουσιαστικά) κατασκευάσματα. Με θύμα την ίδια την τεκτονική μέσω της αρχής της, δηλαδή » αρχιτεκτονικής».